İlk iki partı atayım hatta direkt olarak. 3 ve 4... Bir-iki hafta sonra atacağım... Şanlı bir final olsun istiyorum... Sizler buna değersiniz çünkü.
Bu hikaye de buna değer, bu hikaye benim için o kadar değerli ki. İlk kitap, ikinci kitap... Geneliyle... Çok değerli.
"Bu ne bu ne bu ne!!!" Dakota sinirle karanlık yuvarlağa vurmaya devam ediyordu. Vurmalarının bir işe yaramaması onu git gide öfkelendirirken en sonunda Keigo Dakota'yı tuttuğu gibi geri çekmişti.
"Vurmanın bir manası yok, bu şey her ne ise bizim orada olmamızı istemiyor zaten."
"Kırmalıyız o zaman! Aptal siyah küre!"
"Dakota bir sakinleş önce." Dedi Isabella da. Daha sonra derin bir nefes aldı. Ortamdaki farklılığı hissetse bile bir şey göremediği için farklılık sebebini çözemiyordu. Lanetler belirdi, etraflarını donatmaya başladılar ancak onlar bu durumu fark edemedi.
"Garipliği sezen-"
Isabella cümlesini tamamlayamadı çünkü bir lanet tarafından saldırıya uğramıştı.
"Isabell!" Keigo kıza bağırsa bile ona da saldırılmasıyla bir tarafa savrulmuştu.
"Salak mısınız?! Önünüze baksanıza!" dedi Dakota etrafındaki lanetlere saldırırken.
"SEN GÖREBİLİYOR MUSUN?!" Isabella ve Keigo aynı anda bağırmışlardı. Dakota uzun saçlarını savurdu usulca.
"Eh, lanet kullanıcısı tarafından kaçırıldığıma göre ve benim de kimyamla oynadığına göre... Görebiliyorum." dedi ve gücünü kullanıp arkadaşlarının etrafında biriken lanetlere saldırdı.
"Bir işe yarayayım bari..." diye mırıldandı ardından da.
------
"Beni şaşırtmadın Kisara! Ama bir miktar da şaşırttın aslında! Gardiyanlığın getirdiği gücü mükemmel kullanıyorsun!"
Yarım saattir dövüşüyorduk ve sonuca varacak kadar yaralanmamıştık bile. Kıyafetlerim yavaştan yırtılmaya bile başlamamıştı.
Kuvvetliydi, ilk görüşümden, karşılaşmamızdan beri fazlasıyla kuvvetliydi. Fazla direnebilir miydim bilmiyorum.
Kısa menziller arasında gidip gelirken saldırıyordum ona. En sonunda beklemediği bir anda gidip gelirken saldırmış ve yere düşmesini sağlamıştım. Sırtı yere değdiği anda elimi yere koyup biriken enerjiyi ona yönlendirmiştim.
"Işınlanma olayı üzerine epey çalışmışsın anlaşılan." dedi yerden kalktığı esnada. Gözlerini kapattı ve ellerini birleştirdi. Biriken laneti görebiliyordum. Bana fırlatmasını beklerken bunu yapmadı ve perdeye fırlattı. Perde gücü emmişti. Şaşkınlıkla bakışlarım yukarıdayken soluma dönmemle yere çok kötü şekilde düşmem bir olmuştu.
"Perde benim kontrolümde! İstediğim hamleyi yapabilirim haliyle!"
Özellikle onun bu denli birikimli lanet gücü çok canımı yakıyordu. Bu sefer hasar almıştım. Tekrar saldıracağı esnada yelpazemi çıkarttım ve enerjimi aktarıp ona fırlattım. Bu beklemediği bir hareketti, düşmesinden belliydi.
"İyi hamle kardeşim, ama ben de daha iyileri var!"
Yelpaze bana dönecekken yakalamış ve kendi enerjisiyle doldurup bana göndermişti. Kollarımı kullansam bile engellemek için başarılı olamamıştım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Until The End (Bird Set Free 2) (BNHA Fanfic)
Teen Fiction"Sonuna kadar?" "Tabii ki de sonuna kadar!" Genç adam genç kızın sorusunu büyük bir heyecanla yanıtladı. "Of." dedi bir diğer genç olan. *Bird Set Free hikayesinin ikinci serisidir*
