Acıları henüz çok yeniydi.
Asla eskimezdi ki zaten.
Hep yenileri açılırdı yerine.
Bir anda her şeyin boşa olduğunu öğrenmişti ama o.
Acılar, ağrılar ve gözyaşları...
Değmiş miydi, acıları hayatının her noktasına?
Bir ayna kaç defa kırılabilirdi?
Bir...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
En sevdiğiniz şarkıdan bir söz rica etsem?
Hiç bir şey yapmadığım halde, neden bu kadar kötüydü insanlar bana karşı? Kimse yoktu şuan yanımda. Yalnızdım. Gözyaşlarım yanaklarımdan akmaya başladığında huzurla gülümsedim. Gözyaşlarım vardı benim en azından.
Gözümde hâlâ yaş vardı.
Bir süre sonra boğazım yırtılırcasına ağlamaya başladım. Fazla stres yapmış olmalıyım ki burnum kanamaya başladı. Küçükken burnuma aldığım darbe yüzünden, burnum çok sık kanamaya başlamıştı. Damarlarım da ince olunca bu bir kâbus olurdu.
Büyüdükçe azalmıştı tabii. Sadece ne zaman bunalsam arada bir kanardı işte.
Burnumda ki kanı elimin tersi ile silip, ayaklanmaya çalıştım. Üstüm başım mahvolmuştu.
Kana bulanan yüzümü silmeye çalıştıkça, kanın daha da çok etrafa yayıldığını hissediyordum. Kapı tekmelenmeye başladı bir süre sonra. Semih ağabeyimin sesini duydum.
"Güzelim! Ceylan, dayan bebeğim dayan!"
Kapı açıldı. Kafamı hafif kaldırdığımda ağabeylerimin yüzünü gördüm.
"Seni de önemseyen birileri var işte Ceylan. Herkesin vardır."
İç ses haklısın.
Beni sevenler de var galiba.
Semih ağabeyim beni kucağına aldığında, gözlerim kapanmaya başladı. Hani güçlü bir kızdım ben?
Güçlü bir kızsın Ceylan sen.
Hani nerede o zaman kırmızı pelerinim?
İnsanlar kendilerini kurtarırken pelerine ihtiyaç duymazlar. Sen kendini kurtardın. İster pelerinli ister pelerinsiz. Herkes kahramandır.
İç ses sen galiba yine haklısın.
Ben kendimin kahramanıyım.
•♥♥♥♥♥•
Bir balerin vardı. Beyaz tütüsü uçuşuyordu. Gözleri kapalıydı. Siyah kıvırcık saçları ahenkle dans ediyordu. Bir süre sonra kana bulandı elbisesi. Pıt pıt kan döküldü...
Kan, güzel meleği kırmızıya boyadı.
İnsanlar şeytan sandı onu.
Herkes o şeytan diye yaklaşmadı yanına. Ateş dediler onun için. O kırmızı renkte. Ateşten çıkmış olmalı dediler.
Oysa ki şeytan tarafından oyuna getirilmişti o kız.
Gökyüzünde ki bulutların üstünden hoplamaya başladı kız. İnsanlardan uzak kalmak için. İnsanlar aşağıda kalmıştı. Kimse ateş demiyordu kıza gökyüzünde.
