KIVIRCIK | Tamamlandı

16. BÖLÜM

-Hadi bakayım aslanlarım gürleyin.

Kaner'in odasında bulunan küçük hoparlöre telefonumu bağlamış Galatasaray'ın en sevdiğim şarkılarından olan,

'Şereftir seni sevmek' adlı şarkısını açıp son sese getirmiştim.

Şarkı bir anda başlayınca Kaner yere yapışmış ve ben gülme komasına girmiştim.

Bir anda kapı açıldı. İçeriye Baran büyük bir telaşla girmişti. Beni görünce çatık kaşları yumuşadı.

Ege'de bir anda gülmeye başlamıştı. Üzerine baktığımda hazır olduğunu gördüm.

Ege şarkıya eşlik etmeye başladı bu sefer.

Yetmiyor ki statlar
Kalbimiz seninle çarpar
Layıksın bu sevgiye
Şanlı Galatasaray

"Ulan sabah sabah beni böyle uyandıranın ben eb-

Konuşmaya başlayan Kaner,benim ona bakarak güldüğümü görünce susmuştu.

"Sen mi uyandırdın beni?"

Babam ve annem de gülerek bizi izliyorlardı.

Kaner kısılmış gözleri ile bana bakmaya devam ederken omuz silkip;

"Ee o kadar çağırdım uyanmadın ben napayım?" Diyerek odanın kapısına doğru yönelmiştim.

"Ulan birdiler iki oldular" diye arkamdan söyleniyordu.

Ege yanıma geldi ve bana baktı;

"Abla Galatasaraylı mısın?"

Sesi küçük bir çocuğun heyecanını arındırıyordu. Daha fazla onu üzmeyi haketmiyordum.

"Tabii ki aslanım ne sandın?"

"Yes bee! Sonunda ailede benden başka Galatasaraylı biri."

Onun bu çocukça heyecanına gülmüştüm.

Bu sefer bir soru daha yöneltmişti bana.

"Abla,biliyorum seni çok üzdüm ama lütfen özür dile-

Onun daha fazla konuşmasına izin vermeyerek sarıldım.

•••••••••••••••••••

Arabadan inmemle Ege kolunu omuzuma attı. Kolu neredeyse hiç ağırlık vermiyordu.

Kafamı kapının önünde ki tabelaya çevirdiğimde "Mutlu koleji" yazısını görmüştüm.

Etraftakilere Ege kötü bakışlar atarken,ben de etrafı izliyordum.

Kaner ve Can'da arkamızdan geliyorlardı.

Onlarda yanımıza geldikten sonra okula doğru ilerlemeye başladık.

Sınıfımı buraya gelmeden önce öğrenmiştim. Ege karşı sınıfımdaydı.

10/B

Sınıftan içeri girdikten sonra bakışlarımı etrafta gezdirdim. Herkes bana bakıyordu.

Herkes dediğimde 5,6 kişilik bir grup ve önde oturan bir çocuk.

Daha dersin başlamasına 30 dakika vardı.

Nereye oturacağıma karar verememiştim. En önde ki kızıl,çilli, çocuğun yanına gidip "boş yer var mı?"diye sorduğumda kaşları şaşkınlıkla havalanmıştı.

"Ba-banamı sordun?"

Diyerek etrafına bakmaya başladı.

"Evet ,sınıfa yeni geldim oturacak yer var mı?"