Şişmanım , çirkinim eee ?

Grup (Come back bitches :))

*Bayadan beri depresyondaydım bi sürü saçma üzücü şey oldu.O yüzden yazamaadım mal mal ağlamakla meşguldüm pardon.

Ama geri döndüm.

Bu arada bu süre de bu kadar mesaj attığınız bi şey mi oldu falan diye mesaj attığınız için teşekkür ederim.

Bi de sizi beklettiğim için üzgünüm ama bazı sorunlar oldu. Burak hikayeyi öğrendi okumaya üşendi falan bi sürü saçma şey.

Ama sonuçta artık kaldıysa kalan okuyucularla burdayım :)

Come back bitches :)

Sizi seviyorum <3

-İyi okumalar

Tahmin edin ne oldu.

Benim büyük bi kararsızlık ve umutla yazdığım selam mesajıma.

Bir cevap vermeye üşendi.

Resmen siklemedi.

Lan sen kim oluyon da böyle bi şey yapabiliceğini sanıyorsun ?!

Ben de sinirlendim baya tekrar mesaj attım "?" diye. Bi kaç saat sonra anca cevap verdi "Pardon görmemişim" diye. "Tamam" dedim. En azından bir "ee napion" demesini bekledim ama demedi.Bende atarlanıp mesaj atmadım.

Burak'ı takmayarak normal müthiş hayatıma devam etmeye başladım. Bi kaç hafta sonraher şey iyice normale dönmüştü. Sığır'ın donlu halini biraz yanlışlıkla görmem dışında yani. Onda da suç benim değildi. Onlar bizi dışarı çıkardı meğer giyiniyolarmış. Ben de sınıfın kapısının oraya masa çekip onları yukardan dikizleyince donla gördüm çocuğu. Suç benim değil yani.

Sonra büyük hayallerimden biri olan bi metrelik ayıcık hayalimi de gerçekleştirmiştim.

Tabi bu hayalde ayıyı alan sevgilim falandı ama gerçek hayatta olmayan birinden hediye gelmiyordu ve bu yüzden de ayıcık annemden gelmek zorunda kaldı.

Açıkcası çok da umrumda değildi sonuç olarak artık bi metrelik ayım vardı :) Adını da Bubby koymuştum .

Gittik mağazaya bi metrelik büyük bi ayı olunca poşet falan bulamadılar ayıcığın sığacağı . Bu yüzden bende eve kadar ayıyı elimde kucaklayarak taşıdım. Ki baya şişmandı benim gibi. Hani böyle eve gidiş yolunda ayı kucaklayan ayı gibi gidiyoduk bildiğin.

Annem de senin ayın sen taşıyıcan diye taşımadı hatta ben ayıyı aldığımda bana resmen :

"Sen gerçek ayıyı da bulursun bu gidişle be" dedi.

Anne o ayı mesajıma cevap vermiyo diyemedim ya.

İçimde kaldı yeminle.

Neyse işte böyle giderken herşey bi gün eve geldim telefonda Sİmge'den mesaj var.

"Burak'ın durumunu gördün mü ?!"

Ben de merak edip hemen baktım tabi.

Durumu da şu bu veletin ===> Buse <3

Gördüğüm an gözlerim yaşlarla doldu.

Bildiğin ağladım.

Niye olduğunu da bilmiyordum. Çocukla dalga amaçlı çıkan bendim. Terk eden de bendim. Ama yine de bu durumda üzülen de bendim. Niye üzülüyordum ki zaten?

Buna hakkım yoktu.

Ama o gün bildiğin hayvan gibi ağladım.Hem de Bubby'ye sarılarak. Maalesef çok tüy döktüğü için de her yerim okul formam saçlarım dahil tüylerle kaplandı.