17. Bölüm

158K 5.6K 1.9K
                                    

Ehhhem selâmlar güzellerim

Sanırım büyümeye başladık bu arada yeni bir kitaba başladım şu an taslaklarda .

Okursanız mutlu olurum

Vote ve yorum unutmayalım lütfen.

"Ne?" Dedim şaşkınlıkla.

"Sana neydi o piçin adı.... Çağatay. seni özlemişmiş...seni unutamamışmış....Gözlerinin içine bakıp söylemek istediği çok şey  varmışmış!!" Dedi bağırarak.

Hiç beni anlayıp dinlemeden bana tirip atmış beni üzmüştü.

"Ne... ve sen beni dinlemeden bana trip attın öyle mi!!!" Bağırdım, serçe ittim. "Ben bütün gün ne oldu da bana böyle davranıyor diye düşündüm!!!! Konuşma benimle çık dışarı!!!" Dedim kapıyı açtım ve onu itmeye başladım.

"Sen beni hem kovdun. Gideceğim ben.!" Umursamadan ellerini bedenimden ayırmadı.

"Ona karşı birşey hissediyor musun?" Dedi ciddi bir ifade aldı yüzü ciddileşmişti.

"Ne! Ciddi misin?!" Dedim sinirle. "Sanane ben Zilan'ı soruyor muyum?!" Odamın kapısını kırmıştı ve ben bu duruma gelene kadar hiç mi birşey duymamıştım.

"Sana bir soru sordum Küçük!" Dedi kolumdan tuttu. "Bu adam sana böyle cümleler kuracak yüzü nereden buluyor!" Dedi

"Bırak! Sanane ben verdim. Benim senden önce de hayatım vardı hatırlatırım ve o çocuk benim hayatımın merkezindeydi!" Kolumu kurtarıp birkaç adım geri gittim.

"Aras Zilan arıyor." Dedi Poyraz şaskınca gözlerini bana çevirdi. Içime gelen sinir ve kıskançlık karışımı his vücudumu ele geçirmiş gibiydi.

"ÇIKIN BURADAN!" istediğim herkesle buluşurum bu seni alakadar etmez!" Dedim tıslar gibi Aras'a dönerek.

"Poyraz çık dışarı" dedi gözlerini benden çekmeden. "Sende çık " dedim . Gardolaba yöneldim ve oradan kendime tayt ve uzun bir tişört çıkardım.

Arkama döndüğümde Aras ellerini cebine sokmuş sadece duruyordu , bakıyordu. O bakıyordu benim canım yanıyordu.

"Çıkar mısın? Üzerimi giyineceğim" bu sefer sesim sakin ve durgundu. Yüzüne bakmadım sadece kıyafetlerimi seçip yatağa bıraktım.

Adım adım yaklaştı ve bornozumun kemerinden tutup çekti.

"Yapamam. Uzak duramam" dedi saçlarımın arasında iç çekti, tüylerim diken diken olmuştu. Tuhaf hissediyordum hem bu kadar yakın olmasın hem benden ayrılmasın istemiyordum.

"Uzak duran sensin Aras. Sabah aral acele kalktın gittin. Mutfakta yüzüme bile bakmadın, yanımda bir kızla mesajlaştın güle güle. Bana gitme diye söylenen adam bugün bana GİT dedi. Bunların nedenini düşünüyorum bir bakıyorum abuk subuk bir mesaj yüzünden bana trip atmışsın daha ben elime telefonumu bile almadım bunu senden öğreniyorum. Gideceğim Aras git dedin gideceğim. Çocuk musun sen?"

Sesizlik oldu birkaç saniye "Gitmiyorsun vazgeçtim. O herifle olan geçmişini anlattın ve şimdi onunla buluşacağını söyleyince ben delirdim. Akşam nasıl gider ona diye düşündüm içtim... içtim... seni nasıl tutarım diye düşündüm."

"Gidemessin Küçüğüm duydun mu!? Seni öpmüşken dudakların dudaklarımdayken, nefesin içime girmişken olmaz! Seni bırakamam " boynuma bıraktığı ufak öpücükler tüylerimi diken dikem etmişti.

Küçük Kadınım Where stories live. Discover now