Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
HashtagMaccoy Deleon as Christian
Christian's Pov
Nagising ako dahil sa sinag ng araw. Napabaligwas pa ako ng bangon dahil alas nuebe na pala. Akala ko may pasok pero naalala ko sabado pala ngayon. Wala na rin sa tabi ko si Cyfer. Natulog pa ba yon. Para naman akong tangang nakangiting mag isa dito dahil naalala ko yong itsura niya kaninang madaling araw grabi ang pamumula ng mukha niya haha.
(Flashback)
Nakahiga na ako at naka tingin sa kanya dahil hinihintay ko ang sasabihin nito sa akin pero ang tukmol hindi makapakali sa kinuupoan.
Panay din ang buntong hininga niya at iwas ng iwas ng tingin sa akin. Putlang putla na rin ang mukha niya dahil sa kaba, sa hiya at pansin ko ring parang medyo takot sa mata niya pero balewala yon dahil nanaig sa kanya ang kaba.
Isang malalim na buntong hininga ang pinakwalan niya bago sabihing
"i love you bhaby sleep kana"
Hahaha. Tawang tawa ako sa itsura niya. Pagkatapos niya sabihin yon ay pabagsak siyang nahiga sa tabi ko. Lihim naman akong napabungisngis sa inasal niya. Napaka cute!. Ganun pala mahiya at kabahan ang Cyfer na yon. Bago pa man ako matulog ay sinabihan ako nito na matulog na at babantayan daw ako nito sa pagtulog ko. Napangiti naman ako sa sinabi niya.
(end of flashback)
Naka ngiti ako habang tumatayo sa kama. Kinuha ko ang towel at diretso labas. Pagkalabas ko bumungad sa akin ang pinto ng kwarto ni Cyfer hindi ko alam pero nagtaasan ang mga balihibo ko.
Dahan dahan akong lumapit doon at mas lalong nanindig ang buong katawan ko dahil may dalawang taong nagbubulongan pero iba ang lengwahe ang gamit. May bisita ba si Cyfer.
Dahan dahan at kabado akong nilapat ang kamay ko sa doornub ng pinto. Marahan kong pinihit ang doornub pero naka lock pala.
"bhaby?" sabi ng kung sino napatalon naman ako dahil sa gulat. Putcha!. Ng lingonin ko ang nagsalita ang gwapong mukha ni Cyfer ang bumungad sa akin.
"bakit ba nanggugulat ka?" may kunting inis kong tanong sa kanya. Pansin ko lang parang nagiging magugulatin na ako. Why kaya?.
Pero nawala ang inis ko ng makita ko ang kabuoan niya. Tanging boxer short lang kasi ang suot niya. At syempre panay din ang lunok ko ng laway. My goodnesss parang bet kong almusal yong pandesal sa tiyan niya.
"hindi naman kita ginulat tinawag kaya kita" inoseteng sabi niya. Nag angat ako ng tingin sa kanya at yon naka ngisi ang luko. Inirapan ko nalang siya para hindi halatang pinagnanasaan ko siya ng ganitong kaaga.
"nga pala bhaby parang may tao sa kwarto mo may bisita ka ba?" tanong ko at tumingin ulit sa kanya. Mas lalong ngumiti ang luko. "Ano nginingiti mo diyan?" taas kilay kong tanong sa kanya. Pero tinudo pa nito ang ngiti niya kaya nadala na rin ako hanggang sa napatawa nalang ako dahil sa ginagawa niya. Tapos pinapalo siya sa braso. Tss!
kinikilig ako. Ayt!!!
(A/N: amputs masayet ka baks! Haha)
Namumula na ang magkabilang braso niya dahil sa kakapalo ko kainis kasi nilalandi ako kay aga aga eh. haha
Hinatak niya ako palapit sa kanya at kinulong ako nito sa matitigas niyang braso. Panay din ang himas ng dalawang kamay niya sa likoran ko. Sa bandang taas ng pwetan ko.
