Dirty Secret (COMPLETED)

CHAPTER 12

Milk

Nakakandong ako sa kaniya ngayon. Nasa mababaw na parte kami ng tubig na kung saan may malapad na bato kaming nauupuan. Nakapulupot ang kaniyang dalawang kamay sa baywang ko at paharap akong naka-upo sa kandungan niya. Sometimes he would kiss my cheeks and my jaw. Na umaabot sa labi ko, at tumatagal ng ilang segundo. Hindi ako nag reklamo.

Huminga ako ng malalim bago ihilig ang sarili sa kaniyang dibdib. I can hear his heartbeats. It was calm.. hindi katulad ng sa akin na ang lakas pa rin. Hindi pa rin humuhupa. I shut my mouth and close my eyes. Ngayon ko lang na realize ang aming ginawa.

How can I be so reckless? Paano ko nagawang makipaghalikan sa pinsan ko? How can I shamelessly open my lips to him without a protest? Malaking kagagahan ang ginawa ko.

Hindi na ako nag-iisp ng tama.. hindi na ako nahiya.

Gusto kong umiyak. Ang bigat sa dibdib. Gusto kong iumpog ang sarili sa bato. Isa itong malaking gulo.

Ang gaga!

Pero anong magagawa ko? Nangyari na. Even if it's wrong, I can't feel any regrets. I just felt bad and guilty. The little voice in my head is telling me that I didn't do anything wrong. That I only follow what my hearts truly wants. Ito na nga ba ang sinasabi ko. Dapat linayuan ko na lang siya. Because I know, something will happen. Alam kong mangyayari ito simula pa lang pero nagmatigas pa rin ako. Iniisip ko na baka makayanan ko pa.

"What are you thinking?"

I immediately open my eyes when I heard him whispered. Nanatili akong nakahilig sa kaniyang dibdib. I can feel him kissing the top of my head.

I sighed "Wala naman," Pagsisinungaling ko kahit halos sumakit na ang ulo ko kakaisip sa mga posibleng mangyari.

I don't want to talk about it for now. Gusto ko munang magsaya. Because who knows kung hanggang kailan ito.. kasi alam kong matatapos rin agad ang kahibangang ito... ang sayang nararamdaman ko.

I look up to him. Ang mga mata niya ay naninimbang, na parang binabasa kung ano ba talaga ang laman ng isip ko.

Ngumiti ako sa kaniya "Gusto ko ulit maligo." I pouted

Matagal bago siya nakasagot. "'Di ka pa rin ba nilalamig?" he gently asked.

Minsan, gusto kong maalala ang lahat ng nangyari sa amin noon. Iyong tipong gusto ko nang iumpog ang sarili sa bato, nagbabakasakaling bumalik lahat ng iyon. Dahil siguro noon pa man, ganito na ang nararamdaman ko sa kaniya. Hindi ako pinanganak kahapon para hindi malaman ang dahilan kung bakit ko siya nagawang halikan. It frustrate me kasi sa dinami-rami ng tao sa mundo, sa pinsan ko pa talaga.

Sa halip na sagutin ang tanong niya..

"Bakit mo ako hinalikan?" Umayos ako ng upo sa kandungan niya.

He raised his brow "You kissed me first," Diretso niyang sagot. Napaubo ako ng wala sa oras. I avoided his gaze, nawala bigla ang tapang ko. Hindi ako nakasagot.

Gusto ko lang naman malaman ang dahilan kung bakit niya ako hinalikan. Because I didn't expect him to do something like that! All I know was that he has a girlfriend.

"Come on, let's not talk about it hmm?" malambing niyang tinuran.

I feel guilty kasi hindi naman iyon mangyayari kung hindi ko siya unang hinalikan. I am to be blame. Hinapit niya ako lalo. He hold my face with his finger. Mabigat ang dibdib ko na anumang oras bubuhos ang mga luha ko. I can feel my eyes getting misty with my unshed tears.

"Baby don't be scared. I'm here, we will fight for this. I will fight for you."

Nabigla ako ng sabihin niya iyon. Parang alam niya and tunay na nararamdaman ko kahit hindi ko pa man sinasabi sa kaniya. Tuluyang bumuhos ang luha sa mga mata ko.