Chapter 25

6.6K 178 8
                                    

PARANG BIGLANG nanghina si Margaux matapos sabihin ng binata na anak nito ang nasa litrato. Kung ganoon may naging anak si Steph at Matt habang nagsasama silang dalawa.

Hindi na rin iyon malabong mangyari dahil nasa iisang bubong lamang ang mga ito nakatira. Hindi na dapat siya magulat. Pero nasaan na ito ngayon?

"Allan is not our biological son." Sambit nito nang mapansin nitong nawalan siya ng imik sa loob ng ilang minuto. Napatingin siya rito at nagtatanong ang nga matang sinalubong ang mata nito. "Inampon namin siya dahil sa hindi kayang magkaroon ng anak ni Steph."

"Hindi kayang magkaroon ng anak?" Nagtatakang tanong niya rito. She's curious. "Anong ibig mong sabihin?"

"Sabi niya kasi kung magkakaroon siya ng anak maaaring masira ang katawan niya. Madami raw kasi siyang nakikita na nagiging ina na lumalaki ang katawan." He answered then smile. "So, we adopt Allan to be our son."

"Ayaw niyang magkaanak dahil sa masisira ang katawan niya?" She sarcastically asked. Tumango ito bilang sagot. Ganoon ba kahalaga ang katawan para ayawan ang pagkakaroon ng sariling pamilya? "Kung ganoon, nasaan na siya?"

Hindi agad ito nakasagot at napatitig sa kanya. Kitang-kita niya kung paano kumuyom ang kamao nito at kung paano gumalaw ang panga nito na para bang galit na galit ito sa isang bagay.

"He died." Sagot nito na mababakas sa boses ang galit. "Because of her, Allan died."

"Mind telling me?" Mahinhin niyang tanong.

"After our break up. Allan tried to follow her car to stop her from leaving but unfortunately, Allan didn't see the car coming, he got hit. Sinubukan namin siyang dalhin sa ospital pero wala na raw magagawa ang mga doctor kundi ang patulugin na lang si Allan. Allan's death didn't stop Steph from leaving. So I got mad. Anger eats my whole system. I lost my son, then I lost Steph. My life was so miserable." Tears stared to fall to his cheeks. She can't do nothing but to feel bad for Allan and for him. "I always say to myself that all of this mess is my entire fault."

"Hindi mo kasalanan kung bakit nawala si Allan, Matt." Aniya. Hinawakan niya ang kamay nito at pinisil iyon. "Siguro sadyang oras na niya. You did all your best to save your son. Oras na para pakawalan ang nakaraan, Matt."

"You think Allan is happy wherever he is now?" Pigil ang luhang tanong nito sa kanya.

"Oo naman. Pero mas sasaya siya kung papakawalan mo ang alala na iyon." Sagot niya at lumapit ng upo rito. "Build a new memories. A happy one with the person you love."

"If that so, can you stay with me and let's build a new happy memories?" Tanong nito habang nakatitig sa kanya. "Can you?"

"Bakit ako?" Tanong niya rito. She's a little curious. "Bakit hindi si Steph?"

"Because she's not the woman I love." He answere making her curious even more. "Margaux?"

"Hmn?"

"I love you." He said and she was taken aback of what he say. Did she really heard him right? "Hindi ko masabi sayo kung ano talaga ang nararamdaman ko pero, Marga, I love you. Simula noong muntik na kitang mabangga at nagalit ka sakin, I knew I was in trouble. Akala ko hindi na tayo magkikita but then you thought that I was a thief in my own house. Its funny because I thought I will never see you again. Thanks to god we met again. So, now, here am I," pinatayo siya nito at kahit nagtataka ay tumayo pa rin siya, "kneeling in front of you," he knelt making her curious even more and more, "asking you to be my wife. Will you marry me, Marga?"

Amd just like a drum, her heart started to beat like a crazy drum. She can't help herself but to shed a tear. Napahawak siya sa bibig niya at masayang tumango.

Malapad na napangiti ang binata at kinuha nito ang isang itim na maliit na box sa bulsa nito saka iyon binuksan. Its a ring. A beautiful ring. Isinuot nito ang singsing sa kanyang daliri at tumayo saka sinunggaban siya ng halik na agad naman niyang tinugon.

"I love you." He claim when she broke their kiss then smiled. "I really really love you."

"I love you too." She said then kiss him again. "Sasabihin ko na ba kila nanay na papakasalan mo ako?"

"Let's talk to them together." Nakangiting wika nito.

Mabilis silanh napatingin sa may pinto ng bahay nang marinig nila na may pumalakpak doon.

"Steph?" Both of them call out her name.

'Anong ginagawa ng babaeng 'to dito?'

"Well, well, well," Steph trailed out looking at her with an angry emotion in her eyes, "ang galing mo pala talagang lumandi ano?"

"Steph stop it." Pigil ni Matt sa dalaga. But Steph didn't listen. Naglakad ito palapit sa kanya. "Steph."

"Akala ko ba lalayuan mo na ang boyfriend ko?" Tanong nito sa kanya. "Parang wala ka yatang isang salita."

"Hindi mo pa ba naririnig ang balita, Steph?" Tanong niya rito at nakipaglabanan siya rito ng titig. Medyo matangkad siya rito ng kaunti kaya naman medyo nakayuko siya. "Ang balita, hindi ka na girlfriend ng tinutukoy mong 'boyfriend' dahil matagal ka ng laos."

"Excuse me?" She breath out then give her a dealy stare. "For your information housemaid, you're nothing in this house but a housemaid."

"For your information too, you're nothing to Matthew but a piece of trash that need to be throw away, ASAP." She said copying Steph's voice. Nanlaki ang mga mata nito dahil sa sinabi niyang iyon. "Kaya kung pwede, itapon mo na ang sarili mo."

"How dare you-" sasampalin na sana siya nito pero agad niyang nasalo ang pulsuhan nito. "Let go of me you bitch!"

"Kung ayaw mong itapon palabas ang sarili mo," pwersahang hinila niya ito palakad sa pinto, "ako na ang magtatapon sayo!"

Pahagis niyang binitawan ang pulsuhan nito nang makaratinh sila sa labas ng bahay. Masamang tingin ang ibinigay nito sa kanya.

"You bitch!"

Susugod na sana ito sa kanya nang marinig niya ang baritonong boses ni Matt. "Steph, stop it! Tigilan mo na kami."

"But, Matt, your housemaid hurt me." Maarteng wika nito at napairap siya sa hangin. "Siya dapat ang pagalitan mo."

"Stop it, Steph! Damn it." He said then walks towars her side. "Tigilan mo na kami. Hindi na kita mahal at hinding-hindi na kita mamahalin so stop this nonsense."

"Look." Aniya at pinakita ang daliri na may singsing. "We're getting married so, pwede ka nang umalis."

"Fuck you both!" Inis nitong wika sa galit na umalis. Napangiti na lang siya sa naging itsura nito.

"You're hot." Komento ng binata nang mawala na sa paningin nila si Steph. "I got the boner."

"Bastos ng bunganga mo." Natatawang wika niya saka naglakad papasok ng bahay pero agad siyang tumigil at humarap sa binata na nakatingin sa kanya. "Ani pang hinihintay mo r'yan? Baka magalit yang junjun mo."

Agad itong tumakbo palapit sa kanya nang sabihin niya iyon. Pinangko siya nito at pinasok sa loob ng bahay saka nagtungo sa silid niya.

'I love this man.'

A/N: Two chapters para makabawi ako sa inyo dahil sa late update ko kahapon.

CallMePhyx | C.M.P

Past and FutureOnde as histórias ganham vida. Descobre agora