Kalbim Seni Sevdi

▪︎ 5 ▪︎

Kalbim Seni Sevdi

▪︎ 5 ▪︎

🎼Zeynep Bastık - Uslanmıyor Bu🎶

Yeliz başını iki yana sallayıp "Hayır." dedi. "Benim korkum bu değil."

Genç adam kadının yanına oturarak ellerini elleri arasına aldı. Gözlerine gözlerine kenetleyip derin bir nefes aldı.

"Bundan sonra neler olacak tam olarak kestiremiyorum. Ben bebeği öğreneli de daha birkaç saat oldu. İkimiz de ne istediğimizi ne düşündüğümüzü ne yapacağımızı bilmiyoruz gibi. Birbirimize biraz zaman tanıyalım bence. Eğer istersen, kendini daha iyi hissediyorsan ben şimdilik gideyim. Kafanda her şey yerli yerine oturduğunda, benimle konuşmaya kendini hazır hissettiğinde buluşur, tartışırız. Olur mu?"

Yeliz adamın söylediklerini düşündüğünde en doğru kararın bu olduğunu düşündü ve hafif tebessüm ederek onu evine gönderdi.

Birkaç gün sonra...

Genç kadın mutfak tezgahını temizlerken sobadan gelen ufak uyarı sesiyle gülümsedi. Keyifli bir şekilde sobaya yaklaşarak dikkatli bir şekilde içindekini aldı. Büyük bir özenle yaptığı keki masaya usulca bırakırken kapının zilini duydu. Elindeki bezi mutfak masasına bırakarak kapıya doğru yöneldi. Kapıyı yavaşça araladığında sevdiği adamın gülümseyen suratını görmek kendini daha da iyi hissettirmişti.

"Hoş geldin!" diyerek genç adamı karşıladı.

Çağlar içeriye elinde bir sürü poşetle girdiğinde Yeliz baya şaşırdı.

"Bunlar da ne?"

Çağlar tedirgin bir şekilde poşetleri bir köşeye bırakıp ayakkabılarını çıkardı ve kadının sorusunu cevaplamak için biraz zaman kazandı.

"Gelirken bizim oradaki manavdan birkaç bir şey aldım."

"İyi de gerek yoktu. Henüz kendi alışverişimi kendim yapabiliyorum."

"Biliyorum, elbette. Sadece Hayri Amcayı tanıyorum, meyve sebzeleri hem organik hem tazedir. Marketten aldıklarınla bunlar bir değildir. Artık daha iyi ve organik yiyeceklerle beslenmen gerekiyor."

"Bu seferlik böyle olsun madem." diye cevap verdi. Yıllardır sevdiği adam şu an bebekleri için bir şeyler yapıyordu. Olaylar bir anda böyle bir duruma nasıl gelmişti, şaşırıyordu açıkçası. Bebek konusunda hassas ve de düşünceli davranan adamın hevesini kırmak istemediği için bu seferlik durumu kabullenmişti.

Çağlar yüzüne ufak bir tebessüm kondurarak poşetleri tekrar aldı.

"Ben mutfağa götüreyim bunları."

"Ben götürürdüm." diye poşetleri almaya çalışan kadına engel oldu.

"Gerek yok. Hem ağır olur, ağır taşımaman gerek senin." diyerek telaşla mutfağa doğru yürüdü. Genç adam bu anormal durumda nasıl davranması gerektiğini artık kestiremiyordu. Evli değildi, karşısındaki kadına aşık da değildi ama bebekleri olacaktı, durum normalin çok ötesindeydi. Her ne olursa olsun bebeği de, Yeliz'i de düşünmek zorundaydı, özellikle sağlık açısından. Bu yüzden bir sürü bilgi edinmiş ona göre davranmaya çalışıyordu ama durumun anormalliğinden olsa gerek garip kaçıyordu.

Yeliz adamın bu garip tavırlarına şaşırsa da aralarındaki tuhaf durumdan dolayı böyle olduğunu varsayarak göz ardı ediyordu. Çağlar her köşesini ezbere bildiği evin mutfağına girerek poşetleri elinden bıraktı. Peşinden gelen Yeliz ortamdaki gerginliği dağıtmak için gülümseyerek konuştu.