Chapter 11

2.8K 98 6
                                    

"No, we went to school for her enrollment and visited her parents afterwards," sagot ni Sawyer nang itanong muli kung bakit hindi niya ako sinama sa office kaninang umaga.

Tahimik lang akong sumasagot paminsan-minsan sa mga tinatanong ng in-laws ko, hindi ko rin inasahan na makwento pala talaga ang mama niya samantalang ang papa niya ay sakto lang. Minsang makikitawa at magtatanong.

Medyo pansin na rin ang katandaan nito kumapara sa asawa, they still look good and elegant. Kahit pa pansin ang agwat, mahahalata pa rin naman sa dalawa na mag-asawa.

"I already know you before, iha. Ang ganda-ganda mong bata simula pa noon, malapit ko kasing kaibigan ang Tita Mirah mo. His husband was actually our personal engineer for this mansion, right hon?" pagkukwento niya, his husband nodded in agreement.

Oh. Hindi ko napansin iyon noong magsalo-salo kami sa bahay. My mind was too confused and overwhelmed with the news that I have fiance na ngayo'y asawa ko na. Kaya pala ganoon na lamang ang pagtataka ko sa pagbabahagi ni tita sa kanila, ang akala ko nga ay binubugaw pa ako.

No wonder their mansion is indeed beautiful too, si tito pala ang isa sa nag-asikaso rito. Is that the reason too why Sawyer became bestfriend with Kuya Chase? Now that I think of that, bakit nga ba pati si mommy ay hindi ko rin napansin noon kung siya ay kilala na ako noon pa.

"When will your school start?" Dad asked.

Napalingon ako rito, "Three weeks from now po," magalang na sagot ko. Doon ko lang din napagtanto na ang lapit na pala ng pasok ko, I still have no idea about my schedule, iaannounce pa lang.

"Oh, let's bond before you get busy to your studies. Maybe mall?" Mommy excitedly suggested.

I can't help but to smile. My heart can't help but to be touched sa tuwang ipinapakita niya sa akin. I'm not even doing anything, will that be the same if she knew that... I wasn't able to attend on her son during our first week?

Hindi ko naman hahayaan iyon, I wanted to learn many things so I could also be a responsible wife for him. Tutal sabi naman nila mas madali turuan ang bata, I'll take that as an advantage of getting married early.

Is there really an advantage for me? Or a disadvantage for him?

"Let's go shopping, too!" muling dugtong pa ni mommy.

"Mom," Sawyer suddenly called with uneasiness in his voice. I look up to him and raised brows. May problema ba roon?

Umismid ito sa kanya bago binalingan ang asawa.

Naiilang naman itong napatawa, "Son, let your mom. Hindi naman ikaw ang inaaya," pagsasabi ni Dad na ikinunot ng noo ko.

Ano ba iyon? Maski sa tinginan lang ay alam na nila ang mga sasabihin at ipinaparating. Ganyan din naman kami minsan ni mama, iba talaga kapag sanay ka na sa isang tao.

He tssed bago inilipat ang atensyon sa akin.

I innocently give him a questioning look na hindi niya naman pinansin, tignan mo 'to paiba-iba rin talaga.

I cleared my throat, "Of course, I will mommy."

She laughed and clap her hands without losing elegance. Parang nakatatak na ata sa pagkatao niya iyon kaya kahit madaldal siya, palatawa at kung ano man ang galaw ay hindi nawawala iyon.

She excitedly lay-out her plans on what are we going to do before I will be busy in college.

I am really grateful that somehow my sadness from earlier totally subsided for a while.

Medyo nagtagal pa kami nang matapos kumain. They even suggested that we'll stay for the night but my husband said, it wasn't necessary. Hindi naman na ipinilit kaya ngayon ay pauwi na kami.

Halata ang bawas ng bilang ng mga sasakyan sa kalsada, isang senyales na ginabi na rin talaga kami.

"Are you tired?"

Saktong napahikab naman ako nang sumulyap sa kanya.

Marahan akong tumango, "Medyo...I-ikaw?" I stuttered at the thought of asking about him.

Saglit siyang hindi sumagot.

I squinted my eyes if I am seeing him stifling a smile or  my eyes just really sleepy at the moment. Maybe my vision are just making up things. Why would he has the urge to smile anyway?

"I'm fine, you can sleep." He responded glancing at my direction.

I yawned once again and stared at the steering wheel and back to him. Sometimes I heard kuya Nathan talks about how driving is draining his energy when he lacks sleep.

And ate Mia will talk to him, so he will keep his attention awake. Samantalang, nakakatulog ako madalas... o parati.

"Driving is tiring," wala sa sariling sambit ko habang nakamasid sa pagmamaniobra niya.

Even this, makes him attractive.

"You drive?" May bahid ang tono niya na para bang hindi niya inaasahan iyon.

Napasimangot ako.

I shook my head a little against the seat, my whole body is facing his direction. "I only know a little."

Chain told me about driving. I tried once driving a car for only few meters. Isang deretso lang.

My parents said I still don't need it, delikado. That's why I gave up the idea of driving, totoo rin naman. Last year pa iyon, even if I'll learn... I will not be able to drive because I was a minor.

But now, I'm already legal. I want to learn driving.

Mayroon talaga iba kapag nasa byahe kayo, that even the seat are not as comfortable as the mattress of the bed. The ride is making me really sleepy. That it was a place for me to sleep before the destination.

Unti-unti nang pumikit ang mata ko. I can't keep my eyes open anymore, I'm really sleepy.

"Sleep tight," He whisphered before my mind completely shutdown and I totally fall asleep in his car.

Free the real feels (Completed)Where stories live. Discover now