Acıları henüz çok yeniydi.
Asla eskimezdi ki zaten.
Hep yenileri açılırdı yerine.
Bir anda her şeyin boşa olduğunu öğrenmişti ama o.
Acılar, ağrılar ve gözyaşları...
Değmiş miydi, acıları hayatının her noktasına?
Bir ayna kaç defa kırılabilirdi?
Bir...
Kamu spotu: Bu bölümde olanlar, ufak bir kalp krizi geçirtebilir!
Kamu spotu bitti.
Oops! Questa immagine non segue le nostre linee guida sui contenuti. Per continuare la pubblicazione, provare a rimuoverlo o caricare un altro.
Ceylan ♥
•••
Arabanın camında duran başımla yine bir yolculuktayız. Semih ağabeyimin beni götürdüğü uçuruma, piknik yapmak için ben, Ege, annem, babam, Kaner, Esat ağabeyim ile birlikte gidiyoruz. Diğerleri gelmedi.
Can arkadaşları ile ödevini yapacak, Buğra, Baran ve Semih ağabey ise şirketteydi. Ormanın arasında ki patika yoldan giderken bir anda bir şey oldu.
Babam, "Gözlerinizi kapatın!" Diye bağırdı bir anda.
"Ne oluyor Behram!" Diye telaşla bağırdı annem.
"Frenler tutmuyor. KAHRETSİN!"
Ölüm...
Hiç bu kadar yakın olmamıştı. Ya da olmuştu bilmiyorum. Ben zaten bir ölüydüm.
Yanımda ki Ege'yi sardım hızla, araba aşağı yuvarlanırken. Ve kulağına fısıldadım. "Seni seviyorum kardeşim."
________
Yazarın ağzından devam-
Araba aşağıya doğru sürüklenirken, hepsinin içinde büyük bir korku mevcuttu. Araba hızla aşağıya çakıldı.
Uçurum çokta yüksek değildi. O sırada onları takip ettiren Aslı bir terslik olduğunu anlamıştı. Arabanın aşağı doğru düştüğünü görünce hızla gözlerini büyüttü.
Uçurumun aşağısına doğru giden yol ile hızla aşağıya indi. Yan dönmüş, paramparça olmuş arabanın içinde ki bedenlere baktı.
Hızla kocasını aradı. "Hemen gelmesini" söyleyerek telefonu kapattı. Konumu da attıktan sonra. Bedenleri çıkarmak için arabaya doğru yaklaştı. Ön kapı kırılmış ve yan tarafa doğru fırlamıştı. İçeride ki bedeni hızla oradan çıkardı.
Ağabeyiydi bu.
Hızla nefes alıp vermediğini kontrol etti. Çok şükür ki nefes alıyordu. Derin bir nefes aldı Aslı.
Diğer kapıya doğru yürüdü bu sefer. Zar zor kapıyı açtı. Güçlü bir kadındı Aslı. Hayat ona bunları sağlamıştı. Hayat ona hep güçlü olması gerektiğini göstermişti. Gördüğü kanlı yüz ile yutkundu. Karşısında ki kadının yüzünün yarısı yanmıştı.
Fakat o da yaşıyordu. Aslı yine anlamadı. Neydi bu insanları, onca şeye rağmen hayatta tutan?
Arka kapıya doğru gittiğinde bir ses duyuldu. Kocası ve birkaç adam gelmişti. Aslı, kocası Serkan'a bakarak derin bir nefes aldı.
