Kalbim Seni Sevdi

▪︎ 26 ▪︎

Kalbim Seni Sevdi

▪︎ 26 ▪︎

▪︎ Duyurulardan haberdar olmak için beni buradan veya liakhanzade ismiyle instagramdan takip etmeyi, destek olmak için de yıldıza basmayı unutmamanızı dilerim.

İyi okumalar!

Koltukta dizlerini iki yana açarak kollarını dizlerine yaslayıp başını elleri arasına alan adam birkaç saat önce duyduklarını sindirmeye çalışıyordu. Üç hafta önce hayatı sarsılmaya başlamıştı ve böyle giderse her şeyi tamamen kaybedecek gibi duruyordu. Bebeğini kaybettiği günden beri Yeliz'le arasında olan bağ da iyice incelmişti ve kopmak üzereydi. Bahar gelmeden önceki yüzleşmelerinden sonra Bahar'ın da yanlarında olduğu iki haftada her şey iyiye doğru gidiyor gibiydi aslında. Yeliz kendini toparlamış, onlarla beraber gülüp eğlenmiş, onunla da çok güzel anılar biriktirmişti. Bugün iş görüşmesi için evden çıkarken eşinin yüzündeki geniş tebessümle onu yolcu etmesi, kulağına güzel sözler fısıldaması hatta tam dönüp gidecekken onu durdurup yanağına öpücük kondurması onu epey mutlu etmişti. İş görüşmesinin de güzel geçmesi mutluluğunu katlamış, gelirken çiçekçiden Yeliz için bir demet çiçek almış yüzünde geniş bir tebessümle eve gelmişti. Tam kapıyı çalacakken - kapıyı Yeliz açar da onu karşılar diye - içeriden gelen seslerle kaşlarını çatıp kendini durdurmuştu. Merak ve tedirginlik içerisinde eve kendi anahtarıyla girdiğinde sesler iyice netleşmişti. Ne yani, ben Çağlar'ı seviyorum diye kendim için onun hayatını mahvetmem mi gerekiyor? Sanki hiç mahvetmemişim gibi... Duyduğu cümleler adamı mıh gibi olduğu yere çivilerken ardından geleceklere hiç hazırlıklı değildi fakat ne bir ses çıkarıp konuşmayı bölebiliyor ne de kendinde, konuşmayı duymamak için dönüp gidecek takati bulabiliyordu. ...bu evliliğin devamı onun yaptığı bir fedakarlık olsun istemiyorum. Kadının söylediği her cümlenin taşıdığı anlam, sesindeki o acı tını adamın her duyduğu cümlede biraz daha sarsılmasına neden oluyordu. Onu uzaktan severken biliyordum..Bana her yaklaştığında delicesine atan kalbimi sakinleştirmek artık çok zor çünkü "arkadaşız" avuntusu artık doğru değil ve kalbim yalan söylediğimi biliyor. Söylenenler bir taşa dönüp adamın omzuna ağırlık olarak biniyor, cümlelerin kadının yüreğindeki yaranın kanına bulanarak döküldüğünü fark etmek belini biraz daha büküyordu. Acı ve elem içindeyken konuşmanın sonlandığını ve kadının odadan çıkıp onu göreceğini hesap edemediğinden gözlerine denk düşen yeşil gözler onu gafil avladı. Kadının yüzündeki karmaşıklıktan sadece kederi seçebileceği kısa süreli bir bakışmanın ardından Yeliz çekip giderken üstüne yığılan ağırlıkla baş başa kalmış sayıldı.

Bir kabustan ibaret olmasını dilediği olayın ayrıntılarını şimdi koltukta otururken düşünüyor olmak başına ağrılar girmesine neden oluyordu. Yeliz'in ona karşı romantik hisleri olduğunu hiç fark etmemişti, işin kötüsü duyduklarından çıkardığı kadarıyla bu durum hiç de yeni değildi. Kadın, onu uzaktan sevmekten bahsediyor, kendini arkadaş oldukları gerçeğiyle avuttuğunu söylüyordu. Kendisi mi çok aptaldı yoksa kadın mı duygularını çok iyi gizlemeyi başarmıştı, bilmiyordu. Bildiği bu yeni gerçeğin varlığında geçmişe göz attığında daha da kahroluyordu. O gece sarhoş kafayla kadını öptükten sonra olanları kabullenme sebebi bu yüzdendi demek ki. Böyle bir işe kalkışıp duygularını kullandığı yetmiyormuş gibi sonrasında elinde çiçeklerle Yeliz'in kapısına gidip af dilerken hep arkadaşlıklarını kurtarmaktan bahsedip durmuştu. Bunun kadını ne kadar incittiğini ancak şimdi anlayabiliyordu.

Hayatı tepetaklak olmuşken yeni bir başlangıç yapmak için eline bir kez fırsat geçmişti, ikinci kez bunu yapabileceğinden, bu şansın ikinci kez onu bulacağından şüphe duyuyordu, Çağlar. Yine de uçurumun kenarındaki yaşamını yuvarlanmadan evvel kurtarmayı denemek istiyordu. Bugün olanlar yaşanmasa bile Yeliz'i bırakmak ya da hayatından çıkarmak gibi bir niyeti hiç olmamıştı. Bebeğini kaybetmeden önce kalbinde eşine karşı bir duygu yeşermeye başlamış, kendine de bunu itiraf etmişti. Yeliz'e söylememesinin tek sebebi büyük bir hüsran yaşayıp onu tamamen kaybetmemekten korkmasıyken bu kararının şimdi onu kaybettireceğini bilmek adama işkence çektiriyordu.