ျဖဴေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ အသားအေရက အစိမ္းေရာင္ အေၾကာေလးေတြကို တမင္လိုက္ရွာေနစရာမလို။ လက္ဖ်ံကို ၾကၫ့္လိုက္တာနဲ႔ တန္းျမင္သည္။
တုသာရ ေဆးဘူးထဲကေန အပ္တို႔ တစ္ေခ်ာင္းၿပီးတစ္ေခ်ာင္းယူကာ ခုတင္ေပၚမွာ ေမွးစက္ေနေသာ ကဉၥနကို စိုက္ေပးေနသည္။အရိွန္လြန္ကာ ေမ့ေျမာသြားသၫ့္အထိ ျပဳမူလိုက္တဲ့ တရားခံ ဘုရင္ကေတာ့ ခုတင္ေဘးမွာ ေရ႔ွေလ်ွာက္လိုက္ အေနာက္ေလ်ွာက္လိုက္ျဖင့္ ဂနာမၿငိမ္။
နန္းတြင္းသမားေတာ္ေတြရိွေသာ္လည္း လွပလြန္းတဲ့ သူ႔ရဲ့ အခ်စ္ေတာ္ေလး ခႏၶာကိုယ္ကို အလြယ္တကူအထိမခံေစခ်င္။ တစ္ႀကိမ္ကယ္တင္ခဲ့ဖူးေသာ ၿမိဳ႔စားကိုသာ နန္းတြင္းထဲရိွေနတုန္း အကူညီေတာင္းျဖစ္တာ။ အဆိုးဆံုးအေျခေနနဲ႔ ကဉၥနကို ေတြ့ဖူးတာေတာင္ တုသာရ ေစာင့္ထိန္းႏိုင္တာေၾကာင့္ ကုသတာက သူနဲ႔သာ အသင့္ေတာ္ဆံုးျဖစ္မည္။
အပ္ကို ျပန္ႏုတ္ၿပီးသည္အထိ ကဉၥန ႏိုးမလာေသး။တုသာရက ဝတ္ရံုမကာ ထိုင္မေနႏိုင္ေသာ ရာဇကို ဦးၫႊတ္လိုက္ၿပီး
"ခဏေနရင္ ႏိုးလာပါလိမ့္အရွင္ ... စိတ္ပူစရာမရိွေတာ့ပါဘူး"
"ေက်းဇူးပဲ တုသာရ "
"မခံယူဝံ့ပါဘူး အရွင္ "
တုသာရ ေခါင္းျပန္ၫႊတ္ကာ ေဆးေသတၲာယူၿပီး အေဆာင္တြင္းမွ ထြက္သြားသည္။ထိုအခါမွ ရာဇ ခုတင္ေဘးနားဝင္ထိုင္လိုက္ၿပီး အပ္ရာေတြထင္ေနေသာ ကဉၥန လက္ဖ်ံေလးကို ခပ္ဖြဖြေလးနမ္းကာ ႏိုးလာမယ့္အခ်ိန္ကို ေစာင့္ေနေလသည္။ အစြာေလး ႏိုးလာတာနဲ႔ သူ႔ကို ရန္ရွာေတာ့မယ္ဆိုတာ သိေတာ့ ရာဇ ႃပံုးၿပီး ကဉၥနမ်က္ႏွာေလးကို ေငးလ်က္။
အမုန္းေတြနဲ႔ အၿငိဳးထားစဉ္ကေတာင္ ကဉၥနအေပၚ စိတ္မယိုင္ဖို႔ မနည္းထိန္းေနခဲ့ရတာ။ ကိုယ့္ကိုယ္ကို လက္ခံၿပီး ခ်စ္မိျပန္ေတာ့လည္း ကဉၥနနဲ႔ ပတ္သတ္သမ်ွ အရာအားလံုးကို ပိုင္ဆိုင္ခ်င္လာေရာ။ အခု သူကိုယ္တိုင္ကပါ ကိုယ့္အေပၚ ထပ္တူ ေမတၲာရိွတယ္ဆိုေတာ့ တားဆီးထားတဲ့ စိတ္ေတြ အလြန္အကၽြံလ်ွံလာမိတာ။ဘယ္ေနရာအစိတ္အပိုင္းမဆို ထိေတြ့ခ်င္ေလာက္ေအာင္ထိ ကဉၥန ျဖစ္တည္မႈက ႏွစ္လိုဖြယ္ေကာင္းသည္။ တစ္ခုပဲ
YOU ARE READING
ရာဇဝင်ထဲက Fudanshi
FantasyBL ဝတ္ထုရေးတဲ့ စာရေးဆရာတစ်ယောက်က သူဘယ်လောက်ဘဲ ကြိုးစားရေးနေပါစေ စာဖတ်သူတွေက အကြိုက်မတွေ့ဘူး။ယုတ္တိမရှိဘူးဆိုပြီး ဆိုးဝါးတဲ့ မှတ်ချက်တွေပေးတယ်။ တစ်နေ့ မခံချင်စိတ်ဖြင့် သူဘာတွေလိုအပ်နေလဲ သိရအောင် လတ်တလောရေပန်းစားနေသော နာမည်ကြီး ဝတ္ထုတစ်အုပ်ကို သွားဖတ်...
