company ; tsukkiyama

last dance.

(çoğunluk B dedi...
üzgünüm..)

...

yamaguchi'nin gözüne giren gün ışıkları gözlerini kamaştırıyordu. sabah olmuştu, yeni bir gün başlıyordu.

kapıyı açmaya çalıştı ve başarılı oldu, kapı kilitlenmemişti. ayrıca tsukishima da odada yoktu.

shigeru başka bir odadan bağırdı yamaguchi'ye

"günaydın~!
bugün son günümüz olacak!"

"n-ne?"

"sonunda özgürlüğünüze kavuşacaksınız diyorum. bu gece çok eğlenceli olacak."

yamaguchi ne olduğunu anlamaz bir şekilde tuvaletten çıkan tsukishima'ya baktı.

"ne olacakmış?"

"bizi bırakacak sanırım."

"saçmalama."

"öyle dedi."

ardından yarım yamalak bir kahvaltı edildi, yine odalara geçildi ama bugün hiç bir konuşma geçmedi bu üçlünün arasında.

ev sessizdi, kapılar kilitli değildi.

ve zaman akarken, beklenilen gece geldi. hava karardı, etraf korkutucu bir hava aldı. ay parlıyordu, her zamankinden çok parlıyordu.

"hey, hadi salona gelin."

ikiside merak edip salona yöneldiler. kim bilir ne diyecekti, yine neler yapacaktı?

"bugün son dansımız."

elinde bir silah vardı bu sefer. yamaguchi, titremeye başladı. son dansımız derken, birisini mi öldürecekti? buradaki birisi ölecek miydi? o kendini öldürmezdi, yani ya yamaguchi ya tsukishima dan biri ölecek derken,

silahı kafasına dayadı.

"lafı uzatıp akılda kalıcı bir konuşma yapmayacağım, uğraşamam şimdi."

"BEKLE BEKLE, NE!?"

"umarım,"

"NE YAPIYORSUN!?"

"umarım cehennemde görüşürüz."

ve silah sesi duyuldu, yamaguchi kendini taşıyamayıp yere doğru düşerken...