Küçük Kadınım

28.Bölüm

Mısra Tufan

"Aşkım kalk" dedim. Bu kız nasıl bu kadar uyuyabilirdi ki.

"Aşkım lafta sen beni kaldıracaktın hadi kalk sana!" Üzerinden pikeyi çektim.

"Allah aşkına rüyamdaki Aşkım diyene bak! Bir de gerçekte ki Aşkım diyene bak!" Dedi ufak bir kahkaha attım.

"Uyan kahvaltı yapalım saat 11 oldu. Akın'ı da uyandırayım" diye söylendiğimde arkamdan bağırdı. "Akın gitti!"

"Nereye ? ne zaman!?"diye söylendim aşağı inerken

"Telefon sesi geldi gece ardından çıktı gitti! Kız falan aradıysa..." dedi ufak bir kahkaha attı. Mutfağa yöneleceğim sırada kapının sesi ile kapıya yöneldim.

"Aras Bey?" Dedim şaşkınlıkla. Arkadaki iki kişiyi görünce daha da şaşırdım.

"Poyraz Bey, Aslı Hanım?" Dedim şaşkınlıkla.

"Yoklama aldığına göre girebilir miyiz?" Dedi Poyraz Güven.

"Ta-tabi buyrun. Şaşırdım sadece" dedim şaşkınlıkla . Sanırım kıyamet kopacaktı.

"Evin güzelmiş" dedi Aras Arslanoğlu gülümseyerek.

"Teşekkür ederim. Buyrun salona geçin" şaka falan olmalıydı. Yoksa ne arasınlardı burada.

"Mısra. Benim Maşa ve koca ayılı büstiyerim nered-.....Bismillahirrahmanirrahim!" Dedi şaşkınlıkla. Emin ol Aşkım senden daha şaşkınım.

"Başka bir şey mi dileseydim.... yada boşver bu iyi" dedi Poyraz Güven'e bakarak. Gülmemek için dudaklarımı bastırdım. Poyraz Güven ise şaşkınlıkla kendine bakan kıza bakıyordu.

"Bu ev arkadaşım Aşkım" dedim nedensizce heycanlanmıştım.

"Memun oldum ben Aşkım" dedi otuz iki diş sırıtarak.

"Aşkın bu mu!?" Dedi Aslı Arslanoğlu şaşkınlıkla " Aşkım falan diyince sevgin var sandık... yani sandım." Diye devam etti.

"Memun oldum" dedi Aslı Aşkım'ın elini sıklarak.
Aras Arslanoğlu ile de tokalaştı.

"Memun oldum Aşkım" dedi Poyraz Güven. Aşkım derin bir nefes verdikten sonra gülümsedi.

"Bende aşk- ay Poyraz Bey" dedi. Gülmemeliydim. Gülürsem sana iğne vuracağım diye evde beni kovalardı.

"Bey yok bizde Aşkım. Poyraz diyebirsin" Poyraz, Aşkım'ı öldürecekti o kesindi.

"Peki...." dedi utangaç bir şekilde.

"Şey kahve içersiniz değil mi?.... Aras Bey?" Dedim gülümseyerek. Aras Arslanoğlu gülumseyerek kafa salladı.

"Bey yok.... Aras desen yeter" dedi. Kaşlarımı çattım. " ben sizin çalışanınızım olmaz. O bey demesede olur yani" dedim Aşkım'ı göstererek.

"Tamam şey.... siz bahçeye geçin isterseniz biz içecek bir şeyler ayarlayalım " dedim mal gibi Poyraz Güven'e bakan Aşkım'ın kolundan tutarak.

"Kızım Poyraz bana Aşkım dedi!!" Dedi sırtını tezgaha yasladı ve elini kalbine koydu.

"Hani adın Aşkım ya..." dedim kahveyi çıkardım.

"Annemin bana yaptığı tek iyilik adımı Aşkım koyma- Aras bey?" Dediğinde arkamı döndüm.

"Turna biraz konuşalım " dedi ciddi bir sesle.