"Ben geldim." diye bağırıp Efken abimin odasına girdim.
Aslında dün Mirza abimin odasına habersiz girdiğimde hiç iyi şeyler olmamıştı ama akıllanmıyordum.
Mirza abime sürpriz yapınca Efken abim trip atmıştı. Hemde baya baya. Uzun bir süre benimle konuşmamıştı.
Bende okul çıkışı soluğu burada aldım. Tek başıma gelecektim ama Uzay bana eşlik etmişti. Kaçırılma olayından sonra çok tedbirliydi. Dün olanları da düşününce haklıydı.
Ama bu beni biraz tedirgin ediyordu. Her an bir şey olacak gibiydi.
Uzay beni bıraktıktan eve geçeceğini söyledi. Akşam halısaha maçı varmış. Gidip biraz dinleneceğini söyledi.
Alaz ve Sarp'ta olacaktı. Melisa ile bizde seyirci olarak gidecektik. Biraz heyecanlıydım. İlk defa futbol maçı izleyecektim.
Fransa'daki arkadaşlarım basketbol takımında olduğu için hiç denk gelmemişti.
"Meleğim."
"Abicim."
Abim masadan kalkıp yanıma gelmeye başladı. Kocaman gülümseyip, boynuna sarıldım.
O da kollarını belime doladı. "Ne güzel bir sürpriz."
Geri çekilince yanağımdan öptü. "Özlemişim."
Çok romantiksin abi.
"Bende çok özledim."
Elini belime koyup masanın karşısında ki koltuğa yöneldi. İkimiz yan yana oturduk.
"Özledin mi, yoksa dün laf ettim diye mi geldin?"
Tek kaşını kaldırdı. Bende dudağımı büzdüm. "Aşk olsun."
Bu tabiri de yeni öğrenmiştim. Her fırsatta kullanmak istiyordum.
Abim bunu bildiği için güldü ve boynumdan öptü. "Olsun tabi."
Düştüm.
"Okul nasıldı güzelim?"
"Sanırım Uzay ile beraber olduğum için çok güzeldi."
Gülümseyip konuştu. "Hep böyle mutlu ol."
Kafamı göğsüne koyup gözümü kapattım. "Hep beraber mutlu olalım."
*
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
