company ; tsukkiyama

nice design

...

yamaguchi oturduğu sandalyede birşeyler çizmeye, yeni bir tasarım ortaya çıkarmaya çalışıyordu. çizimi iyi olduğu ve etrafında herkesin ona "yaratıcı düşünüyorsun" dediğinden dolayı bu şirkette ki tasarım bölümünde çalışıyordu. ama buradayken sanki bütün yeteneği, yaratıcı fikirleri yok olmuştu. çok heyecanlı olduğu alnındaki terlerden belliydi. ilk günüydü bugün, tamamen kusursuz bir iş çıkarmak zorundaymış gibi hissediyordu. bu da onu fazlasıyla gerip aklındaki tüm fikirleri ona unutturuyordu.

yaratıcı şeyler düşünmeliydi. güzel bir kıyafet tasarlamalıydı, hiç tasarlanmamış, eşi benzeri olmayan. o bunu yapabilir miydi ki?

0'dan başlayıp yepyeni birşey üretmek.

"yamaguchi, sen iyi misin?"

tam karşısından gelen ses yamaguchi'yi ürküttü.

"ah, evet"

"hiç öyle görünmüyorsun ama"

bu uzun saçlı oğlanın sesini ilk duyuşuydu yamaguchi'nin.

uzun saçlı olan konuşmaya devam etti.

"derdin ne? bir sorunun mu var? anlatırsan rahatlarsın."

ardından uzun saçlı olan gülümsedi.

"asahi doğru diyor, oturup kalemi eline aldığından beri terliyorsun."

"bir sorun yok, çok heyecanlandım."

"heyecanlanman normaldir, alışmaya çalış"

gri saçlının dediğine karşı sadece kafa salladı yamaguchi.

"ha bu arada, senin şuan çizmen gereken şey bir pantolon veya şort! bunu daha önce söylemeliydim biliyorum. bu tasarlama şeyi sabit değil, bir dahakine t-shirt çizersin!"

(ne diyeceğimi bilemeyip şey dedim özür dilerim ehe)

pantolon veya şort mu tasarlaması gerekiyordu şimdi?

giydiği şeyleri de birisi bu şekilde tasarlıyordu, ne garip değil mi?

yamaguchi eline aldığı kalemle kağıda yavaşça çizikler atmaya başladı. bir şort yapmak istiyordu. bu şort siyah, sol tarafında dalından sarkmış küçük çiçekler bulunduran ve bu çiçeklerin olduğu yerin altında bir adamın olduğu bir şort olacaktı. adam çiçeklerin olduğu yere (yani yukarı doğru) bakıyordu ve bazı çiçeklerin yaprakları aşağıya düşüyordu.

aklına gelenlerin hepsini bir kağıda döktükten sonra ellerinden kalemi bıraktı ve derin bir nefes aldı.

sugawara yamaguchi'nin ne yaptığına bakmak için önündeki masaya doğru yürüdü.

"sen resmen sanat yapmışsın!"

sugawara'nın gözlerinden kalpler çıkıyordu, asahi de göz atmak isteyince yamaguchi iyice şaşırdı.

"bu çok mükemmel amaaaaaaaa!"

o soğuk, ciddi adam nereye gitmişti öyle?

"ah, cidden güzel olmuş mu?"

"TABİİ Kİ DEE!"

(👆🏾 asahi arkadaşlar kafanız karışmasın)

"sessiz ol, patron gelirse görürsün aptal!"

"eheh pardon"

yamaguchi sırıtıyordu.

"güzel birşeyler çıkarabilmeme sevindim!"

üçüde şapşal gibi sırıtmaya başladılar.

"bugün seni diğerleriyle de tanıştıracaktım değil mi yamaguchi?"

(👆🏾 sugawara)

"evet, onları merak ediyorum"

"yeni arkadaş olduk ama bize güvenebilirsin, kötü yanımız yoktur. aptalca konuşup eğleniriz o kadar. aramıza hoş geldin yamaguchi!"

"hoşbuldum"