3.BÖLÜM

66.7K 3.2K 626
                                    

Baba lütfen yapma!

Okula gitmek istiyorum!

Hayır, hayır kemer olmaz!

"Ceylan,Ceylan kalk kızım kâbus görüyorsun. Ceylan, kızım, kalk güzelim hadi lütfen!"

Sena Hanım'ın sesiyle olduğum yerde hızla doğruldum. Derin nefesler alıp veriyordum. Ağzıma gelen suyla ,suyu yavaş yavaş içmeye başladım.

Biraz olsun dinmişti, içimde ki o korku.

Kafamı saate çevirdiğimde saatin 11:45 olduğunu gördüm.

Bu kadar uyumuşmuydum ben ya!

Sena Hanım'ın sesiyle ona doğru döndüm.

"Kızım ne gördün anneciğim, bana anlatmak ister misin? Rahatlarsın."

Demesiyle kafamı sağa sola salladım.

Etrafa gözlerimi çevirdiğimde Ege ve yanında 2 çocuk olduğunu gördüm.

Ege'nin abileri olacağını düşünmüyordum. Hepsi Ege'nin yaşlarında duruyordu çünkü.
Bir süre sonra gözlerimi onlardan çekip, Sena Hanım'ın gözlerine çevirdim ve konuşmaya başladım.

"Ben iyiyim. Bir duş alsam iyi olacak" deyip ayağa kalktım.

"Tamam kızım biz kahvaltı yaptık. Sen yorgunsundur diye uyandırmak istemedim. Ben Fatıma teyzeye söylerim, bir şeyler hazırlar sana da."

"Gerek yok. Ben sabahları kahvaltı yapmam zaten sağolun."

"Peki öyle olsun kızım ama acıkırsan çekinme."

Diyerek dışarı çıkmıştı.

Ege ve yanında ki çocuklar dik dik yüzüme bakmayı sürdürüyorlardı.
Tek kaşımı kaldırıp onlara baktıktan sonra odadan çıkmışlardı.

Kendimi banyoya attıktan sonra, güzel ve kısa bir duş alıp çıkmıştım. Kıyafet odası olan yere girdiğimde burayı daha detaylı inceleme fırsatı bulmuştum. Yine bol ve rahat bir şeyler giymek amacıyla, biraz gezindim. Gerçekten burası aşırı güzeldi. Artık istediğim her renk kıyafeti giyebilecektim. Ne kadar geç olsa da onların elinden kurtulduğuma sevindim bir kez daha.
Giyeceğim kıyafete karar verdikten sonra giyinip oradan çıktım. Beyaz bol bir sweatshirt, altına da mavi bol bir pantolon gitmiştim. Beyaz ayakkabılarımı da giydikten sonra aynanın önünden ayrıldım.

 Beyaz ayakkabılarımı da giydikten sonra aynanın önünden ayrıldım

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

(Ceylan'ın giydiği kıyafet)

Kısa kıvırcık saçlarımı elimle biraz düzelttikten sonra odadan çıktım.

Aşağıya indikten sonra Ege'yi gördüm. Yanında da o çocukları.

Ayak seslerim ile bana doğru döndüler. Çocukların ikiside esmerdi.

Daha sonra Ege söze başladı.

"Biz dışarı çıkıyoruz istersen sen de gel."

"Farketmez ben rahatınızı bozmayayım"  diyerek cevap verdim ona.

"Yok ya, gel hadi." diyen Ege ile birlikte dışarı çıktık.

Biraz ilerledikten sonra oldukça hoş bir yere geldik. Bizim dışımızda bir çok genç vardı burada. Bir kaç çardak, oyun sahaları ve bir kafe vardı.

Çardaklardan birine oturduktan sonra. Çocuklardan 1.72 boylarında olan konuşmaya başladı.

"Ben Ufuk yanımda ki cücede Uğur."

Uğur denilen çocuk konuşmaya başladı bu sefer.

"Abi ne cücesi ya!"

"Abi diyorsun işte kabul et velet"

"Tamam lan tartışmayın." Diyerek sözlerini kesti Ege.

"Ufuk abi 17 yaşında Uğur'da 15" demesiyle kafamı salladım.

"Ben de Ceylan memnun oldum."

.......................

Bir süredir boş boş oturup çekirdek çıtlıyorduk. Yalnız Ufuk ağabey tam bir dedikoducu çıktı. Şahsen beklemiyordum.

Bir süre sonra, benim yaşlarımda, bir çocuk geldi koşarak.Ve soluklanmadan konuşmaya başladı.

"Ege maç var. Tam 4 kişi eksiğiz siz gelseniz." Demesiyle, Ege'ye çevirdim bakışlarımı.

"Oktaylar Koleji ile mi maç?"

"Evet onlar. Maça girmezsek korkak falan derler biliyorsun."

"İyi de abimler yok farkındaysan, her türlü alırlar maçı."demişti Ege

Ufuk ağabeyde devam ettirmişti cümleyi "Zaten 1 kişi eksik farkındaysan" diyerek cevap verdi.

"Ben oynarım." Diyerek dikleştim olduğum yerde.

"Hayır olmaz." Demişti Ege ve Uğur.

Ufuk ağabey ise:
Bu kız hiç iyi dedikodu yapamıyor. En azından gitsin top oynasın belki futbolda yeteneği vardır ayol." diyerek beni desteklemişti galiba.

Ben de artık konuşmam gerektiğini düşünerek;

"Ufuk ağabey övdün mü, gömdün mü belli değil . Ama yine de sağol." Diyerek gülmüştüm.

Bu sefer gülüşümde kalmıştı hepsinin bakışları.

Yanımız da ki çocuk konuştu bu sefer.

"O zaman alıyoruz bu maçı" demesiyle elini ortaya koymuştu.

Hepsi elini koyduktan sonra bana baktı.

Ben de derin bir nefes alarak, koydum elimi ortaya.

"Oooo, kaçmak yakışmaz bize, mutlu kolejiyiz biz be!"



Sınır 25 oy, 30 yorum

Jckdlxkwlcoez bölüm kısa diye kızmayın bir günde 2 bölüm yaw yaniğ.
Umarım beğenmişsinizdir.

Benim pek içime sinmedi bu bölüm.

Diğer bölüm aksiyonlar olabiliğrr

Benden bu kadar bağğayysss





KIVIRCIK | TamamlandıWhere stories live. Discover now