Adelya

38

Keyifli okumalar

Hangi kitabın başrolüydüm ben?

Ne demek abin? Şu küçük şeyde yeğenim miydi?

İstemsizce kahkaha attım. Çünkü şaka olmalıydı. Baya güldüm. Herkes şaşkınca bana bakıyordu.

"Kızın ayarını bozdunuz." dedi Hazar abim.

Bir anda ciddileşip ayağa kalktım. "Söylemek için neyi beklediniz?"

"Kızım, otur. Anlatacağız her şeyi."

Uzay kolumu tutup yanına çekti. İçimde patlamaya hazır bir volkan vardı. Her an herkesin kalbini kırabilirdim.

Kolumu Uzay'da çektim.

"Kızım, abin eskiden burada kalıyordu. Adal ile birlikte. Adal ise abinin oğlu."

Bakışlarımı ona çevirdim. Bu konuşmayı gerçekten onun önünde mi yapacaktık. Çünkü az sonra ortalığı ayağa kaldırmayı planlıyordum.

Babam konuşmadan ben Adal'a bakarak konuştum. "Adal tanıştığıma çok memnun oldum. Tişörtüne bakınca Marvel hayranı olduğunu görüyorum. Odamda Hulk'un yumruğu var. Bakmak ister misin?"

O yumruğu da Hazar abim almıştı. Gerçi benim favorim örümcek adamdı ama şu an konumuzla hiç ilgisi yoktu.

Heyecanla ayağa kalkıp babasına baktı. Babası sonunda bakışlarını benden çekip Adal'a baktı. "Gidebilir miyim?"

Babası başını sallayınca yanıma geldi ve kulağıma doğru eğildi. Bende şaşırdım ama ona ayak uydurdum. "Yalnız konuşmak istediğini söyleseydin de olurdu." dedi fısıldayarak.

Geri çekilip ona baktım. Hazar abim hemen atladı. "Ne dedin bakayım?"

Adal omuz silkti. Dudağımı büzüp konuştum. "Keşke buradaki bazı kişiler de senin kadar akıllı olsa."

Adal sırıttı ve Uzay'a baktı. "Sana laf soktu."

Çok zeki bir çocuktu cidden.

"Amcayla böyle konuşamazsın."

Adal ona dil çıkardı sadece. "Odan nerede?"

"Uzay'ın karşısındaki oda."

Kafasını salladı ve salondan çıktı.

Tekrar babama döndüm. "Devam edin."

Babam tedirgince devam etti.

"Dilay ile Adal hiç anlaşamıyordu. Bulduğu her fırsatta onu sıkıştırıp tehdit ediyordu. Çınar'a İngiltere'den iş teklifi gelince hiç düşünmeden taşındılar. Gerçi her türlü evden taşınacaktı ama bu vesile oldu."

Bakışlarımı ona çevirdim. Beni izliyordu.

"Sonrasını ben tahmin edeyim. Benim de Dilay gibi olacağımı düşündü ve herkese tembihledi."

Tekrar ayağa kalktım. "Ben anlamıyorum. Bir abin daha var demek Adal'ı hiçbir şekilde etkilemezdi. Ama beni çok etkiledi. Aynı şeyi yine yaptınız. Efken abimin Fransızca bildiğini söylemediğiniz gibi."

"Bu ne kadar kırıcı farkında mısınız?"

"Güveninizi kıracak bir şey mi yaptım?"

Sinirle Çınar'a döndüm. "İstersen Adal'a bak. Odama çıktı ya. Başına bir iş gelebilir. Çünkü benimde Dilay'dan bir farkım yok."

Elimi saçımdan geçirdim. "Bana güvenmiyorsan neden döndün? Yoksa benim mi evden gitmemi isteyeceksin?"

Mirza abim ayağa kalktı. "Saçmalama."