Küçük Kadınım

-8. Bölüm -

Selam arkadaşlar ben profosyonel bir yazar değilim onun için okumalar ve voteler az olabilir her yazar gibi bende büyümek isterim kitabımı arkadaşlarınıza önerirseniz sevinirim sadece rica bu

İyi okumalar

BÖLÜM Sekiz "Kriz"

Erken kalkıp kahvaltı hazırlamak istedim. Dört günden beridir benimle ilgileniyordu Aras en azından ufak bir teşekkür edebilirdim bu yöntemle diye düşündüm. Elimden teşekkür etmekten başka birşey gelmiyordu zaten.

Odadan çıkıp banyoya girdim ve kirli kıyafetlerimi makinaya attım ve suyu ayarladım ve kendimi serin suyun altına attım Haziran ayında sabah bile bunaltıcı sıcaklık olabiliyordu . Saçlarımı şampuanladıktan sonra duş jelini sıktım bu koku Aras'ın kokusuydu sanırım akşam burda banyo yapmıştı. Bu kokuyu daha önce keşfetmediğim için kendime kızıyordum taki bunun bir erkek kokusunu olduğu aklıma gelene kadar. Ama bu koku ona çok yakışıyordu, bana tişortünü verdiğinde....ne oluyor be bana t umarım duş jelini kullandığım için bana kızmazdı . Sonuçta bu sıcakta kokmak istemiyorum. Buna kızacağını da düşünmüyordum.

Üzerime bornozu sarıp ses çıkarmadan banyodan çıktım ve Aras'ın bana verdiği odaya girdim. Bana burdaki kıyafetleri giyebilmemi söylemişti umarım fikri değişmemiştir. Dolabı açtığımda kendime göre kıyafetler aradım ama bulmak gerçekten zordu burda sadece şortlar ve ip askılı yarım tişörtler vardı ben bunların içinde rahat edebileceğimi düşünmüyordum. Daha önce böyle şeyler giymemiştim ki.

Çıplak kalmaktan iyidir diye düşündüm ve ip askılı beyaz bir tişort ve mavi bir kot jean şort  giyip indim saçlarımı kurutma gereği duymadım hava bilmem kaç dereceydi ve birde kurutma makinasının sıcaklığını çekemezdim. Aynadaki yansımama baktım, her bir bölgemdeki kızarıklar farklı olaylardan kalmaydı. Bunu düşünmek bile yaptığımdan pişman olamama neden oluyordu. Asla kaçtığım için pişman olmayacaktım.

Kemdimi toparlayıp mutfağa indim. Mutfak gerçekten de çok büyüktü ilk başta biraz karıştırıp ondan sonra ne hazırlayabilirim diye düşündüm. Umarım başarabilirim bunun sonunda rezil olmak ta vardı.

☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

Sofrayı son kez kontrol edip tabakları masaya yerleştirdim. Gelen su seslerinden Aras'ın uyandığını anlamıştım, acaba kahvaltı hazırlamak biraz abartı mı olmuştu? Yok ya, teşekkür için şey etmiştim ben.  O gelene kadar geriye kalan şeyleri koyarım diye mutfağa geri girdim. İlk domates ve salatalıkları dilimledim salam ve reçeleri tabaklara koydum.

"Ne yapıyorsun?" Aras'ın sesi ile olduğum yerde hoplarken arkamı döndüm. Üzerinde siyah pantolon ve siyah tişörtle saçları ıslak bir şekilde karşımdaydı. Gözlerimi ondan çekmeden elimi sildim.

"Korkuttun. Günaydın" dedim hafif bir şekilde gülümseyerek.

"Günaydın." Dedi,  gözleri tabakalara kaydı. "Kahvaltı hazırlamışsın"  ifadesi düzdü, kızmıştı sanırım habersiz böyle birşey yapmama, oysaki ben sevinir diye düşünmüştüm.

"Şeyy... Evet aslında birkaç günden beri benimle ilgileniyorsun teşekkür amacıyla şey etmiştim ben. Yani kızmadın değil mi izinsiz hazırladığım için?"

Dudakları yana kıvrıldığında kafasını iki yana salladı "Yok. İyi yapmışsın. Sadece bana annem sabahları bana kahvaltı hazırladı. Şaşırdım "

"Süper. Bu arada kardeşinin kıyafetlerini giydim hani öyle dedin ya sorun yok değil mi?" dedim yüzünde en ufak bir tepki arıyordum ama nasıl başarıyor onu da anlamıyorum.