"Ya banane ya! Haksızlık!"
Gökay çizimimi gördükten sonra, instagramda paylaşmıştı. Daha sonra instagram hesabıma çok fazla istek gelmişti. Bir çok kişi kendisini çizmemi isteyince Gökay hepsine tek tek mesaj yazmıştı. Ceylan sadece beni çizebilir! Diye.
Şimdide uno oynuyorduk. Fakat Gökay, tek bir el bile kazanamayınca, mızmızlanmaya başlamıştı.
Evet, küçük bir çocuk gibi mızmızlamıştı.
"Ya oğlum sitem etme hiç. Zaten sendeki bu zeka seviyesinden anlaman lazımdı kazanamayacağını."
Berkay'ın alaylı cümlesinden sonra Gökay daha da sinirlendi. Ege elinde ki telefonu bırakarak ayağa kalktı.
"Abla, ağabeyimler hazırlanın diyor. Yarım saat sonra yola çıkacakmışız."
Ben kafamı sallarken Berkay konuştu.
"Ee, bizde kalkalım o zaman gençler."
Gökay'lar gittikten sonra hazırlanmak için odama çıktım. Baran ağabeyime nasıl giyinmem gerektiğini sormuştum. O da rahat bir şeyler giyebileceğimi söylemişti. Duş almak için zamanım yoktu. Bu yüzden direkt kıyafet seçmeye gittim. Koyu yeşil, bir şort ve sarı yarım kol bir tişört giydim. Tişörtü, şortun içine tıkıştırdım.
Ceylan'ın giydiği kıyafet (kolye ve kemer yok)
Kıvırcık saçlarımı da elimden geldiğince taramış ve düzeltmiştim. Ayağıma uzun, düz renk beyaz çorap giyip üzerine de şortumla aynı renk converse ayakkabılarımı giymiştim.
Gayet şık ve hoş olduğumu düşünüyordum. Yanıma çanta almadan, cebime para ve telefonumu koyduktan sonra, odadan çıktım.
Aşağıya indikten sonra Ege'yi beklemeye başladım. Ne yavaştı bu çocuk be! Bir süre sonra kapı çaldı.
Heyecanla ayağa kalkıp kapıyı açtım. Baran ağabeyim ve arkasında diğer 4 ağabeyim vardı.
Baran ağabeyim beni süzerken kaşları çatıldı.
"Küçüğüm sence de kısa değil mi bu şort?"
"Şey, be-ben değiştireyim o zama-"
"Şaka yapıyorum bebeğim. Biz yanındayken özgürsün."
Derin bir nefes bıraktım. Bir anda bana kızacak diye aşırı korkmuştum.
Buğra ağabey bir anda bekleyin diyerek yukarı çıkmıştı. Onunla fazla konuşmamıştık.
Serseri tipliydi ve beni korkutuyordu. Öldürür falan beni mazallah. Şakaya gelmez bu iş.
Ege ile birlikte aşağıya inmişlerdi bir süre sonra. Arabalara dağıldık. Ben Baran, Can ve Ege ile aynı arabadaydım.
YOU ARE READING
KIVIRCIK | Tamamlandı
ChickLitAcıları henüz çok yeniydi. Asla eskimezdi ki zaten. Hep yenileri açılırdı yerine. Bir anda her şeyin boşa olduğunu öğrenmişti ama o. Acılar, ağrılar ve gözyaşları... Değmiş miydi, acıları hayatının her noktasına? Bir ayna kaç defa kırılabilirdi? Bir...