Chapter 15
"Okay. So, the battle will be start next month that's why we need to pursue to win on this battle." nagpapaliwanag si Xace habang ako ay todo kinig sa kaniya.
After naming umuwi, pinagsilbihan ko sila siyempre at kaagad akong tinawag ni Xace para pag-usapan 'yong duet naming dalawa. Natanggap daw ako kaya kailangan na namin mag-plano. Ang sabi kasi ng Principal, kaming dalawa ang sasabak o kakalaban sa ibang University. I think, this battle is international. I do not know pero hindi ko maiwasang hindi kabahan. Kabahan sa laban o dahil sa kasama ko si Xace.
"Sab, you're spacing out," he whispered and looked at me, "Are you listening?" he asked.
"Ay, sorry." sagot ko. Damn, I feel so embarassed. Gaano na ba ako katagal nakatingin sa kaniya?
"Okay, so... we need to be practice this month okay? Sa PR tayo para naman makapag-focus." sabi niya pa kaya mapatango naman ako.
Aalis na sana ako nang marinig kong tawagin niya ako.
"Umm... Sab?" he smiled and cleared his throath and whispered. "You have a great voice."
You have a great voice
You have a great voice
You have a great voice
Wahh! Compliment from Xace Peterson! Oh my god!
"Maid!" grr. Panira ka ng moment, Lethal.
"Y-yes po?"
"What took you so long?! Ang kalat sa labas!" sigaw niya.
So, sinasabi niya ba na magwalis ako sa labas kahit gabi na?
'Bawal mag walis sa labas kapag gabi, nakakawala ng suwerte'
Gusto ko sana sabihin 'yan pero no choice kasi Maid lang naman ako. Minsan talaga, mabebeltukan ko 'tong si Lethal e. Pero....
Sa panaginip lang.
Tumango naman ako at saka kumuha ng walis at inumpisahan linisan ang labas. Kung kailan kasi gabi, saka pa nagkalat.
"Ija, tulungan na kita." sabi ni Aling Minda.
"Naku, ayos lang po ako dito. Pumasok na lang po kayo sa loob." nakangiting saad ko.
"Sigurado ka ba?" tumango naman ako kaya tumango ito at pumasok na ito sa loob.
Habang nagwawalis ako, may nararamdaman akong kakaiba sa likod.
"Aling Minda, ako na po dito. Pumasok na po kayo sa loob." sabi ko pero walang sumasagot.
Hanggang sa makaramdam ako nang kaliskis mula sa likod. Omg! Huwag mong sabihing...
"Wahhh!!!"
"Hahaha!"
"Siraulo ka! Baliw! Demonyo! Empakto!" sigaw ko at pinagpa-palo siya ng walis.
"H-hey, M-maid, s-stop it! Hahaha!"
"Anong stop-it ka diyan? Muntik na akong mamatay sa gulat!"
"You're so funny! Are you afraid of ghosts? Hahaha!" hindi pa rin nawawala sa kaniya ang tawa habang hawak-hawak ang tiyan.
"Nakakainis ka, Kios!"
"Hep! It's Sir Kios. Not Kios. Sumbong kita kay Señorita, sige ka." pang-aasar niya.
Tss. bwisit na 'to.
Inirapan ko na lang siya at pinagpatuloy ang pagwawalis. Pero nakakabwisit pa lalo dahil padaan-daan siya. Ano bang problema ng lalaking 'to?
YOU ARE READING
Living With Peterson Brothers
Teen FictionSabrina Silveste's grew up poor. Her Father and Mother could no longer work due to old age. That's why she thought of becoming a working student so as not to be evicted from where they live. And then, she saw an opportunity. The opportunity to live...
