Trials that We Can't Balance (Accounting Series #4)

Kabanata 2

"Nasaan na ba si Shaeynna? I-chat mo nga, Eloisa. Sabihin mo bilisan n'ya para makapag-attendance na tayo at makauwi na agad," medyo naiinis na saad na Trisha at nakangiwing sumulyap sa wristwatch niya.

Kinuha ko ang cellphone ko sa bulsa at tinadtad ng chat si Shaeynna. Sinabi ko sa kaniyang kanina pa kami rito naghihintay sa student's lounge at nagsisimula na ang program sa field. Foundation day kasi sa campus namin kaya naman buhay na buhay ang paligid. Kung saan-saan nagkalat ng mga estudyante mula sa iba't ibang department.

Noong nasa high school pa kami, tuwang tuwa kami sa mga ganitong klaseng event. Mapa-intrams, town meet, foundation day, or kahit mga parties... pero simula nang tumanda kami at makatungtong sa kolehiyo ay unti-unti na kaming nawawalan ng gana, lalo na ako. Iyon nga lang, mahalaga kasi ang attendance sa college kaya kahit ayaw mo ay mapipilitan kang pumasok para sa attendance.

"Iyang si Shaeynna, simula no'ng maging sila ni Kean ay mas lalo na silang hindi mapaghiwalay sa isa't isa!" natatawang sabi ko kay Trisha.

"Ganiyan talaga, bago pa lang kasi sila. Pasa-saan ba't pagkalipas ng ilang taon ay magbabatuhahan na ng kaldero at kawali ang dalawang 'yan..." sagot ni Trisha at natawa kaming dalawa.

Mas close kami ni Trisha dahil madalas ay kaming dalawa talaga ang magkasama. Palagi kasing si Kean ang kasama ni Shaeynna, para bang nagkabuhol ang bituka noong dalawang 'yon dahil hindi man lang mapaghiwalay. Dati silang mag-bestfriend pero ngayon ay sila nang dalawa. Hindi ko alam kung kailan pa, pero ang sa pagkaka-intindi ko ay nitong bakasyon lang naging sila. Wala pa yata silang dalawang buwan kung tutuusin.

Hindi rin naman nagtagal ay dumating na si Shaeynna at Kean kasama ang isa pa nilang kaibigan na si Terrence na ngayo'y medyo kaibigan na rin namin. Mas matanda yata siya sa amin ng isang taon at kumukuha ng kursong BS Education.

"Eloisa, sinabi sa akin ni Tito Harrold 'yong nangyari sa 'yo sa bar noong isang araw. Ba't naman hindi mo sinabi sa amin?" nakasimangot na tanong sa akin ni Trisha habang nakatambay kaming lima rito sa canteen.

Kean's brows furrowed, puno ng pagtataka siyang tumingin kay Trisha. "Bakit ano na namang nangyari?" Lumingon ito sa akin at kitang kita ko ang pag-igting ng panga niya. "Binastos ka na naman?"

"Sinong nambastos sa 'yo?" sunod namang tanong ni Terrence habang pinapatunog ang mga daliri niya na para bang naghahanda sa matinding labanan.

Natutop ko ang aking bibig at pasimpleng sinipa ang paa ni Trisha sa ilalim ng mesa. Ang daldal naman ng babaeng 'to! Hindi ko nga 'yon sinabi kay Reyster o kahit kanino dahil paniguradong iisa lang ang magiging reaksyon sa akin ng mga 'yan. Kahit puro kalokohan si Kean at Terrence ay ayaw na ayaw nilang napapahamak o may nangyayaring masama sa aming tatlong babae.

I smirked and shook my head. "Wala 'yon, normal na 'yon sa trabaho-"

"Kahit kailan ay hindi naging normal ang pambabastos, Eloisa," mariing usal ni Shaeynna at naiiling na sumimsim sa iniinom niyang shake. "Why don't you just quit on your job? Doon ka na lang sa business namin ni Kean.

"Tama si Shae. Doon ka na lang sa amin tutal nangangailangan din naman kami ng dagdag manpower dahil dumadami ang orders-"

"Okay lang ako," I cut him off and laughed a bit. "Kaya ko ang sarili ko, okay? Sadyang hindi ko lang talaga pinatulan iyong kagabi dahil umiiwas lang ako sa gulo."

"Eh alam ba naman 'yan ni Esteng?"

Napalingon ako kay Trisha dahil sa tanong n'ya. Bumuntong hininga ako at tipid na umiling.

"Huwag niyo na lang ding sabihin," pakiusap ko sa kanila kaya naman wala na silang nagawa kundi ang tumango na lang.

Tanghali na nang mapagdesisyunan kong umalis na sa school. Nakatanggap din kasi ako ng text mula kay Reyster at pinapapunta niya 'ko sa bahay nila. Mayroon daw siyang ipapakita sa akin at ayaw naman niyang sabihin sa akin kung ano 'yon. Naiwan pa sina Trisha sa school dahil tinatamad pa raw silang umuwi.