dark wings |taekook✔️

13

İyi okumalar💜

***

"Hoseok!" Dedi annem kapıdaki adama sarılırken. "Seni görmeyeli ne kadar uzun zaman oldu kocaman bir adam olmuşsun."

Kapıdaki adam ona içten bir şekilde gülümseyerek sarılmasına karşılık verdi ve elindeki valizini yere bırakıp bu sefer de Seokjin Hyung'u hedef aldı. Onunla da kısa bir sarılma ve muhabbet faslından sonra şaşkın şaşkın bakınan beni görünce gülümsemesi büyüdü ve kollarını açarak yanıma geldi. İlk başta biraz donakalsam da çok geçmeden sarılmasına karşılık vermiştim.

"Taehyung." Dedi gülümsemesini bozmadan. "Benden uzun olmuşsun."

Mahçup bir şekilde gülümseyerek çocukluk arkadaşıma dikkatlice baktım.

"Hyung, sen de çok büyümüşsün. Son görüşmemizin ardından ne kadar da fazla zaman geçtiğini gösteriyor bu."

"Aynen öyle. Sizi özledim."

"Biz de seni özledik." Dedi yanımıza doğru gelen Seokjin hyung.

"Hadi Hoseok git odana yerleş de sonra gel yemek yiyelim."

Annemin sözü üzerine Seokjin hyung Hoseok hyung'a eşlik ederek onu odasına çıkardı ben ve annem de başbaşa kaldık.

"O çok büyümüş değil mi Tae?"

"Fazlasıyla. İkimizde küçücüktük en son görüştüğümüzde."

"Birbirinizi çok severdiniz eskiden, hoşik hyung diye diye dolanırdın arkasından." Dedi annem gülerek.

"O benim kahramanımdı." Dedim aynı şekilde gülerek.

"İyi bir yüreği var. Yalnızlara üzülüyor ve yanlarında olma ihtiyacı hissediyor. Seni de çok severdi."

Kafamı sallayarak yemek masasını hazırlanmasına yardım ettim. Birkaç dakika sonra Hoseok hyung üstünü değişmiş, Seokjin hyung ile aşağı inmişti. Yüz hatları fazla değişmemişti, sadece boyu uzamış ve olgunlaşmıştı. Değişmeyen tek şeyi kocaman gülümseyen dudakları sayesinde beliren küçük gamzeleriydi.

"Hadi başlayın yemeye. Hoseok, bolca ye. Annen senin düzenli beslenmediğini söyledi."

"Ah, hayır. Annem her şeyi abartıyor. Günde 5 öğün yemem gerek ona kalırsa." Dedi gülerek.

"Hyung." Dedim karşımdaki adama.

"Efendim Tae?"

"Melek tarafına ilk defa mı geçiyorsun?"

"Evet. Açıkçası iki tarafın pek de bir farklı yok görünüşte. Sadece buradakiler biraz daha... Sakin?"

"Ah, evet. Umarım buradayken zorlanmazsın. Senin yanında olacağız hep."

Onun yanında olma sırası bana geçmiş gibi hissetmiştim. Eskiden o beni zorba iblislerden korur, bana arkadaşlık eder ve beni güldürmeye çalışırdı şimdi ise kahraman olma sırası bendeydi.

"Bunu bilmek güzel Tae. Açıkçası buraya gelirken endişelerim vardı beni eskisi gibi kabul etmek istemeyebilirsiniz diye."

Seokjin hyung yapmacık sinirli ifadesiyle elini onun omzuna koyup pat pat yaptı.

"Bunu düşünmen çok yanlış. Ne kadar zaman geçerse geçsin sen bizim en sevgili arkadaşımızsın."

"Teşekkür ederim Hyung. Siz de benim için öylesiniz." Dedi gülümseyerek.

Herkes yemeğini yiyip bitirdikten sonra Namjoon Hyung da Hoseok hyung ile tanışmaya gelmiş ve derin bir sohbete girmişlerdi. Her şey Namjoon Hyung'un Kara Kanat muhabbetini açana kadar güzel gidiyordu. Ne diye onu hatırlatmışlardı ki? Zaten kendimi aşk acısı çeken liseliler gibi hissediyordum.