22

48 3 0
                                    

THIRSTY

"Se, wake up. 'Andito si Fe."

I scowled before opening my sleepy eyes slowly. Si Ate ang unang nakita ko na tingin ko ay kanina pa ako ginigising dahil sa ayos niya ngayon. Nakaupo siya sa sahig sa gilid ng kama ko at nakapatong ang chin niya sa bed ko habang ang kamay niya naman ay mahina akong tinatapik para magising.

"Kanina ka pa?"

Siguro nabigla siya sa biglaan kong pagsalita kaya halos patalon siyang napabaling sa akin. Tumango lang siya at gulat pa ring nakatingin sa akin.

"Susunod po ako sa baba."

Tumayo na siya at umalis na ng kuwarto. Hinila ko ang comforter ko pataas hanggang sa natakpan na ang mukha ko. Unti-unti kong ipinikit ang mga mata ko. Pero nang maalala kong hinihintay pala ako ni Fe sa baba ay agad akong napabalikwas at nagmamadaling bumaba.

Limang steps na lang pababa ang kailangan ko pero dahil ramdam ko pa rin ang antok, ipinikit ko muna saglit ang mga mata ko. Wala sa isip akong napahakbang at nakalimutan kong nakatayo pala ako sa hagdanan ngayon. Napapikit ako nang mariin nang napagtanto kong medyo mataas ang pagkahulog ko ngayon dahil ilang stair yata 'tong na-skip ko.

Kung mamatay man ako ngayon...

E'di deads!

But I was shocked when instead of falling on the floor I was bumped into someone. But I was wrong because we still fell on the floor. I closed my eyes again emphatically when I heard him groaned in pain probably because his back hits on the floor.

God! I should thank him after this.

Kung wala siya, siguro sa sahig na ako pupulutin ngayon.

"Are you okay?"

Pareho na kaming nakatayo ngayon at inaayos ang gusot sa mga damit namin. Bigla siyang nagsalita kaya napaangat ako nang tingin sa kanya. 'Yon lang pala ang kailangan ko para mawala ang antok ko? Kailangan gulat-gulatin ako?

"Uh..." I just nodded and swallowed hard.

"Just because he left you, you're not going to take good care of yourself anymore?" He scoffed in disbelief.

I gasp at his words as the I know who's he's referring to. I swallowed bitterly and shook my head.

"I know you... know everything..." I pressed my lips together. "But I hope next time you'll not talk about him anymore. Or you could just let me fell on the floor. You have no idea how much it still hurts." I gave him a small smile before turning my back on him.

I scowled as my lips parted when I noticed a small piece of luggage in our living room. Who's leaving? Ate? I sighed and stared at it. We don't talk that much anymore, that's why I don't know her plans.

It always made me think that maybe college is really busy.

I stiffened when I suddenly felt arms embracing me tightly from the back. It feels like my heart is going to explode anytime because it's beating wildly now. I pulled my bottom lip between my teeth as I smelled a manly scent. A familiar manly scent.

I slowly looked down at the arms wrapped around me. I felt relieved when I saw it was a girl's arm since the scent was feminine.

CRIPPLED: JULLIANNA (VUILLTRAEN SISTERS SERIES #1)Where stories live. Discover now