Adelya

44

Keyifli okumalar

Uzun zamandır çok huzurlu bir yemek yiyordum. Çünkü hepsi ile aram iyiydi. Onlar yüzünden bu zamana kadar kötü olsakta her şeyi geride bırakmıştım. Yarın ne olacağı belli değilken bunu daha fazla sürdüremezdim.

"Kızım, biraz daha sarma vereyim mi?"

Gülümsedim ve kafamı salladım. Ardından tabağımı uzattım. Annem içini sarma ile doldurdu.

Adal küçük elleri ile bana yoğurdu uzattı. "Al halacım."

O hala dedikçe içim kıpır kıpır oluyordu.

Göz kırptım ve teşekkür ettim. Dolu tabağımı yoğurt ile doldurdum bu sefer.

"Çocuklar ara tatil yaklaşıyor. Yavuz ise bir haftalığına Ordu'ya gelecekmiş." dedi annem.

Yavuz annemin küçük kardeşiydi. Anneannemler ölünce çalışmaya İtalya'ya gitmiş. Orada mimarlık yapıyormuş.

Onunla daha önce tanışmadığım için bu beni heyecanlandırıyordu.

"O yüzden tatilde oraya gidelim. Hem Adelya orayı görmüş olur, hem Yavuz ile tanışır."

"Dayımı çok özledim." dedi Hazar abim.

Babam bana baktı. "Olur mu kızım?"

"Çok güzel olur."

*

Adal yanıma gelmişti ve ona masal okumamı istiyordu. Gülümsedim ve yatakta yanıma çağırdım. Hemen yanıma uzandı ve belime sarıldı. "Hangisini anlatayım?"

Bir yandan saçını okşuyordum. "Hansel ve Gretel."

Daha önce de ona masal anlatmıştım ve her seferinde bunu seçiyordu. Sebebi ise çikolatadan olan evdi. Her seferinde artık farklı tatlıdan evler anlatıyordum.

Kapım tıklatıldı ve Çınar abim kafasını uzattı. Gözleri Adal'da durdu. "Seni arıyorum aslanım."

"Halamın yanına gidiyorum dedim ama sen telefon ile konuşuyordun."

Kafasını salladı. "Halanla mı uyuyacaksın bu gece?" derken kapının kenarına yaslandı ve gülümseyerek bizi izliyordu.

"Evet, bana masal anlatacak. O senin gibi sıkıcı anlatmıyor."

Bem gülerken Çınar abim kaşlarını çattı. "Sıkıcı anlatmıyorum."

Adal ise omuz silkti.

Çınar abim odama adımladı. "İkinize masal anlatacağım." Kaşlarım havalandı. Ciddi miydi?

"Hayır baba ya." Ama Çınar abim onu dinlemedi ve onu kucağına aldı ve onun yerine oturdu. Ardından diğer yanına Adal'ı koydum. Şaşkınca onu izliyordum.

"Aramıza niye girdin?" dedi bu sefer Adal.

Çınar abim ikimizinde omzuna kollarını koydu ve göğsüne çekti. Bende ona sarılıp Adal'ın elini tuttum. Bu onu mutlu etmiş olmalı ki, bir daha laf etmedi.

"Evet ne anlatıyorum?"

"Hansel ve Gretel."

Saçımı okşamaya başlayınca mayıştım.

İlk başta her şey güzel gidiyordu ama ev kısmına gelince sadece çikolatadan ev dedi ve Adal'ın damarına basmış oldu.

"Ama evi biraz daha anlat."

"Mesela çatısı hangi şekerden?" dedim ona yardımcı olmak için.

Bu dediğime güldü ama yine de cevap verdi.