"Finally tinawag mo na din akong bhaby" sabi niya habang naka ngiti parin. Ang gwapo niya pala lalo pag naka ngiti. So dahil sa tinawag ko siyang bhaby ganito na siya kasaya. Kung ganun aaraw-arawin ko ng babangitin ang endearment namin para araw-araw ko din makikita yong mapuputi niyang ngipin charr haha.
Magsasalita na sana ako kaso humiwalay na siya ng yakap sa akin. Diretdiretsyo siyang lumapit sa pinto ng kwarto niya at binuksan yon nanlaki naman ang mga mata ko dahil sa pagtataka naka lock yon kanina ah hindi ko rin nakita na ginamitan niya yon ng susi.
Sinilip niya ang paligid ng kwarto niya bago bumalik ang tingin sa akin. "Oh wala namang tao hayst baka inaantok pa ang bhaby ko hahaha" sabi niya habang lumalapit sa akin tapos sabay pisil ng mga pisngi ko. My goodness!
Sumulip ako saglit sa kwarto niya at wala ngang tao. Medyo may kadiliman sa loob. Ang dilim ng kwarto niya.
Napabuntong hininga nalang ako. Baka inaantok pa nga ako. Hayst. Magsasalita na sana ako kaso hinila na ako nito pababa.
"Bat kasi ang aga mong nagising yan tuloy kung anu ano naririnig mo.. Saka nga pala wag kang basta basta lumalabas ng bahay ha.." sabi nito habang pababa kami. Tumango tango nalang ako. Ng makarating kami sa kusina ginayak niya ako ng upoan. Apaka gentleman nemen.
"dahil delikado sa labas" pagpapatuloy niya. "Sabi nga pala sa balita wag muna daw mag lalabas sa gabi dahil kagabi may natagpuang patay malapit sa palengke kagaya ng nangyari sa kabilang bayan" sabi niya habang nilalagayn ako ng pagkain sa plato ko. Nakaramdam naman ako ng takot dahil sa sinabi niya. Ibig sabihin nandito na yong mamatay tao na nasa kabilang bayan. Nakatitig lang ako sa pagkain habang nag iisip kung anong pwedeng gamiting armas. Baka zombie yong killer kailangan handa ako.
Napapitlag naman ako dahil may humawak sa kamay ko. Nag angat ako ng tingin kay Cyfer ngumiti ito sa akin. "Wag kang mag alala hindi kita pababayaan.. Hanggang nasa tabi mo ako ligtas ka" sabi niya na kinagaan ng loob ko. Ngumiti rin ako sa kanya at tumango. Tumayo siya at nagtimpla ng kape ko. Habang ako naka relax na naka upo at sarap na sarpap sa kinakain. But wait kanina ko pa napapansin bakit parang ang sipag niya ngayon haha. Feel na feel ko ang pagiging yaya niya haha.
May takot man sa puso ko dahil sa balitang sinabi niya ay winaglit ko ito dahil kampanti naman ako dahil kasama ko si Cyfer. Bigla kong naalala naman si mama hindi ko pa pala siya nakaka usap tawagan ko nalang mamaya at paaalalahanan narin.
Natigil ako sa pag iisip ng binaba ni Cyfer sa harap ko yong tinimpla niyang kape. Nagpasalamat naman ako sa kanya at sumabay na rin siya sa agahan.
Nasa kalagitaan kami ng pagkain ng bigla bumukas ang pinto at niluwa nito si Aleng Eva na hingal na hingal na lumapit sa amin. Sa akin pala.
"Christian ijo tignan mo ito" sabi niya habang hinihingal. Kinuwa ko naman yong diyaryong inaabot nito sa akin.
Nanlaki ang mga mata ko. Nanginig ang kamay at tuhod ko. at napatakip nalang sa bibig. Hindi ko alam kung anong gagawin. Maraming pumasok na tanong sa isip ko. Bakit?. Sino may gawa ng kahayopang pagpatay na kagaya nito. Bakit pati si mama ko?.
