Trials that We Can't Balance (Accounting Series #4)

Kabanata 20

tw: tema

"Sigurado ka na ba, neng? Wala nang atrasan 'to. Hindi lang kita maipapakilala sa boss ko dahil wala siya ngayon," wika ni Aling Marites kaya naman ibinalik ko sa kaniya ang mga mata ko kahit hindi ko pa tapos libutin ng tingin ang buong lugar.

Bahagya akong napaiwas at ngumiwi nang magbuga ito ng usok ng sigarilyo at kumalat ang mabahong amoy noon sa ilong ko.

Marahas akong lumunok at tumango sa kaniya.

"Mahusay! Basta sundin mo lang ang mga tinuro ko sa 'yo kanina. Bawal ang maarte rito, Maria Eloisa, sinasabi ko sa 'yo..." Binigyan niya ako ng matalim na titig at dinuro gamit ang hintuturo. "Nasa kamay mo ang halaga mo kung magkano ka. Tandaan mong ginagawa mo ito para sa Nanay mo... huwag mo rin akong ipapahiya." paalala muli nito.

Humigpit ang kapit ko sa aking bag pack nang igiya niya ako papasok sa loob ng club na pinagtra-trabuhan niya. Na ngayo'y pinatra-trabahuhan ko na rin. Bahagya akong napapikit sa pagkasilaw nang tumapat sa akin ang paiba-iba at malikot na ilaw. Ang pinaghalu-halong amoy ng alak, alcohol, at pabango ay nanunuot sa aking ilong.

Hindi na naman bago sa akin ang ganitong klaseng lugar dahil minsan na rin akong nagtrabaho sa Aloha, ngunit ang kaibahan nga lang sa lugar na ito ay mga kababaihang sumasayaw sa entablado sa saliw ng malamyos na tugtugin. Mariin akong napatanga nang unti-unting hubarin ng dalawang babae ang kanilang pang-itaas na saplot at hinagis sa mga kalalakihang nanonood.

Dahil doon ay tila ba biglang gusto na lang umatras ng mga paa ko. Mukhang maling ideya yatang narito ko. Hindi ko yata kayang gawin ang mga ganitong bagay... pero sa huli'y naisip ko na huli na ang lahat para mag-dalawang isip at umatras pa.

At tsaka, hindi ko naman ito gagawin para sa sarili ko.

"Kailangan ko ng pera..." Iyon na lang ang tanging dahilan na itinatak ko sa isipan ko.

The first night in the bar was kinda exhausting. Limang amerikano ang nag-table sa akin. Wala naman silang ginawa sa akin maliban sa paghaplos ng aking hita at wala rin akong nagawa kundi sikmurain ang mga bawat pagdampi ng mga palad nila sa balat ko.

At halos mapanganga ako nang sa simpleng haplos na iyon ay inabutan nila ako ng twenty-thousand. Hanggang ngayon na narito na ako sa silid na nakalaan para sa akin ay hindi pa rin ako makapaniwala. Totoo nga palang madaling kumita ng pera sa ganitong klaseng trabaho.

"Pera kapalit ng dignidad," panimula ni Cheena, ang kasama ko rito sa maliit at masikip na kwarto. Sa lahat ng babaeng nakilala ko kanina ay siya lang ang bukod-tanging mabait at maayos ang pagtrato sa akin.

Iyong iba kasi ay halos isumpa ako sa sama ng tingin. Mukhang na-threaten yata sa kagandahan ko.

"Alam mo ako... hindi ko naman gagawin 'to kung may choice lang ako eh." She lazily looked at me while removing her make-up. Ako nama'y pinapanood siya sa ginagawa at mataimtim na nakiking sa kwento niya.

Pareho kaming nakaupo sa malambot na kama.

"Medyo nakaka-relate ako sa 'yo kasi galing din ako sa probinsya. Lumuwas ako rito para mag-aral kaso nagka-letse-letse eh. Natanggalan ako ng scholarship. Hindi 'yon alam ng magulang ako. Ang alam nila ay malapit na akong maka-graduate sa kolehiyo at nagtra-trabaho ako bilang call center agent sa gabi." She then laughed while shaking her head.

My mouth fell open. "T-Talaga?"

"Hmm..." She nodded her head. "Wala eh. Ang hirap maging bread winner ng pamilya eh 'no? Mahina na sina Nanay at Tatay. Hindi na nila kayang magtrabaho kaya nasa akin na rin nakapatong lahat ng responsibilidad. Anim kaming magkakapatid. Iyong tatlo'y nag-aaral pa sa highschool at elementary tapos 'yong tatlo naman ay mayroon nang asawa pero sa akin pa rin nakaasa..."