Devils Academy [Series One] (✓)

Wedding

My life is really a mess, simula pa lang. Sa bawat kabanata ng buhay ko diko inakalang dadating sa punto na tatayo ako sa altar kasama ang taong mahal ko. Nagngangakong mag iibigan magpailanman. Sa lahat ng nangyari, Isa lang ang tumatak sakin. And that is forgive to forget.

Nakatayo ako at hinihintay na lang na buksan nila ang malaki at makapal na kurtina sa aking harapan. Tinatangay pa ng hangin ang strands ng buhok pati ang vail ko. Kita ko ang naglalakasang alon sa malayong dagat.

I feel like I'm going to run when they finally open the door. All are looking on me, smiling. Naiilang ako. Nang mapadpad ang aking tingin sa altar ay agad kumalma ang sistema ko.

There, I saw the love of my life. Wearing a white tuxedo.

🎶'For all time, I felt cheated I complain
You know how I love to complain

For all the wrongs I repeated, though I was to blame
I still cursed that rain
I didn't have a prayer, didn't have a clue
Then out of the blue'🎶

Nagsimula nakong maglakad ng mabagal. Napatingin ako sa mga taong saksi sa lahat ng paghihirap na nangyari sakin. Nasa kalagitnaan ako ng aking paglalakad ng mapatigil. I recognized who's the owner of the voice.

'🎶God gave me you to show me what's real
There's more to life with just how I feel
And all that I'm worth is right before my eyes
And all that I live for though I didn't know why
Now I do, 'cause God gave me you'🎶

Diko na mapigilang mapaluha ng binaling ko ulit ang aking tingin kay Carter. He recorded his voice, singing our wedding song. Nang makalapit sa mga magulang ko ay agad akong napangiti. We're still a family after all, not by the blood but by the heart and soul. And that is more than enough.

"Mom." Naiiyak kong sabi. Mom is also crying. Nang malaman nyang ikakasal ako ay umiyak din sya. Ayaw nyang makasal ako dahil wala na daw syang baby girl. But I said I'll give her a million of granddaughters if she want kaya pumayag rin.

"Daddy John." I also kissed his cheek. Maluha luha narin to.

"You grew brave and strong woman, child." Ngumiti ako sa kanya saka binaling ang tingin sa katabi rin nitong lalaki.

"Papa." Naglandas ang tuloy tuloy na luha saking mata saka ko sya mahigpit na niyakap. He hugged me back and carries my back.

"I'm sorry Papa, I'm really really sorry." Paulit ulit na paghingi ko ng tawad dito saka umiling iling. I didn't mean to shoot him. I couldn't control myself. Pagkatapos ng nangyari ay isang linggo ring na confine si Papa sa hospital. I almost killed him kaya nagpakalayo layo ako. I didn't bother to tell anyone except Kuya Killian ang pag alis ko. I blame myself to death kaya si Kuya Killian din ang nagsabi na kailangan kong mahimasmasan. Inasikaso ko na lang ang komyanya namin sa ibang bansa. Nung una ay ayaw ni Kuya Killian pero sinabi kong nababagot narin naman ako.

All this time ay si Kuya Killian ang nag manage ng lahat ng ari arian na pagmamay ari ng pamilya ko bilang Hilter. I wonder how's his ex fiancee. I know he still love her. Kuya Killian's ex fiancee I mean, I like her tho.

"Hush, I should be the one saying sorry anak, I'm sorry for everything." Suminghot singhot ako saka humiwalay sa yakap. Si Papa lang ang naghatid sakin papuntang altar. Mom is crying really hard kaya inaalo sya ni Daddy John.

"Take care of her son, do the thing I didn't done." Ngumiti sa kanya si Carter.

"You know I would always will Dad." Papa tapped his shoulder saka inabot ang aking kamay.

I didn't imagine this day would come. All the pain, regrets, sacrifices, and betrayal is worth it.

My memory is back. I remembered everything. I don't need a time machine para baguhin ang tadhana ko. Kung ano ang nangyari sa nakaraan ay hanggang don na lang yon. But I'll keep the memories and lessons.

I choose to carry my real father's surname. I choose to be who I really am.

"I've done so many bad things in this world, but I think God favored me that much for giving me you. I cherish all the memory with you baby, I'm sorry for the trouble, the pain, my words that hurt you, I didn't mean it but I have to say it. No one can love you Carter, no one can love you like I do. I love you so much baby." Pinunsan nya ang naglandas na luha saking pisngi. Hindi sya umiiyak but I can see how happy he is.

"Just you Ash, is more than enough, I love you." Napanguso ako sa sinabi nito kaya mahina syang tumawa. I slightly punch him on his chest.

"Yun na yon?" Mahinang tanong ko sa kanya. Hindi ko sya nakitang umiyak habang ako parang mamatay na kakaiyak.

"What should I say then?" Ngiwing tanong nito.

I tsked saka binalingan ng tingin ang magkakasal samin.

"Proceed to the 'kiss the bride'."

Pagkabaling na pagkabaling ko kay Carter ay agad ako nitong sinunggaban ng halik.

Ang pagkakasal ay isang sagradong gawain na dapat ay ginagawa pag mahal ng dalawang tao ang isa't isa. Sa buhay, ang kasal ang pinaka last journey mo bilang independent. Dahil pag kinasal kana, ang partner mo ang kahati mo sa buhay mo. Hindi lang dapat ang sarili mo ang iisipin mo. Di ka magdedesisyon ng pangsarili lamang.

Mr. Dixon died and dumating si Kuya Killian kasama ang mga tauhan ng mga Hilter. Tinurukan ako ng pampatulog para kumalma. Napigilan ako ni Kuya Killian sa pagpatay kay Papa pero natamaan ko ito malapit sa kanyang balikat. And about Calyyn, she's on the mental hospital now, she keep on saying Carter's name. Totally insane.

And with the Scott? Hindi parin pumapayag si Alvin sa mga nangyayari. Gusto nyakong bawiin pero di nya kaya. The Carters and Hilters is a big family sa simula pa lang.

Kung may binabalak man si Alvin. Nakahanda nako.

Sa mundong kinakagalawan ko ay walang lugar ang mga mahihina. If you're weak then die. Pero hindi solusyon ang kamatayan para maging malakas. You have brain so use it. Death is nothing but a bullshit that all of us will end up to.

We live everyday and die once so seize your day.

Saveena.

———————
—————————

Thanks for all the support. This is the first ever story na natapos ko. Marami nakong nasimulan pero prologue palang tinatamad nako mag type. Anyways, thank you so much for reading. Love lots piechies.

I deleted the portrayers of this story, diko rin alam pano ko ie-explain kung bakit.