MBS1 : My Patient is a Mafia Boss

Chapter Fifteen

BRIAR'S POV

"Hmm not bad... But your little plan can't deceive me Darling..." Lucas whispered behind my ear, making me breathless. His manly scent was giving me some sortof intense feeling that makes me uncomfortable and bothered.

Actually his voice wasn't really threatening. It was more on like seducing way of a tone, and I find it really unbelievable of him. Though i indeed felt so endangered around him.And as much as I hate to admit it ay gwapong nilalang din itong si Lucas. 

Kung competition ng kagwapohan din lang ang basehan ay may laban ito kay Leandro Decaprio and Shawn Mendes. Yes. I'm not going to denie that fact. And speaking honestly ay wala naman kasing mga under beauty'ng mga tao ang napupunta sa mansyon na to. Even all the men in black are hot and head turning.

Right? Kahit ako ay di makapaniwala na may ganun pala dito sa mundo eh. I mean group ng mga hotties? And here i thought na mga puro mukhang sanggano at mag nanakaw at drug addict ang mga sindikato and such. But of course, mas angat ang angking gagwapuhan at dating ni Death sa pa ningin ko. He's the boss after all. Hehe!

At talagang may oras ka pang mag imagine ng tungkol jan ngayun? Really Briar? Hello! Your your about to die remember? Nahibang ka na ba?

"No doubt... Death was a hell'a lucky to have you" Nabalik ako sa reyalidad ng magsalita ulit si Lukas. Parang tsunami naman akong hinampas ng reyalidad, kaya agad akong napakisap at mabilis syang itinulak. Mukhang nagulat naman ito sa biglaang pagtulak ko sa kanya dahil halos ilang dipa rin ang ikinaurong nya.

"S-sino ka ba talaga? Anong kailangan mo sa akin? Why are you even doing this?" Tanong ko dito. Not even hesitating to confront him. Pero sinigurado ko na malayo ang pagitan at agwat namin.

Mahirap na. Mukhang aggressive pa naman ang isang to...

"Impressive... How could you free yourself to me that easily?... Someone broke my record" He said amusingly at tila magnet ang pag kakatitig sa akin, dahil never itong nag iwas o kumukusap man lang habang naka tingin sa akin.

Ano ba ang kailangan ng Lucas nato sa akin? Kung makipag usap pati sya sa akin ay parang close kami and not my kidnaper for the moment.  Assumerang hot!

"But anyway. Let's go" He then added after a while. But this time, his expression and aura have taken a six hundred degree turn from being amused to totally cold and indifferent dangerous vibe.

His stare was now sharp and cold na parang bang ilang beses na akong pinapatay ng mga iyun. He look so intimidating. Ni hindi ko na nga napansing naka lapit na pala sya sa akin, Kaya bago pa ako makareact ay nahuli na nito ang braso ko and started dragging me toward the door. Pinilit kong kalasin ang pag kakahawak nya sa braso ko, kaso parang nakakadena na ang kamay nya sa balat ko.

Shit..!

"Let go of me you jerk! Ano bang kailangan mo sa akin!? I definitely have nothing to do with this!" Palag ko. Struggling in his hard grip. Tinanaw ko ang pinto at meron pang ilang dipa ang layo namin dun bago kami totally na makalabas. At hindi pwede iyun. Pag nadala na nya ako sa labas ng room ko ay paniguradong wala na akong kawala sa kanila. And that can't happened!

Nervousness started to creep into my system yet again. Pinilit kong kalmahin ang aking sarili at nag buntung hininga. Ok, I can do this. There's no holding back now. There's no way na papayag akong lumabas sa kwartong to kasama sya either! It's like now or never!

With a determine look on my face ay hindi ako nag alangan na itaas ang hawak nyang kamay ko sa ere at mabilis syang tinadyakan sa likod. Sa subrang lakas ng impact nun ay marahas nyang nabitawan ang braso ko na feeling ko ay hihiwalay sa akin dahil halos madala iyun sa pag talsik nya ng kaunti sa akin. Just enough to lose his grip on me. Napangiwi ako sa sakit nun while I heard him groaned.