Adelya

14

Keyifli okumalar

Gözümü açtığımda hala abimin göğsündeydim. Ama abim uyuyordu. Yandaki saate baktığımda akşam olmuştu. Üstümdeki elbiseye baktım, gidip üstümü değiştirsem iyi olurdu. Uyurken de pek rahat değildim zaten.

Tam kalkacakken abim sıkıca tuttu beni. "Kaçıyor musun benden?"

Gülüp kafamı iki yana salladım. "Sadece üstümü değiştirecektim."

Benden önce ayağa kalkan abime baktım. Dolabının karşısına geçti. Mavi ağırlıklı bir tişört çıkardı. "Al bakalım bunu giy."

Zevki güzelmiş abimin. "Geri alamazsın ama."

Gülüp yanağımı öptü. "Bütün dolabım senin güzelim."

Bende onun yanağını öpüp odadan çıktım. En son hepsine trip atıyordum. Ne kadar istikrarlı biriyim.

Odama girip abimin verdiği tişörtü giydim. Altına da siyah bisikletçi taytımı giydim. Saçlarımı iki yandan topladım. Saçımı böyle toplamayı seviyordum. Ayağıma da mavi çoraplarımı giydim. Şimdi hazırım.

Odadan çıkıp ikizimin yanına gittim. Kapıyı hafifçe tıklattım. Uyuyor olabilirdi. Ses gelmeyince içeri girdim. Yatakta yan dönmüş bir şekilde yatıyordu. Ve üstü çıplaktı. Zamanında spor salonuna gittiği belli oluyordu. Arkasından yatağa girip sıkıca sarıldım.

Hafifçe kıpırdandı. Dönmeye çalıştı ama izin vermedim. "İkizim."

"Efendim ikizim."

Tekrar dönmeye çalışınca, dönmesine izin verdim. Göz göze gelince sırıttım. O da gülümsedi. "Nasılsın, kaşın acıyor mu?"

"İyiyim demekten sıkıldım sen sormaktan sıkılmadın."

Omuz silktim. "Seni düşünmekte suç." deyip dudaklarımı büzdüm.

"Sadece boşuna endişelenme diye diyorum canımın içi."

Canımın içi dedi ben her şeyi unuttum. Masumca gülümsediğimde karşılık verdi.

"Sen şimdi bu olayı unut. Beni hep böyle uyandırmak ister misin?"

"Yo." dedim umursamazca.

"Öyle mi küçük hanım." Kafa salladığımda beni altına alıp gıdıklamaya başladı.

Bir yandan gülüyor bir yandan kurtulmaya çalışıyordum. "Dur artık ikizim."

Ama durdu mu, hayır.

İçeri giren Mirza abim ile kollarımı ona uzatmaya çalıştım. "Kurtar beni."

Gülüp ikizimi itti. Yatağın diğer tarafına düştü. Beni kucağına alınca ikizime dil çıkardım. Üstüme geldiği zaman çığlık atıp kollarımı iyice boynuna sardım.

"Geri bas."

"Ama abi." Gülüp abimi taklit ettim. "Geri bas ikizim."

Sinirle bana bakınca abime döndüm. "Hadi gidelim Mirzacım."

"Gidelim yavrum ama ne zaman abi demeye devam edeceksin?"

"Ne zaman istersem."

Gözlerini devirip odadan çıktı. Sırıttım. Merdivenleri inerken konuştum. "İndirebilir misin beni?"

"Yo, iyiyim ben."

"Ayrıca çocuklardan daha hafif olduğunu düşünmeye başlıyorum. Biraz yemek ye kızım."

Cevap verecekken içerideki ses yüzünden sustum. Salona yaklaşmıştık. "Ya abi biz babamlardan öğrenmesek ne olacaktı? Ne zaman yeğenimi görecektim?"