33

5 2 0
                                    

January 27, 2021

Misunderstanding

"Hello babe? San ka na nandito na ko sa labas?" tanong ko mula sa telepono habang palinga linga pa.

"Malapit na ko babe." binaba ko na yung telepono.

Ng may sasakyang pumarada sa harapan ko, na pangiti na lang ako ng bumaba pa siya para pag buksan at alalayan ako papasok.

"How's school?" I'm on college in my 4th year, graduate na siya last year, may sarili ng trabaho.

"Ok naman medyo stress kasi malapit na ang board exam, you don't have to pick me up tomorrow, I'll stay here until evening tapos pupunta kami sa bahay ng isa kong kagrupo for group activity." habang binubuklat yung libro ko sa algebra, may pasok pa kami mamayang hapon, kaya ibabalik din ako nibabe sa campus.

"Babe." saka niya inagaw yung libro na hawak ko, aagawin ko pa sana yun ng bigla niyang hawakan yung kamay ko at dinampihan ng mabilis na halik ang labi ko.

"Stop stressing yourself, baka mamaya mag kasakit ka niyan, ayoko namang pinapabayaan mo na yang sarili mo dahil lang sa aral aral na yan." bumuntong hininga ako.

"You know how high my parents wanted me to reach, they are counting on me babe, I'm there only child and they can't afford to know that I failed in college, babe, I want them to, be proud of me, that's what I've always wanted to do." sumandal ako sa upuan ng kotse niya at lumingon sa binta, ok tumulala. I look at him when he reach my hand and put it in the gear stick, while holding it.

"I know that, you can do it. I know you, your parent's standard maybe high, but I believe your standard for yourself is more higher, babe, you can do it, I believe in you. After you graduate, pakasal na tayo ah." ngumiti ako sa sinabi niya.

"Thank you Dexter, you always make me happy." he just smiled, nag kwentuhan na kami habang papunta, kumakain at pauwi.

Everything went cool, so stress but kaya pa naman, at the end of the day Dexter is there, helping me, making me happy, but when I finish college, he became cold.

2 weeks had past after graduating, seems like, his sweetness also graduated huh? From sweet to cold.

"Aren't you gonna go here?" I ask over the phone It's my first day of work yet he didn't even come with me, before and after work, how sad. He's always with Nissih.

"Date tayo." na pangiti ako dahil ngayon na lang ulit siya nag aya kaso na wala yun ng sabihin niyang kasama si Nissih, pano naging date yon, eh hindi ko siya solo.

Minsan pa nga hinatid niya ko tapos sinundo niya naman si Nissih, hindi ko alam, gusto ko magalit pero na tatakot akong baka magalit siya.

"Let's break up." saka ako tumayo at umalis na sa shop, I tried to not look back, pero pag lingon ko pabalik, halos mamatay ako sa na kita ko, si Nissih katabi niya na si Dexter, grabe wala pang isang oras may kapalit na agad, ano pa nga ba.

"Iha? Hindi ka pa dumadalaw kay Dexter, malapit na ang libing." na pakunot yung noo ko sa sinabi ni tita, mama ni Dexter.

"Po?" sinong na matay.

"Hindi mo pa alam?" lumungkot yung boses niya.

"Patay na siya iha." na laglag yung cellphone ko sa sinabi niya.

Agad akong nag madaling pumunta sa parking lot at nag maneho papunta sa bahay nila.

"Car accident ang ikinamatay niya, he got drunk, hindi ko alam kung bakit, hindi naman kami nag away, hindi naman siya na walan ng trabaho, wala naman daw siyang kaaway, dun ko na isip na baka nag away kayo, lalo na hindi ka pa pumupunta dito, mabait na bata si Dexter, kung kanino mang may kasalanan ang pag aaway niyo, wala akong sinisisi, ito talaga siguro yung naka tandhana para sa kanya, iha, ng mawala siya, na kita daw nila toh sa bulsa niya." iniwan na ako ni tita pag katapos niyang ibigay yung maliit na box na kulay red.

"Before opening that, I think you should watch this first." umalis din agad si Nissih pag katapos mag iwan ng USB.

Kinuha ko yung laptop ko sa sasakyan, kumuha na rin ako ng comforter unan at kumot, I wanna be with him tonight. Forever.

(Insert first verse ng 'Marry Me')

"Hi babe, first I wanna greet you, a happy happy happy happy happy anniversary, 5 years na tayo, and I hope more more years, decades, and hopefully, century, more with you."

Naluha ako ng makita ko ang mga picture namin noong hindi pa kami, nanliligaw palang siya sakin.

"When I was a kid, I've always wanted to have a girl who will, take good care of me, who's just like mom, when I saw you, I thought to my self, Isn't she the girl you've always dream of."

"After so many years of being with you, I realise only one thing, I can't live without you, I can't loss you."

"When I saw you getting hurt, trust me, my hurt feels like being stab too, but don't worry, Nissih's a good friend of mine, she was the one who help me, she was the one who, set this up, I wanted to thank her for that."

"I also wanted to thank you, for coming into my life, thank you babe."

"Now, I want to ask you something, I wanna, be with you forever, I wanna see you with a white hair, I wanna see you take good care of your, our, future kids, I wanna see grow old, while holding my hand, babe, will you? Will you marry me?"

I cried, so hard, I misunderstood everything, and I hate myself for that. I hate myself. I opened the box and I saw a beautiful ring. When I opened it, I remember a scene.

Flashback

"I want that." while pointing at a diamod ring.

"I'll buy you that, when I propose to you." I pouted, tagal pa naman nun.

"That's a promise."

End of flashback

He, he fulfil his promise.

"Yes babe, I will marry you, even though your death do us part."

/////WORK OF FICTION/////
/////PHOTO NOT MINE/////

100 Short StoriesOù les histoires vivent. Découvrez maintenant