company ; tsukkiyama

extra chapters - 2

"bugün seni ben giydirmek istiyorum!"

"ne?"

"açık ve net, ben seni giydireceğim, istersen sende beni giydirirsin."

"g-giydirmek derken?"

"hadi ama tsukishima, açıklamam gerekeceğini hiç sanmamıştım. giyeceğin şeyleri ben seçeceğim."

"haa."

"sen ne zannettin?"

"ben ellerinle beni-"

yamaguchi'nin yüzü domatese dönerken gözlüklü oğlana yönelmiş yüzünü ve vücudunu tekrar dolaba yöneltti.

"a-a-anladım!"

"iyi giydir bakalım, bende seninkileri seçeyim."

yamaguchi dolaptan beyaz bir tişört aldı, ve mavi bir tulum alıp karşısındaki oğlana verdi.

"bu-"

"itiraz yok!"

"iyi."

tsukishima ise siyah bir smokin ve kravat verdi çilli oğlana.

"ama bunlar beni sıkar ki."

"itiraz yok demiştik. hem senin yüzünden palyaçoya döndüm."

"o zaman ben her zaman palyaçoyum."

"kesinlikle."

yamaguchi yanında duran komidindeki çekmeceden aldığı derecesiz gözlüğü taktı.

"bak tam sen oldum şimdi."

"evde derecesiz gözlük mü vardı?"

"evet, çerçevesi çok hoşuma gitmişti."

yamaguchi aynadaki yansımasına bakıp saçlarını düzeltti.

"çekici oldun."

yüzü her zamanki gibi domatese dönmüştü çilli oğlanın.

"s-sen her zaman öylesin!"

tsukishima gülümseyip arkasından sarıldı çilli oğlanın.

"insanlar bana gülecek."

"hayır~ çok hoşlarına gidecek."

"oyuncak yaptın beni."

"sende izin verdin."

"çünkü oynayan sendin."

"uuuu, ama güzel oldun ya. değişiklik iyidir."

"değişiklik sevmiyorum hiç."

"senin ruhun çürümüş. ama aslında bende sevmem."

tsukishima kıkırdadı,

"o zaman niye severmiş gibi konuştun ya?"

çilli oğlan uzun süre baktı gözlüklü oğlana, büyülenmiş gibiydi.

"ne oldu, yamaguchi? yanlış bir şey mi yaptım? yoksa travmanı mı hatırlattım? yama-"

"hayır, gülüşün fazla güzel. ve bunu her fırsatta söylemekten bıkmayacağım."

gözlüklü oğlan çilli oğlanın kafasını pat patlayıp kapıya doğru ilerledi.

"hadi çıkalım, geç kalacağız."