40

52 2 0
                                    

STRAWBERRY

"Okay, Papa."

Papa has done so many things for our family. It could be we, his daughters, are aware of it or not, I'm sure he did. And if accepting his favor is the only way I can do for now in return, then I will.

Besides, I know Viscount can wait for me. I know the distance doesn't matter that much in our relationship. He will surely understand the situation once I told him about it. I can go here to CDO from Manila every Christmas and New Year. He could also fly to Manila if he wanted to, right? There's a lot of possible ways we can see each other.

"Hey, you're spacing out again. Is there anything wrong?"

I felt warm arms wrapped against me from my back. I almost forgot Viscount is here with me today in my room. I caressed his arm while his planting a kiss on my hair.

"Baby, what's wrong?" He softly asked.

I shook my head. "Nothing," I turned my head on him.

Tumingala pa ako dahil nakatayo siya sa likuran ko. Binigyan ko siya ng matamis na ngiti. Hinaplos niya ang pisngi ko at maingat na pinisil.

"You know I am always here for you, right?" He whispered.

I nodded. "Likewise," I gave him a small smile. "What are you talking about earlier? I'm sorry I didn't listen."

He shook his head. "Pagod ka na ba? Magpahinga ka muna. Ano'ng gusto mong kainin? Gusto mo ipagluto kita?" Sunod-sunod niyang tanong.

Gustong-gusto ko ng sabihin sa kanya ang tungkol sa pabor na hiningi ni Papa. Pero hindi ko alam, nadududwag ako. Natatakot ako na baka hindi niya ako maintindihan. Kaya kahit na hindi naman ako pagod, tumango na lang ako sa sinabi niya.

"Ano'ng gusto mong kainin?" Tanong niya.

Napanguso ako nang ikinalas niya ang braso sa akin. Akala ko aalis na siya. Lumapit siya sa study table ko at niligpit ang mga gamit ko. Tinitigan ko lang siya habang ginagawa 'yon. Halos mapatalon pa ako sa gulat nang bigla siyang mag-angat ng tingin sa akin dahilan para tawanan niya ako.

"Ano'ng nakakatawa?" Masungit kong tanong.

"'Yong ballpen mo, akin na." He said, still chuckling.

Ibinaba ko ang tingin ko sa kamay ko at nakita na hawak ko pa pala ngayon ang ballpen ko. Ngati-take notes kasi ako kanina habang may binabasa sa libro para hindi ko makalimutan. Binitawan ko ang ballpen ko at hinayaan siyang kunin 'yon. Inilagay niya 'yon sa pen container ko.

"Dali na. Ano'ng gusto mong kainin?" He leaned his back against the study table while crossing his arms. "Kahit ano. Lulutuin ko sa baba."

I narrowed my eyes while thinking. "Hmmm..."

He steps closer to me and pinches my cheek. "You're so cute."

"Strawberry shake na lang."

Kahapon pa ako nag-crave ng strawberry, e'. Hindi ako nakabili dahil natagalan akong umuwi kahapon. Sa Sunday pa maggo-grocery 'yong helper kaya balak ko na lang sana na magpabili.

"Okay. Wait for me here. I'll be back."

"Pero walang strawberry sa baba-"

He cuts me off. "I'll find a way."

Paglabas niya, tinignan ko ang oras. Wala kasi rito sa bahay si Maeve. Umalis siya dahil may groupwork siya. Sabi niya kasi sa akin kanina, uuwi siya rito para mag-lunch. Sinabihan ko naman na 'yon na itext ako kapag magpapasundo na siya pero mas mabuti nang i-check ang oras dahil baka nakalimutan niya akong itext.

CRIPPLED: JULLIANNA (VUILLTRAEN SISTERS SERIES #1)Where stories live. Discover now