15

48 5 4
                                    

BEST

"Great! Vico's here!"

Ate stood up after saying it. She pulled her luggage with her and also carried the handbag. Nadagdagan kasi ang mga dala namin since namili kami roon ng mga pasalubong. I stood up and also pulled mine as I followed her, also carrying a light weighted handbag. While heading outside, I suddenly felt a loud beat of my heart which I didn't know what for. I just took a deep breath and didn't mind it.

Nauna ng umalis ang mga Dl'Grialbe sa amin dahil dumating agad ang sundo nila. Ayaw pa sana sumabay ni Klaus sa kanila. Hihintayin niya daw muna si Vico na dumating at magtataxi na lang pauwi. Pero dahil hinihintay na rin sila ng Granny nila ay napilitan na lang siyang umuwi at sumabay sa mga pinsan niya.

Ayos lang din naman sa akin na mauna siya. Kasama ko naman si Ate at safe naman. Hindi niya na kailangang gawin 'yon. Kahit pa kami na.

Wearing his plain black round neck shirt with his khaki-colored chino shorts and his pair of black Van's shoes. He's also wearing black sunglasses and a black cap embroidered with its designer brand. Vico was standing near the exit glass door while crossing his arm over his chest, waiting for us patiently.

"Ang tagal mo naman!" Reklamo ni Ate nang tuluyan na kaming makalabas.

Ikinalas ni Vico ang pag co-cross arm niya at doon ko nakitang may suot pala siyang relo. 'Yong relo na iniregalo ko no'ng Christmas party sa bahay! Suot niya na ngayon! Umiwas ako ng tingin doon at nagpatuloy na lang sa paglalakad nang hindi siya pinapansin.

"Let me be the one to carry your luggage, Ylle," he said to my sister.

I was just following behind them as we headed to his car. I roam my eyes to the parked cars, trying to spot where his car was parked.

"No need. I can carry mine, Vico. How about helping Jullianna instead of me?"

"Fine," Vico stops walking with her and waited for me. "Give me your luggage." He stretched his hand as he asked for it.

I gasp when my eyes drifted to the hand he stretched. It's the hand with the watch on the wrist.

It looks... perfect on him.

Hindi ko alam kung guni-guni ko lang ba 'yon o baka magaling lang talaga akong pumili ng gamit.

I nodded. Kahit kaya ko naman sanang hila-hilahin ang luggage ko, iniabot ko na lang 'yon sa kanya. Para wala ng talunan at pag-uusap pang mangyayari.

Bitbit ang handbag, naglakad ako papunta sa puting Ford ecosport niya. Binuksan ko ang likuran nito para doon malagay ang mga bagahe namin. Halos mapatalon ako sa gulat nang biglang tumunog ang alarm nito. Agad kong iginala ang paningin ko para hanapin si Vico. Nakita ko rin ang paglingon sa akin ng ilang mga taong nandoon kaya mas lalo akong nahiya.

"Hey, we're looking for you for almost one minute, Jul. Why are you here? And why is-. Oh!" he stops talking when he realized what just happened. "Baby, this is not mine," he whispered and pulled me away from there, not minding the individuals looking at me.

I stiffened when I heard him says it. What? That car isn't his? But that's the only white Ford ecosport car being parked here! Is he fooling me? Hindi ko nalang din pinansin ang mga tumitingin sa akin at nagpatianod na lang sa paghila niya.

Napakurap ako nang makita si Ate na nakatayo sa harap ng puting Ford ranger. Kotse ba 'to ni Vico? Ito 'yung bagong labas na Ford ranger, a'?

CRIPPLED: JULLIANNA (VUILLTRAEN SISTERS SERIES #1)Where stories live. Discover now