Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
1999, 5 𝐓𝐎𝐍𝐘
"Tatlım.." Eliza'nın bana bakabilmesi için seslendim. Kafasını, çizdiği resimden kaldırıp bana döndürdü. Yorgun gözlerini görebiliyordum. Bir saat önce yanıma gelip benimle durmak istediğini söylemişti. Kabul etmek istemedim. Atölyenin onun için zararlı olabileceğini düşünüyorum. Yanlışlıkla bile olsa ona zarar gelmesini istemedim. Fakat Eliza, gülümseyip bana baktığında hayır diyemedim. Bu yüzden şu an benimle birlikte oturuyor. Ben, o yanımda olduğu için daha küçük bir şey ile uğraşıyordum. O ise yanımda bir şeyler çiziyordu.
Yine çirkin iki çöp adam. Birisi kısa diğeri uzun. Ben ve Eliza.
"Uykun gelmedi mi?" Üç kez esnedikten sonra ona kötü örnek olduğumu düşünmeden edemedim. Geceleri genellikle geç saatlerde uyuyorum ve o buna özeniyor olabilir. "Seninle oturmak istiyorum." Eliza, sessiz bir şekilde mırıldandı. Gözlerini zor açık tutuyordu. Onun bu haline güldüm. Şirin gözüküyordu. Benim tüm iyi genlerim ona geçmiş olmalıydı. Yani hepsi.
Gün geçtikçe tip olarak Pearl'a daha çok benziyordu. Bu biraz sinir bozucuydu ama net olan bir şey varsa Eliza kesinlikle ondan daha güzeldi. Saçları oldukça fazla uzamış, ilk doğduğunda sahip olduğu kıvırcıklarını kaybetmişti. Elimi saçlarına atıp yavaşça okşadım. "Uyuman gerek, aşkım." Kızımı kollarının altından tutarak kaldırdığımda sızlandığını duydum. Onu kendime çekip kalçasından sabitlediğimde gözlerini çizdiği resme döndürdü. "Onu odana getireceğim." Diyerek ayaklandığımda kafasını iki yana salladı. Onu anlamak için yüzün dikkatlice baktım. Eliza derin bir nefes aldı.
"Onu buraya asmak istiyorum." Kaşlarımı çattım. Gözleri hala çizdiği resimdeydi. "Buraya mı? Atölyeye?" Eliza kafasını salladığında derin bir iç çektim. Pekala, sanırım onu buraya asabilirdim. Onu onayladım. "Sen uyuduktan sonra buraya asacağım." Kafasını sallayıp yavaşça omzuna yasladı. Uykusu olmasaydı şu an asmak isteyip beni zorlayacağını biliyordum. İnatçı bir çocuktu. Bu özelliğini hem annesinden hem de benden ortak özellik olarak aldığını çok net söyleyebilirdim.
Cam kapıdan kucağımda kızımla çıkıp merdivenlerden çıktım. Eliza, gözlerini kapatmış omzumda öylece duruyordu. Yatağına yattıktan birkaç dakika sonra direkt olarak uyuyacağım emindim.
Onu yatağına yatırdığımda kapalı olan gözleri fal taşı gibi açıldı. Kaşlarını çatıp bana baktığında gözlerim üzerindeydi. "Benimle kal." Kısık bir ses tonu ile konuşup elimi tuttu. Ona gülümseyip küçük yatağına sığmaya çalıştığımda Eliza bana yardımcı olmak için kolunu bile kıpırdatmamıştı. Rahatına düşkün bir kızdı.
Eliza'nın yanında birkaç dakika boyunca yattım. Sonunda onun uyuduğunu anlayınca ise onu rahatsız etmeden yataktan kalkmaya çalıştım. Üstünü örtü ile sıkıca örttükten sonra odasından çıkıp aşağı indim.
Açıkçası tüm işlerimi boşverdim. İlk yapacağım şey Eliza'nın çizdiği çöp adam resimlerini asmak olacaktı. Atölyeye indim. Masaya gidip çekmeceleri karıştırıp bant bulmaya çalıştım. Bulduğumda ise arkaya geri dönüp kızımın çizim yaptığı kağıdı aldım.
O, eğer burada olsaydı büyük ihtimalle arabalardan birinin üzerine yapıştırmak isteyecekti. Peki buna izin verir miydim? Elbette hayır. Eliza'ya istediği her şeyin olamayacağını göstermeye çalışıyordum. Olabilirdi. Ama bunu bilmesine gerek yok.
İsterse tüm dünyaları önüne sererdim. Ama bunu da bilmesine gerek yoktu. Uzun zamandır Disney'i bir şekilde satın almamı istiyordu. Bir şekilde bunu satın alabileceğimi öğrenmişti. Bunu kimin söylediğini biliyorum.
Rhodey.
Bilerek yapıyordu. Zor durumda kalmam çok fena hoşuna gidiyordu. Onun zor durumda kalması da benim hoşuma gidiyordu. Kağıdı alıp camın üzerine bant ile yapıştırdım. Güzel duruyordu. Eliza çizdiği şeyleri bir yerlere yapıştırmayı seviyordu. Pepper ona bir kere Sticker getirmişti ve o günden beri Eliza onları da bir sürü yere yapıştırıyordu ve her Pepper geldiğinde ondan sticker istiyordu.
Özellikle arabaların üzerine.
Onu her yalnız bıraktığımda arabalarımın üzerinde stickerlar buluyorum. Aslında bu sinir bozucu değildi. Eliza'nın bir şeyler yapmaya çalışmasını seviyorum. Onun yaşındayken bir algoritma geliştirmiştim ama bu önemli değil. Büyük ihtimalle zekasını Pearl'dan almıştı.
İç çekip arkama baktığımda biraz önce yapıştırdığım kağıtta gözlerim kaldı. Odamda ondan çok fazla vardı. Eliza'nın bana arada verdiği hediyeler oluyordu. Bazen Pepper'ın yardımı ile yaptığı resimler veya sadece kendisinin çizdiği resimlerdi. Bana o 'hediyelerden' ilk verdiği zaman nasıl tepki vereceğimi bilememiştim.
O da zaten tepkimi umursamamıştı. Aslında bunun bir diğer sebebi utanmasıydı. Bana çizdiği ilk resimi verirken çok fazla utanmıştı. O sırada evimizde Pepper ve Rhodey'de vardı. Atölyeye inmeden önce Eliza'nın Pepper'a beğenip beğenmediğimi sorduğunu duymuştum. Bana resimi verirken yüzüme bile bakmamıştı. O anı unutamıyorum.
Bizi çizmesini seviyorum. Bana bir ailem olduğunu hatırlatıyor.
_________________________
İlk defa Tony'den yazdım. Bundan sonra da yazmayı düşünüyorum. Diğer şekilde yazmak beni yoruyor. Beğendiniz mi?
Ayrıca Bucky Barnes/avengers kitabını yazabilir miyim bilmiyorum. Deneceğim. Yayımlarsam size haber veririm.
