ONE SHOTS

Night Stalker

THRILLERS

Iminulat ko ang mga mata ko nang makarinig ng kaluskos mula sa kung saan. Kunot noong bumangon ako mula sa pagkakahiga at nilibot ng tingin ang paligid. Tahimik. Tunog lang ng electric fan ang naririnig ko at wala ng iba. Na wala rin ang kaluskos kanina.

Ano bang aasahan ko? Mag-isa lang akong naninirahan dito sa apartment na 'to. Pero ang pinagtataka ko ay kung saan nanggaling ang kaluskos.

Don't tell me, hanggang dito ay nasundan ako?

Kinuha ko ang phone ko ng marinig kong tumunog ito. Binuksan ko mensahe galing sa unknown number.

Takot, pangamba at pag-aalala ang naramdaman ko ng makita ang sarili ko sa litratong ipinadala ng unknown number. Naka side view ang kuha ko rito at nasisigurado kong ngayon lang ito kinuhaan. Nanginginig at dahan-dahan akong lumingon sa gilid kung saan posibleng anggulo ako kinuhaan. Then I saw a man. A man with a black hood.

Fck, when he saw me, he just smiled! He even waved his hands.

Naka-lock ang bintana kung na saan siya. Pero may isang bintanang naiwan kong nakabukas. Kahit sobra sa pangangatog ang katawan ko ay dali-dali akong tumakbo papunta sa bintanang 'yon. Impit akong napasigaw no'ng nawala ang lalaki sa pwesto kung na saan ito kanina. Nang ibalik ko ang tingin sa salamin ay nakita kong nandoon siya. I can't see his face because of his hood.

Pilit niyang inaangat ang salamin pero buong lakas ko itong sinarado. Fck, who is he? Napaatras ako ng makitang kumatok ito sa bintana. Nagsulat rin siya sa salamin ng kung ano. Nang matapos ay nakita ko ang kabuuan ng sulat nito.

"Are you ready to face the death?" Ayan ang nakasulat sa salamin gamit ang black marker.

"Damn you! How did you find me?!" I'm already crying. For pete's sake. That man is my stalker ever since! I don't know him, I never see his face. I moved here because of that psychotic assh*le!

"Shhh, don't cry, Sam." I saw him smirked. He said it like it was joke! Sht, it's not a joke.

"Who. . . the hell are you? Why are you still following me? Why are you stalking me?." Sunod-sunod kong tanong. Na sa isang sulok ako katapat ng bintana kung na saan siya.

"Too many questions, darling," A corner of his mouth lifted. "You can't escape me."

I was surprised when he suddenly slammed the ax he was holding on the window glass. The glass was strong but I saw that it was cracked so I immediately ran to the kitchen to get a knife before going up to the bedroom.

I locked my self in my room. Hinila ko rin ang mga gamit ko para maging suporta ng pinto. Maingat akong nagtago sa isang sulok ng kwarto. I was scared!

Oh God, please help me.

"Samantha," I heard his voice calling my name.How can I escape? Shoot, I have my phone! Kinapa ko ito sa bulsa ngunit nanlumo ng wala akong makapa roon. Then, I realized na naiwan ito sa sala dahil sa pagmamadali kong isarado ang bintana.

I'm dead.

The Night Stalker said. "There's nowhere to hide, nowhere to run."

That's fcking creepy! I can't take this anymore.

I can already hear him forcibly opening the door. I can also hear him hitting it with an ax. Dito na ba magtatapos ang buhay ko?

Sam, mag-isip ka. Saan ako pupunta- there's a window! Sa sobrang taranta ay hindi na ako nakakapag isip ng tama.

Tumayo agad ako at binuksan ang bintana. Hindi ito ganoon kadali dahil may kabigatan ito. Nang sa wakas ay bukas na ito at pwede na akong magkasiya ay siya namang pagkasira ng pinto sa likod ko. Mabilis akong lumusot ngunit sa kasamaang palad ay nahuli niya ang paa ko. Winagwag ko ito bago siya sipain sa mukha. Muli akong lumusot sa bintana at sa pagkakataong ito ay nakalabas na ako.

Hindi ko alam kung paano bababa, walang hagdan o pwedeng tungtungan pababa. Nandito ako sa bubong at walang ibang madanan maliban sa bintana kung na saan ang night stalker na 'yon!

"Do you really think, you can escape from me?" Rinig kong sabi ng lalaki.

Nung lumingon ako ay nakita kong nakalabas na rin siya ng bintana at nakangiting nakatingin sa akin. Palapit siya ng palapit. Hawak niya pa rin ang palakol sa kaliwa niyang kamay. Umatras ako ng umatras dahil panay ang hakbang niya papalapit sa akin.

"W-who are you?" I stuttered.

"Matagal tagal na rin kitang sinusundan at inaalam ang bawat kilos mo, Samantha. Maybe this is the right time para makilala mo ako" He said.

Patuloy pa rin ako sa pag atras hanggang sa maramdaman kong wala na akong maatrasan. Huminto ako at tumayo ng tuwid. Bago hintayin ang sasabihin niya. Ito na nga talaga ang katapusan ko.

This man in front of me was following me before I moved here in apartment. I called him Night stalker because I always saw him every night. That gives me fear. I thought I can escape him by moving out. But I was wrong. He's in front of me right now, chasing me and ready to kill me.

I have a knife! Tinapat ko ito sa kaniya pero sinagi niya lang ito ng palakol niya dahilan para mahulog ito.

"I was your fiancee" saad nito bago itaas ang hood na tumatakip sa mukha. Gulat na napatakip ang sa aking bibig. He's was my fiancee.

"You left me! Runaway bride! You said you love me, right? Why the hell you ran? The idea came up to my mind. Maybe you have someone. And I was right. You're cheating while we're together. So, I decided to stalk you, not only at night. I know what your doing even in daylight. I fcking hate you!" His eyes darkened.

"Seff, I'm not cheating! Ethan was there for me, he didn't judge me when I ran, he accept me even he knows that I was Runaway bride! Hindi ko alam kung anong nangyari at umatras ako sa kasal natin. Maybe because I found out that your family is a Psycho?!" I sarcastically said. "You're family is a psycho at nalaman ko lang 'yon sa araw ng kasal natin. I can't marry a psychotic man like you! Stop messing up with me-"

He pointed the ax at my neck.

"What did you say?"

"Look, Jeff, I'm sorry. Ibaba mo ang palakol" Kalmado kong sabi.

"No, you deserve to die!" Diniin niya ang palakol sa leeg ko dahilan para makaramdam ako ng sakit at umagos ang dugo ko mula rito. "Sam, I really love you. I thought you would accept me because you love me but I was wrong. Am I evil?"

"J-jeff, y-you're not evil. S-stop this"

"Wrong answer" He pushed me. I just felt the tearing of my skin. I'm falling. He dropped me from above. I feel like my body part is going to be separated.

"I'm evil. You made me a Monster-oh no, silly me. I'm a monster, and it's inborn." That's the last thing I heard before everything went black.

___

Written by: Shin Rixo

Plagiarism is a CRIME
_____