Şişmanım , çirkinim eee ?

Bi Küçük Çay Meselesi

# Milleeet öncelikle yakında bi kaç bölüm sonra bir tanıtım yapmam gerekecek çünkü hikayeye girecek yeni ve tanınması gereken insanlar var. İsim olarak geçemicek kadar bundan sonra hikayede olcaklar ve bu yüzden tanıtmam gerekecek.

Aslında kendileri hikayeyi tesadüfen ve ajanlıkca (kelimeye bak asdfg) şekilde öğrenen normal hayatta tanıdığım ilk insanlar. Bi de Erkan da artık hikayede daha fazla olucak.

Bu arada şu an bölümünü yazdığım olay ben bu hikayeye yazmaya yeni başladığım zamanlarda olmuş bi olay. Yani hikaye yazarken hikayeye yazılcak yeni bölüm çıkıyor bu gidişle bitmicek bu hikaye ölünce falan torunum gelip yazcak " Bu mal öldü ben de mirası kaptım sizi eziiik bitchleeeer" diye.

Benim torunum beklerim yani ya kahpe olur ya böyle bi şey . Kahpe dememin sebebi hep kibarlık için :))

-Bana sorunuz varsa herhangi saçmalıkta ya da merak ettiğiniz mesaj ya da yorum olarak atın o "tanıtım" bölümünde cevaplarım.

Yazım hatası olabilir.

-İyi okumalar :*

Sınava girecek olanlara başarılaaar :)
*Manga-Yeniden Sev

Resmen ben Burak'la en uzun konuşma süresi kırdım.

Çıkarken bile o kadar konuşmuyoduk biz yani resmen.

Ama bu sefer baya iki hafta falan konuştuk.

Bi gün o bana mesaj atıyodu bi gün de ben ona öyle biz gayet konuşyoduk.

Sonra hep ben atmaya başladım da neyse.

Konuşmalarımızda bana "onunla şakasına dalga geçmek için çıktığımı" bildiğini söyledi. Otomatikmen şaşırdım ama Can'ın ona söylediğinden emindim. Bu konuda durmadan "Ben bu sefer çok ciddiydim sen kalbimi kırdın" modunda ilerleyip durdu.Beni kötü hissetirmeyi başardı.

İnsanlar hakkında anlamadığım başka şey de şu:

Ben kendimi bu kadar çabuk kötü hissedip pişman olurken onlar nasıl durmadan hata yapıyor ve umursamıyorlar?! Bi yolu mu var bunun ? Carpe Diem mi ? Hakuna Matata mı ? Ne yani bu hataı umursamayıp ben kötü hissetmem diğerlerinin başına ne gelirse gelsin mantığı ne ?

Yoksa bende mi sorun var da bu kadar hatamı düzeltme insanlrı mutlu etme peşindeyim.

Neyse işte biz bu şekilde konuşmaya devam ettik.

Bi gün ben okuldan sonra kırtasiyeye gidiyim dedim. O gün de böyle hayvan gibi yağmur yağıyodu. Saçım da otomatikmen yağmuru görünce kabardı böyle batının kötü cadısı gibi bi şey oldum. Gözüme kırk yılın başı kalem sürüyim demiştim yağmurda aktı böyle tabii eve gidene kadar haberim de yoktu.

Okulun eteği sırt çantam sayesinde kıvrılmış arkadan sallanan götüm gözüküyor ve ben bi kadın bana "Kızım götün gözüküyor" diye uyarana kadar bilmiyorum tabii. Elimde iki üç poşet var taşırken dört beş kere önümü göremeyip ölme tehlikesi geçirdim.

Eve giderken ben servisler falan geçiyo. Tüm sular üstüme" Whoos" edip beni ıslatıyor. Bende servislere küfrediyorum. Yanii arkadaşlarım bile görse beni öyle arkadaşlıktan reddederler yeminlen.

Ben o tiple eve geldim WhaptsApp' a girdim.Bi baktım Burak'tan mesaj.

Dedim bugün bana o mesaj attı piç sımayl.

Bi okudum mesajı aman tanrım didim.

"Bugün servisle giderken seni gördüm eve gidiyodun sanırım"