Chapter Twenty-Five

537 24 1
                                    


Cate woked up feeling a little bit unwell. She can't move because her body is aching. Her head is throbbing and she's hurting because of that.

"Styx. Styx, wake up." Isang boses ng lalaki ang nagpangiti bigla sa kaniya. Na-miss niya ang boses na yun. Miss na miss niya si Prick. "Please, wake up, baby."

She slowly opened her eyes and saw him looking at her worriedly. Dahan-dahan niyang iniangat ang kamay upang hawakan ang mukha ni Prick. "Why are you so... so handsome?" Then she giggled.

Prick smiled and hold her hand using his hand. "You need to eat before taking your medicine."

"Bakit need ko mag-take ng medicine?" Nakanguso niyang saad.

"Because you have a fever. I'm sorry. Sumobra ata ako kagabi."

Naramdaman niya ang pag-iinit ng kaniyang pisngi. Sumobra nga ba? But she felt contented. Sobra ba iyon?

Tinulungan siya ni Prick na umupo ng maayos at isinandal sa headboard ng kama ang unan na siya ding sasandalan niya. Naglagay ito ng lamesa sa kaniyang harapan at doon inilagay ang tray na dala nito.

Tahimik siyang pinakain ni Prick hanggang sa hindi na niya makaya at siya ay nabusog. Doon niya lamang napansin na nakasuot na siya ng damit na malaki at panty lamang sa ibaba. Mukhang dinamitan na siya ni Prick nang makatulog siya kagabi.

"Here. Drink this." Prick said after taking the glass of milk and the medicine.

Kinuha niya iyon at walang alinlangang ininom. When she's done, she stared at Prick's face.

"Why? May masakit ba sayo?"

Ngumiti lamang siya nang nalapad dito. "Hindi 'to imagination lang 'no? You're really here?"

He frozed a second before holding her hand tightly. He looked at her face worriedly. "I'm here, Styx. I promise, I'll stay with you." Lumamlam ang mga mata nito. "Hindi na ako aalis, baby girl."

Kumurba paibaba ang labi niya saka niya naramdaman ang mabilis na pagtulo ng luha mula sa kaliwang mata. "H-hindi mo lang know, every night kitang napapanaginipan. I'm always thinking about you... every hour, every minute and every second." She sobbed. "Why kasi nangyari pa ang lahat ng 'to? Is it because I'm a bad girl, Prick? Am I a bad girl?"

Prick held her cheek and kissed the tip of her nose. "Yes. You're really a bad girl, Styx. Sakit mo kaya sa ulo."

Napasimangot siya. "Ba't 'di mo man lang ni-deny? Ganoon ba talaga ako ka-bad?"

Hinaplos nito ang kaniyang pisngi habang nakatitig sa kaniyang mga mata. "Yes, Styx. Spoiled brat ka kasi."

She glared at him. "Iwan mo na nga ako here!"

He chuckled and she find it sexy to her ears. "But behind all of that, you have a kind heart. Hindi nga lang masiyadong kita dahil natatakpan ng kamalditahan mo." He joked.

"I'm serious here, Mr. Prick Jonas Taranza!"

"Yes, Mrs. Taranza!"

She stunned after hearing that. Napakurap siya at tinakpan ang mukha gamit ang dalawang kamay dahil ramdam niya ang pamumula ng pisngi and she doesn't want Prick to see it because she knows he'll tease her more.

"Come on, Styx. Don't keep your kilig." He teased her and chuckled. Ngayon nagiging conyo na din ito.

"Ih! Prick nga!"

He laughed and hugged her tightly. "I love you, Styx."

Kumabog ang puso niya at dahan-dahang ibinaba ang kamay mula sa mukha at niyakap din ito ng mahigpit. Pumikit siya at ninamnam ang bawat sandaling magkasama sila.

His Bed WaysDonde viven las historias. Descúbrelo ahora