Kalbim Seni Sevdi

▪︎ 19 ▪︎

Kalbim Seni Sevdi

▪︎ 19 ▪︎

▪︎ Duyurulardan haberdar olmak için beni buradan takip etmeyi, destek olmak için de yıldıza basmayı unutmamanızı dilerim.

▪︎ Ek olarak beni liakhanzade kullanıcı adıyla instagramda da bulabilirsiniz. Hikayelerle ilgili medya ve ek sahne paylaşımları yapıyorum. Ayrıca yeni bölümle ilgili haberleri oradan takip edebilirsiniz. :))

▪︎ İthafları yorumlardan seçiyorum, bilginize.

İyi okumalar!

"Senin burada ne işin var?"

Karşısında öfkeden burnundan soluyan adamı pek de dikkate almadığını gösteren umursamaz yüz ifadesini takınarak elini ceplerine atan adam bunun nelere sebep olacağını hesap edemiyordu. Oysa onun bu rahat ve umursamaz tavırları Çağlar'ı çileden çıkarmaktan, öfkesini katlamaktan başka bir işe yaramamıştı.

"Sana bir soru sordum." diye dişlerinin arasından tıslayarak bunun son uyarı olduğunu belirtti.

"Aşk olsun, kardeşim. Sen misafirlerini böyle kaba bir biçimde mi karşılıyorsun? Hiç yakıştıramadım."

"Davetsiz misafirlere, hele ki senin gibi yüzsüzlere bundan daha iyi bir karşılama yakışmaz diye düşünüyorum, haksız mıyım?" deyip ateş saçan gözlerini adamın üzerine dikti.

"Davetsiz misafir mi?" diye sorduğunda şaşkınlığı hem sesine sirayet etmiş hem de yüzündeki ifadeye yansımıştı. 

"Oğlum?" diyerek onlara doğru gelen kadın aralarındaki konuşmayı bölerken Çağlar'ın da kafasında türlü fikirler dolanıyor, burada neler döndüğünü anlamaya çalışıyordu.

Annesi, ağabeyi ile sarılıp sonrasında biraz laflasalar da beynindeki uğultu ve içinde kaynayan öfkeden ne dediklerini algılayamıyordu. Bu sırada onu çağıran eşini gören Zuhal Hanım garip bir tavırla elini Çağlar'ın omzuna koydu ve iki oğlunun da duyabileceği bir ses tonuyla cümlesini söyleyip yanlarından ayrıldı.

"Kardeşler arasında dargınlık olmaz, bu mutlu günde aranızdaki meseleyi tatlıya bağlayabilirsiniz bence. Bu arada düğünde olduğunuzu unutup kavga etmeyeceğinize güveniyorum."

"Annem davet etti ve sen de geldin öyle mi?" diye dinmeyen öfkesini ağabeyine yansıttı.

Ellerini ceplerine koyup umursamaz bir tavırla omuzlarını silkti.

"Annemi kırmak istemedim, neden gelmedin diye sorarsa ne diyecektim? Yaşadığımız tatsız durumu anlatmayacağız diye düşündüm."

"Elbette, anlatmayacağız. Bilmesini istesem seni çağırmam için ısrar ettiğinde anlatırdım. Açıkçası annemden böyle bir şey beklemiyordum desem yalan olur, kendi bildiğini okumakta üstüne yok malum ama sen o yüzü bulup gelmezsin diye düşünmüştüm ben de."

Öfkesi az önceki tazeliğini korumasa da tamamen yok olmuş değildi. Son zamanlar tatsız şeyler yaşamış olsalar da ağabeyini, onca yaşadıkları çalkantılı durumdan sonra ağabeyinin annesini böyle çok düşünmesini önemsiyordu. Bu nedenle ağabeyinin yaptığı açıklama öfkesini bir parça dağıtmıştı.

"Üzgünüm, sana durumu açıkladım, o nedenle bu kadar çok rahatsız olabileceğini hesaba katmamıştım." dedi mahcup bir tavırla. "Onu sevmediğimi biliyorsun, sırılsıklam âşık olsanız bile beni kıskanacağın bir durum yok ortada. Seni rahatsız eden ne?" diye sordu ciddi bir tavırla. Elini kardeşinin omzuna yerleştirip biraz daha ona doğru eğildi, "Neden bu kadar rahatsız olduğunu açıklarsan annemle konuşup bir bahane üretmeye çalışarak erken ayrılmayı denerim." dedi.