bölüm 34*

306 43 34
                                    

"Gerçekten bir şey hatırlamıyorum! Çok çok özür dilerim!"

"Sana inanıyoruz defalarca söylemene gerek yok."

Itadori'nin bilmem kaçıncı özür dileyişinden sonra bu cümleyi kurmuştum en sonunda. Yardım edip edemeyeceğini sorduğunda ondan birkaç malzeme istemiştim. Bu saatte bulması pek mümkün değildi ama elinden geleni yapacağını söyleyip hemen gitmişti yanımızdan.

"Gidebilirdim."

"Sonra kemiklerin her tarafına batardı. Mecazi değil çok fazla kırık çıkığın var." dedim karşımdaki çocuğa bakarak.

"Doktor kesilmediğin kalmıştı başıma zaten." bıkkınlıkla kurduğu cümle karşısında kaşlarımı havaya kaldırmıştım.

"Megumi sen misin?" dediğimde bir süre şaşkınlıkla baktı bana. 

"E-evet de-"

"Gojo-sensei benzediğimizi söylemişti. Haklıymış ben de olsam senin gibi tepkiler verirdim çünkü. Şimdi izninle." dedim ve elimi formasına götürdüm.İrileşen gözleri, tutmuş olduğu nefesi karşısında ben derin bir nefes almıştım.

"İSTEDİĞİNİZ ŞEYLERİ GETİRDİM SENPAI!"

"S-senpai mi..?" Itadori'ye teşekkür ederken elindekileri almıştım ve direkt olarak tentürdiyot ve sargı bezlerini çıkartmıştım.

"Öğrenci olsaydım mezun bile olmuştum." dedim ve tekrardan Megumi'ye baktım. Kaşlarımla formasını işaret ettiğimde çıkartmaya yeltendi, fakat çıkartmadığını anladığında yavaşça ben çıkarttım.

"Bu çok utanç verici..." dedi mırıldanarak. Gözlerimi kapattım ve bir süre öyle durdum. Geri açtığımda istediğimi elde ettiğim için tekrardan Megumi'ye bakmıştım. O ise şaşkındı.

"O-ona ne yaptın..?"

"Kısa süreliğine dondurdum. Bak... İlk defa karşılaşıyoruz, Itadori ile karşılaştık daha önce ve diğer kızla da. Gojo sana gerekenleri anlatmamış olabilir, normal bir durum. Her neyse şu durumdan ya da oluşacak bu tarz durumlardan utanılacak sıkılacak bir durum yok. O da aynı durumda olsa aynı şeyi yapacaktım. Şimdi rica ediyorum bana engel olma."

Gözlerimi tekrar kapatmamla Itadori kendine gelmişti.

"Vuaaa sanki zaman bir anlığına durdu benim için!" Güldüm kendi kendime cümlesine. Daha sonra Megumi'nin yaralarıyla ilgilendim. 

"Zor bir şey istemeyeceğim senden, benim seni iyileştireceğime inanmanı istiyorum sadece."

Cevap vermedi, artan gücüm cevabı yeterince almama sebep oldu sadece. Ellerimi göğsüne doğru yerleştirdim ve gözlerimi kapattım. Bir süre sonra gözlerimi açtığımda karşılaştığım manzara olumlu sonuçlar iletirken ben de ayağa kalkmıştım.

"Ş-şey... Siz tam olarak nasıl bir büyücüsünüz acaba?" Itadori'den gelen soruyla ona döndüm.

"Büyücü değilim."

Bir şey dememişler ve birbirlerine bakmışlardı. Bir araba kornasıyla bakışlarımız arabaya dönmüştü. İçinde Gojo'nun olduğunu görünce Itadori hızlıca arkadaşını unutarak koşmuştu arabaya. Bense Megumi'ye dönmüş ve elimi uzatmıştım.

"Merak etme, bir şeyin kalmadı hafif bir ağrıdan başka." Şaşkınlıkla bakmış ve cevap vermeden uzattığım eli tutmuştu. Durumun yeni farkına varan Itadori arabaya binmeden geri gelmişti ve arkadaşına yardım etmişti. 

"Tanıştınız en sonunda demek!" Gojo'nun sesi arabayı doldururken ben derin bir nefes almıştım.

"Sensei, sensei! Ş-şey... Adınızı sormadık senpai?" Itadori'nin sorusuyla gülümseyerek ona dönmüştüm.

Until The End (Bird Set Free 2) (BNHA Fanfic)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin