အေနာက္ကေန ေျပးလိုက္ေနေသာ စစ္သည္ေတြ လက္ကလြတ္ေအာင္ ရာဇ ေျပးလႊားေနရသည္။ဗိုက္မွာ စိုက္ေနေသာ ၿမွားတန္းလန္းႏွင့္ ဓားဒဏ္ရာအျပၫ့္ျဖစ္ေနေသာေျခေထာက္တစ္ဖက္က စိတ္သြားတိုင္း ကိုယ္မပါႏိုင္။
တစ္ကိုယ္လံုး နာက်င္စြာ ေမာဟိုက္လာၿပီး ေျမျပင္ေပၚသို႔ လဲက်သြားေလေတာ့သည္။ တျဖည္းျဖည္း နီးကပ္လာတဲ့ အသက္ႏႈတ္ယူသူေတြရဲ့ ေျခသံ။ေဝဝါးေနေသာ အျမင္အာရံု အေမွာင္တိက်သြားသည္။
တဖန္ျပန္၍ ႏွာေခါင္းထဲမွာ သင္းျပျပေမႊးရနံ႔တစ္ခုရျပန္သည္။အားယူၿပီးမ်က္လံုးဖြင့္ၾကၫ့္ေတာ့ မိမိေရ႔ွမွာ နီးကပ္စြာ ရိွေနတဲ့ ခရမ္းေရာင္ ျမက္ပန္းေလးတစ္ပြင့္၊ ၾကၫ့္ရင္းပဲ ေလအေဝ့မွာ ယိမ္းႏဲြ႔ကာ ကႀကိဳးဆင္လာသၫ့္ဟန္။
တျဖည္းျဖည္းလူပံုသဏၭာန္ျဖစ္သြားၿပီး ျဖဴဝင္းတဲ့ လက္ေလးေတြကို သူ႔ထံ ကမ္းလွမ္းလာကာ ႃပံုးျပေနေသာ မ်က္ႏွာပိုင္ရွင္က အိမ္ေရ႔ွစံကဉၥန။ သို႔ေသာ္ ရာဇနားကို ဆက္တိုးမလာဘဲ ဆန႔္က်င္ဘက္အရပ္သို႔လွၫ့္ကာ ေက်ာခိုင္းသြားခဲ့သည္။
နင္းေျခသြားေသာ ေျခဖဝါးႏုႏုေအာက္မွာ ေၾကမြသြားတဲ့ ခရမ္းေရာင္ ျမက္ပန္းပြင့္ေလးေတြ။ရင္ထဲ ပိုမိုနာက်င္ၿပီး ေအာ္ဟစ္ေနေပမယ့္ ဘာအသံမွ ထြက္မလာ။ ေနာက္ဆံုး ေျမျပင္ေပၚ လဲေနတဲ့ သူ႔အေပၚ အုပ္မိုးလာတဲ့ အရိပ္က တခ်ိန္လံုး မၾကည္ေနတဲ့ ကဉၥနရဲ့ ခမည္းေတာ္ ထီးနန္းအရွင္။ လက္ထဲက လွံကို အားနဲ႔ စိုက္ခ်လိုက္တာ ရာဇ ရင္ဘတ္တၫ့္တၫ့္သို႔
".........! "
"ေဟး မင္းအဆင္ေျပရဲ့လား"
ရင္ဘတ္ကို လက္နဲ႔ ဖိကာ ေဇာခၽြေးမ်ားျပန္ေနေသာ ရာဇရဲ့ ပုခံုးကို ကိုင္ကာ စိုးရိမ္တဲ့ မ်က္ဝန္းေတျြဖင့္ ေမးေနေသာ အိမ္ေရ႔ွစံ။
"အိပ္မက္ဆိုးေတြမက္ေနတာလား ... အနာရိွန္ေၾကာင့္ မင္းဖ်ားၿပီထင္တယ္ "
ႏွဖူးေပၚ လက္တင္ကာ စမ္းရင္း ေျပာေနေသာ ကဉၥနလက္ကို ပုတ္ထုတ္လိုက္သည္။ထိုအခါ လက္က ဆစ္ခနဲ နာသြားတာေၾကာင့္ ၾကၫ့္လိုက္ေတာ့ ခရမ္းေရာင္ဖဲသားစနဲ႔ စည္းေနွာင္ထားတဲ့ ဒဏ္ရာတစ္ခု။
YOU ARE READING
ရာဇဝင်ထဲက Fudanshi
FantasyBL ဝတ္ထုရေးတဲ့ စာရေးဆရာတစ်ယောက်က သူဘယ်လောက်ဘဲ ကြိုးစားရေးနေပါစေ စာဖတ်သူတွေက အကြိုက်မတွေ့ဘူး။ယုတ္တိမရှိဘူးဆိုပြီး ဆိုးဝါးတဲ့ မှတ်ချက်တွေပေးတယ်။ တစ်နေ့ မခံချင်စိတ်ဖြင့် သူဘာတွေလိုအပ်နေလဲ သိရအောင် လတ်တလောရေပန်းစားနေသော နာမည်ကြီး ဝတ္ထုတစ်အုပ်ကို သွားဖတ်...
