My Switched Wife (MINE Series #3)

Switched Chapter 32

Chapter 32: Gunshot

I groaned because of the pain I felt on my nape. Dahan-dahan akong nagmulat ng mata at bumungad agad sa paningin ko ang halos sira-sira ng kisame. Umahon agad ang kaba sa puso ko at dali-dali akong umupo.

I'm just lying at the cold flooring. Inilibot ko rin ang paningin sa paligid at nakitang nasa isang halos sira-sirang lugar ako. The walls are woods with holes maybe because of how old it is. Ang sahig naman ay madumi at butas-butas rin!

Damn it! Where am I?!

May narinig akong humalakhak sa likod ko kaya nilingon ko kaagad 'yun!

"Alleira..." I whispered with my eyes wide.

"Hi, my twinsister," she smiled wickedly. "Miss me?"

"Nasaan tayo, Alleira?!" Ika ko at dahan-dahang tumayo.

She was sitting on a wooden chair while still wearing her wicked smile. Humalukipkip siya at biglang naging matalim ang tingin sa akin!

"Somewhere far from the city. Somewhere that no one can find."

I gritted my teeth. "Why are you doing this?! Nababaliw ka na ba?!"

She laughed, "Yes, maybe I am. Nababaliw na nga talaga ako dahil sa mang-aagaw, laging bida at ahas kong kapatid."

"What the hell are you talking about, Alleira?!"

"Shut up! Mang-aagaw ka! Inagaw mo nga sa akin si Vince, diba?! And you don't ever deny it!" Nag-aalab ang mga mata niya dahil sa galit at alam kong ganu'n rin ang akin!

"Wala akong inaagaw sayo, Alleira. At si Vince? Sa akin na siya sa umpisa palang kaya bakit ko siya aagawin sayo---"

I was cut off by a hard slap I felt on my cheek. Namasa ang mga mata ko dahil sa nagbabadyang luha at hinarap ulit ang kapatid na halos patayin na ako ng tingin ngayon.

"Umuwi na lang tayo, Alleira. Mag-usap tayo ng maayos sa mas maayos na lugar. Huwag dito."

She laughed again. She's laughing without humor in it before smirking at me.

"Papatayin muna kita kung ganu'n." She said.

My eyes widened because of horror bago sunod-sunod na umiling.

"You won't do that. I know you won't, Alleira. Kapatid mo ako---"

"Wala akong kapatid na mamamatay-tao!" Sigaw niya na nakapagpaatras sa akin.

Natigilan ako at umawang ang labi dahil sa sinabi niya. I-I'm not! I'm not a killer! Damn it!

"I'm n-not a k-killer!" Sigaw ko at bumigat na ang paghinga.

She looked at me boredly before pulling something in his back. Nanlaki ang mga mata ko nang makakita ng baril doon! No! No way! Fuck!

"You're a killer, Mei." Ika niya at inilandas ang dulo ng baril sa ulo ko pababa sa leeg. "You killed our lola."

"Hindi! Hindi ko pinatay si Lola, Alleira! Alam mo 'yun!" Sigaw ko at halos lumuha na dahil sa sobra-sobrang kaba at takot na nararamdaman.

"You killed lola! Hindi ba't dahil sayo kaya siya namatay?! Kaya nga halos itakwil ka na ng mga magulang natin dahil sa ginawa mo noon diba?!"

"Lola just saved me! Hindi ako ang pumatay sa kaniya, Alleira!" Ika ko at tumulo na ang luha ng idiniin niya ang dulo ng baril sa sentido ko.

"But you're holding the gun that time! At napatay si Lola dahil sa tama ng baril." Nanunuyang ika niya.