HER ONE LAST TRY [COMPLETED]

19

I don't have any idea kung anong gusto niyang pag-usapan namin. Danaya and I never had the chance to talk before not until now. Her, approaching me to have a conversation about Aidan, must mean something. "Anong meron kay Aidan? Bakit gusto mo 'kong kausapin tungkol sa kanya?" I asked her.

"I know that you saw me the other day.." panimula niya pa habang ako pilit kong inaalala ang tinutukoy niya "..that time, at the parking lot..." agad namang nanariwa ang alaalang 'yon. Tama, I saw her kissing someone else not Aidan.

"Ano ba talagang gusto mong sabihin? At anong kinalaman ng nakita ko kay Aidan?" diretsahang tanong ko pa sa kanya.

"I want you to keep it a secret. Wala ka sanang pagsasabihan kahit sino" sagot niya pa. 

"Alam mo Danaya, hindi tayo close pero alam ko kung kailan nagloloko ang isang tao. Base sa nakita ko nung isang araw, masaya ka naman kasama ang lalaking 'yon kaya hindi ko maintindihan kung bakit...bakit mo pa sinagot si Aidan?" 

I saw how she suddenly avoided my stare, nahihiya ba siya? "Well, tama ka.. hindi tayo close at hindi mo rin ako kilala ng lubusan kaya hindi mo alam kung anong totoo sa hindi, London. Kaya nga ako nakikiusap sayo na manahimik ka na lang--"

"--para ano? So you can continuously fool Aidan? You know what, it's not just him.. but all of us" walang-preno kong sabi sa kanya.

Her jaw clenched at sa isang iglap nawala ang kilala kong maamong Danaya "Wala kang alam"

"I beg to disagree because as a matter of fact, meron. Kaya ka nga nandito sa harap ko ngayon, di ba? Kasi may alam ako at yung nalalaman ko eh pwedeng ikasira mo" hindi ako magpapasindak sa kanya. 

She smirked at me "Bakit? Magsusumbong ka? Go ahead, tingnan natin kung maniniwala sa 'yo si Aidan" she tilted head as if mocking me "You know what, Aidan is very much in love with me na kahit anong sabihin ko, paniniwalaan niya. So, kung gusto mong magsumbong sa kanya, be my guest. Let's see kung kanino siya maniniwala" 

Despite being pissed, I was able to smile at her "Siguro nga malaki ang posibilidad na hindi siya maniwala sa 'kin pero hindi si Ambriel. Kapag nalaman niya--"

"Don't you dare!" hindi ko na natapos ang sasabihin ko nang bigla niya akong hablutin sa may braso, halos mamilipit ako sa sakit at higpit ng pagkakahawak niya rito pero imbes na matakot ay mas lalo akong natuwa.

"Bakit, natatakot ka? Akala ko ba ayos lang kahit sabihin ko? Bakit parang nanginginig na aso ka na ngayon at bigla atang bumahag 'yang buntot mo?" I said, mocking her.