bölüm 17*

541 72 41
                                    

Katsuki'nin "ben gürültü hele ki sizin sesinizi hiç çekemem." Yorumuna rağmen sahnemize getirebilmiştik onu.

Onlara önden güzel yer ayarlarken biz de odamızda hazırlanıyorduk.

"Bugün tüyümü bile kıpırdatasım yok." Diyen Keigo'ya hayretle dönmüştüm.

"Niye? Muayyen günün mü?"

"Ne? NE?!"

"Espiri anlayışın beni bazen aşıyor." Dedim Touya'ya bakıp başımı sağa sola sallayarak. Onun ise umrunda olduğu denemezdi.

"İlk açılışı ben yapacağım." Dediğimde bana döndüler.

"Aklında kim bilir neler var..?"

"Sözleri takip edip vaktinde kafanızda çeviri yapabilirseniz anlarsınız."

(BU ŞARKIYA YAZAR AŞIK, BU ŞARKIYA YAZAR GERÇEKTEN AŞIK, BU YAZAR ALEX TURNER'A DA AŞIK.)

Şarkının büyüsü içinde kapılmış gidiyordum aslında. Bu dışarıdan nasıl görünüyordu bilmiyordum. İnsanların bana ne şekilde, ne gibi bir ifade ile baktıklarını bilmiyordum. Bütün şarkıyı gözlerimi kapatmış bir şekilde söylemiştim. Şarkıyı hissettirmekten öte, hissetmek daha ön plana çıkmıştı şu durumda.

Şarkı bittiğinde usulca mikrofondan uzaklaşırken yanımda duran iki adama bakmıştım. Keigo'nun hazırda görmeye alışık olduğum o şaşkın ifadesi yüzündeydi. Ama Touya'nın ifadesi...

Tek bir ifade yoktu yüzünde, birçok ifade vardı ve bu durum her zaman rastladığımız bir durum değildi.

"Benden bu kadar... Gerisi siz de." dedim onlara sakince bakarak. 

"Nutkum tutuldu..." Dedi Keigo afallamasını sürdürerek.

Gülümsediğim esnada... Etrafta bir kargaşanın, karmaşanın oluşmasıyla gözlerimiz kalabalığa döndü.

"POLİS! KİMLİK KONTROLÜ YAPACAĞIZ!"

"Burada kimlik kontrolü yapılmaz normalde..." dedim sahnedeki arkadaşlarıma dönerek. Çatık kaşlarla bana baktılar.

"K-Katsuki ve Shoto-kun..." diye mırıldandı Keigo. Gözlerim aniden irileşirken güçlerimi kullanarak etraftakileri dondurdum. Daha sonra Keigo, Touya, Katsuki ve Shoto'ya dokunup onların enerjilerinin normale dönmesini sağladım.

"Ne yaptın bize be?!" 

"Bağırma Katsuki, durum ciddi."

"Ama burası hem kafe hem de bar. Geceleri bara dönüyor olması yaş sınırlamasını kapsadığı anlamına gelmez." dedi Shoto.

"Mesele o değil. Kacchan bir şekilde kurtulur ama sen bir numaralı kahramanın oğlusun. Kimliğine bakıldığı an kim olduğun da anlaşılır." Dedi Keigo.

"Benim bir planım var. Ama planım işe yaramazsa ola ki... Shoto ve Katsuki buradan derhal gidin. Hatta şimdiden dışarı doğru yönlendirin adımlarınızı."

"Bana ne yapacağımı söyleme Redbull!"

"Dediğimi tekrarlamayacağım." dedim durumun ciddiyetini sürdürerek. Shoto söylenen Katsuki'yi aldığı gibi arka tarafa doğru gitti. Eski yerlerimizi aldıktan sonra insanları eski haline getirdim.

"Kamera?" Dedi Touya. 

"Merak etme kamera falan her şey donar o anda." dediğimde kaşlarını yukarı kaldırdı. Ben de sahneden atladım ve polislerin yanına gittim.

Until The End (Bird Set Free 2) (BNHA Fanfic)Where stories live. Discover now