Devils Academy [Series One] (✓)

Chapter 30

"I thought we will hunt?" Tanong ko sa kanya.

"We will and you'll the one who kill them" kaswal na sagot nito na ikinangiwi ko naman.

"Using this little useless knife of yours?" Sarkastikong sabi ko sabay nandidiring tiningan pa ang maliit na patalim.

"Yes?" Napaismid naman ako sa sagot nya. He's always making me look stupid with his words. Ahg! I really hate this guy. Naramdaman ko ang pag galaw nya kaya napabaling ako dito.

"Hey where are you going? Wag mokong iwan dito" sabay kapit ko sa laylayan ng kanyang damit. Lumingon naman ito sakin.

"Don't worry pag hinabol ka man ng Jaguar na yan tumakbo ka na lang" wut? He don't want me to worry for saying that that jaguar might chase me? Really? Ugh!

Susunod na sana ako sa kanya ng maglakad ito ngunit masyadong malaki ang kanyang mga  hakbang. At isa sa dahilan kung bakit di na ako nakasunod ay dahil nakatingin na ngayon ang jaguar sa aking dereksyon. Looking at me and groaning. He licked the blood around his mouth.

"Good boy don't bite" pang aamo ko sa kanya. Maybe it'll work. Hope so.

"Pwede ka pang magbago mabangis na nilalang di pa dito nagtatapos lahat" nakatingin naman ito sa patalim na aking hawak. Kaya dahan dahan ko itong ibinaba sa lupa.

"I won't hurt you, see?" Nakaluhod pa ang aking kaliwang binti ng lumapit ito sa akin. Kaya magkatapat na ngayon ang aming mukha.

Napapikit ako ng maramdaman ang malapad na dila  nito sa aking mukha. Mahina akong napatawa sa ginawa nito.

Kinuha ko ang panyo sa aking bulsa saka pinunasan ang mukha ko.

"HAHAHA kadiri ka" tuwang tuwang sabi ko at hinipo pa ang kanyang ulo.

Ng maramdaman ko ang presensya ni Carter sa aking gilid ay nakangiti pa akong nakatingin dito. Ngunit agad itong napawi ng makita ko ang hawak nya.

Nakatutok ngayon sa aming dereksyon ang shot gun nya. Sobrang bilis ng panyayari. Napapikit ako ng maramdam ang pagtalsik na dugo sa aking damit.

"Please, wag nyo syang sasaktan, parang awa nyo na." I begged.

Malakas na putok ng baril ang aking narinig galing sa baril na hawak nito. Napatingin ako sa dina gumagalaw na katawan ni Todya.

They killed him, they killed my lovely dog. Todya.

Gulat na napatingin ako sa nilalang .

Nangingitngit na tumayo ako at lumapit sa kanya. Nakakumoy ang aking kamao pero sinubukan ko paring kumalma.

"What did you do?" Kalmadong sabi ko sa kanya. Walang emosyon ang kanyang mata saka binaling ang paningin sa aking likod.

"I just killed him, he's useless anyway" simpleng sagot nito na mas lalo lang nagpakulo sa aking dugo.

"You just?" Bumalik ang kanyang tingin sa akin ngunit sa pagkakataong ito at magkasalubong na ang kanyang kilay. Diko na nakontrol pa ang aking sarili at pinagsasapak ko sya sa kanyang dibdib. Malalakas ang pwersang binibigay ko kaya napapa atras din sya.

"Yes fucking asshole, you just killed him. You killed him you son of a bitch" you killed my poor Todya. Tinulak ko sya sa huling pagkakataon saka tumakbo paalis doon. Agad naglandas ang sunod sunod na luha sa aking mga mata. I don't want him to see me cry. I promised that I won't cry. Crying is just for those who are weak and I'm not one of them.

                          ~~~

Magdamag akong umiyak, diko alam pero di nawawala yung saket. Diko rin alam kung pano ako nakauwi sa dorm.

"Hanapin not mga tanga" rinig kong sigaw ng nasa loob. Agad akong tumakbo palayo doon hanggang sa narating ko ang kalsada.

"Ayon sya" napalingon ako sa pinanggalingan ng sigaw at nakita ang mga humahabol sakin.

Nahihirapan akong tumakbo dahil sa suot kong..gown? A Little pink gown. Why am I wearing this kind of clothe anyway? Maputik ang ibabang bahagi nito.

Nakakaramdam din ako ng kaba sa isang di malaman na kadahilanan. Maraming katanungan ang nasa aking isipan pero diko na yon inintindi pa at nagpatuloy sa pagtakbo.

Diko alam kung bakit ako nandito. Sa pagkakaalam ko ay umiiyak ako kanina. Nakarinig ako ng busina ng sasakyan at ang ilaw nito.

     
     
                         ~~~

Sinubukan kong imulat ang aking mga mata. Siren ng ambulansya. Nararamdaman ko ring nakahiga ang aking katawan sa isang matigas na bagay.

Nakakarinig ako ng aparato at ramdam ko ang isang malamig na kamay  na naka hawak saking mga kamay.

"Please princess, keep fighting, don't leave me, don't leave your papa my daughter, I'm sorry" iyak ng isang lalaki.

"Please, baby don't let go" pakiusap nito. Kahit mahirap ay sinikap kong imulat ang aking paningin. And there, I saw the man holding my little hands.

"I-I l-love you p-papa" yan ang mga katagang lumabas sa aking bibig bago kinain ng dilim ang aking paningin.

Napadilat ako at pinagpapawisang bumangon sa aking kinahihigaan. Hinawakan ko ang aking naghuhuramentong puso sa loob ng aking dibdib.

'Calm down Sav, it's a dream, it's just a dream'

Saveena.