MBS1 : My Patient is a Mafia Boss

continuation

BRIAR'S POV

I sighed...

Lumabas ka na kase! Hindi mo sya makikita sa labas! Sa laki ng mansion na to ay paniguradong madalang kayong mag kikita sa labas!

Panenermon ng inner self ko. Kanina pa kase ako nakatayo dito sa harap ng pintuan ng room ko, and having a long battle for myself kung lalabas ba ako nga kwarto ko or wag nalang. I mean kase is
what if makasalubong ko si Ephra—i mean sa Death sa labas? I don't really know how to act with him around anymore.

I've been avoiding him whole day. Ginawa ko na ang lahat para lang wag lumabas ng room ko at hindi sya makita. I even eat here in my room kahit na medyo nahihiya ako sa mga nag hahatid sa akin ng pag kain. Oo nga at malaki itong mansion at maunti ang chance na mag kakasalubong kami, but still. There is still a chance.

Laki laki nga ng mundo pero nag kikita at kita parin ang mga tao sa labas, paano pa kaya kung dito lang sa mansion diba? Knowing Death, he can just suddenly pop out from anywhere and disappear in instant. May duda akong hindi kami mag kikita sa labas. I don't want to risk it.

Ang kaso lang dinner na, and I really need to get down for it. Masyado na akong pabig deal at nahihiya kung pati ba naman hapunan ay dito narin ako kakain sa room ko.

Alam mo para kang ewan. kakain ka lang ng dinner nag iinarte ka pa. So ano mag papagutom ka na? Nang dahil lang jan sa dahilan mong ayaw makita ang kamatayan nayun? Tsk! Lumabas ka na nga! Arte arte hindi naman kagandahan! Hmp!

Napasapo nalang ako sa nuo ko dahil sa tinuran ni inner self ko. Sometimes ay napapaisip narin ako kung may sira ako sa ulo dahil sa kanya. But then it's normal sa mga nag hehesteryang tao na tulad ko. I just can't help it. Last night and earlier this morning was a mess, at ngayun ay gabi na naman. I need to eat my dinner, and get the hell out of my room. Ang hirap lang kase baka andun din sila for dinner. I'm still not ready to face Death, nor Mathew.

Liban narin sa need ko mag dinner ay gusto ko ring mag libot libot sa mansion. Para makapag isip isip naman ako at makahinga hinga ng kaunti. Masyado na akong nasosuffocate dito sa loob ng room ko kahit subrang laki nya. Naaalibadbaran ako. Gusto kong mag libang libang sa labas. At kung meron pa akong time ay gusto kong mag punta dun sa mini garden nila. Mukhang relaxing kase duon.

Napapaisip din ako na mag night swimming sa napaka laki nilang pool. You know? enjoy enjoy lang pag may time para pampatanggal ng stress? Subrang need ko talaga eh. Kung nabibili ko lang ang wag mag kastress ay nag stack na ako ng marami nun.

"I can do this. Deep breath Briar" Pag papalakas ko sa aking loob. After that ay hindi na ako nag dalawang isip na buksan ang pinto para tuluyan nang lumabas. But to my luck ay nakakita ako ng gwapong ipis dun.

Great.

"Ahm..? Sino kinakausap mo?" Takang tanong ni Mathew sa akin at medyo sumilip pa sa loob ng room ko. Mabilis pa naman sa kidlat na naisara ko yung pinto pabagsak sa harap nya. I wash blushing hard.

Why does he need to be the one who's outside? And ano ginagawa nya dito? Narinig ba nya yung mga pag kausap ko sa sarili ko? Damn, mukhang naiisip na nitong may saltik talaga ako sa utak! Apaka wrong timing talaga nya.

Nag buntong hininga ako. Hindi naman ako galit sa kanya. Actually I don't really hate him. Wala naman syang kasalanan. Medyo nag tampo lang ako kase nag sinungaling sya sa akin, at sa fact na mafias sila. That's a big deal, and I'm just distancing my self from them as much as possible. Shock parin talaga kase ako sa mga nangyayari.

Bumuntong hininga ulit ako, bago dahan dahan binuksan ulit yung pinto ng room ko. Sumilip ako sa labas to check if Mathew is still around at nang wala akong makita ay medyo na relief. I thought ay hinintay nya pa ako para lumabas but  thought he didn't. Baka narealize nito na ayaw ko parin sila nakausap, or sadyang naoffend ito sa ginawa ko.