MBS1 : My Patient is a Mafia Boss

Chapter Eighteen

BRIAR'S POV

"D-death..."

"Good morning to you too, Briar..." He greeted as he eyed coldly. Hindi ako nakakaramdam ng lamig kanina, pero sa lamig ng boses nya ay malapit na akong ginawin.

I gulp.

First sa garden, tapos ngayun dito naman sa beach. But at least ok naman yung sa garden. I just don't think so na magiging ok din ngayun. I mean, his eyes are so damn lifeless! Kahit hindi na nya sabihin ay alam kong galit sya this early in the morning. And the way he look at me... Gosh I don't know kung matatakot ba ako o kikilabutan.

Tsk... Bakit ba lagi ko nalang sya nakikita kung kelan gusto ko syang lunurin ng buhay? At bakit parang sya pa ang may karapatang magalit ngayun? Inaano ko ba sya? Dapat nga ako ang galit sa kanya dahil ilang beses syang nagsinungaling sa akin. Even forcing me on something that I'm totally against on. Tsk!

"I thought... Y-you where doing something?" I pinned out. But because his stares are somehow intimidating me ay naging halos pabulong nalang ang pagkakasabi ko nun. Everything about him made me so uncomfortable for that very moment.

Parang gusto ko tuloy na damputin yung robe ko na asa buhanginan ngayun, para lang matabunan ang katawan ko. Medyo nag sisimula na ako makaramdam ako ng hiya dahil sa mga titig nya. It's too intense and feeling ko ay in malicious way nya ako tinititigan kahit hindi naman talaga. At kahit gustuhin ko mang gumalaw o umalis sa pwesto ko ay hindi ko kaya. Parang naglue na kase ako dun sa kinatatayuan ko na yun.

And to make it worst ay parang hindi narin gumagana ng maayos at matino ang utak ko, dahil tuluyan na akong nalunod sa mga magaganda nyang mata. He really look hot on his simple white sando and jersey short. Besides ngayun ko lang sya nakitang nakasando at jersey short kaya nakakapanibago syang tingnan.

He look like those ordinary and very edible bachelor in the country, and not something that have to do with him being a mafia boss. Ang isang ikinadagdag points pa nito ay wala itong tattoo liban sa group name nila na ERROR na nakatatak sa may kanang collarbone nya.

He just look so fresh and laid back right now that I almost drool kung hindi lang talaga ako inis sa kanya.

"Thoughts can ba true, but it always remain as thoughts and nothing more... Just another unrealistic things" He then again stated. I just blink at parang nabalik sa reyalidad.

God, his totally covering my thoughts again. Ang lakas talaga ng epekto nya sa akin. Hindi ko na alam kung ikakatuwa ko ba yun o kakagalit. I just know that his not good for my health lalo na at ganito ang epekto nya sa akin. I know that his starting to like me, but still that's not even close for something.

We kiss and touched sometimes. But I know better na that thing is just nothing to him. Because if he cared he won't even think punishing me in the red room. In the end his just a man with needs. Ewan ba at kung bakit ako pa ang pinag didiskitahan nya, ayan tuloy at lagi akong naririndi sa mga dapat kong maramdaman sa kanya. We are still nothing and yet he bother me so much.

Hindi ko naman pinag kakaila ang mga nararamdaman ko sa kanya, but I think it's still to early to say or declared it like that. Lalo na at alam kong walang kasiguraduhan itong namamagitan sa amin. Baka masaktan na naman ako dahil sa kanya.

True enough that I like him already, and he said that his starting to like me too, but saan naman kaya kami dadalhil ng bagay nayun, kung ganitong sa simula palang ay halos hindi na agad kami mag kaintindihan? Before everything is else ay dapat sure na kami sa kung ano ba itong namamagitan sa amin. Naguguluhan kase ako sa kanya dahil di ko sya maintindihan.

"Ahm well... yeah..?" Alanganing sagot ko. Still a little intimidated at him.

I just sighed at myself at napailing iling habang napapapikit pa. Sa huli ay marahan nalang akong tumalikod sa kanya at kinuha yung robe ko sa buhanginan. Ano ba kase ang ikakatakot ko sa kanya? Bahala sya sa buhay nya.