LOVE IS GONE

0 0 0
                                    

ROMANCE

✒:Shin rixo

•Plagiarism is a crime

____

Dinadama ko ang agos ng ulan na tumutulo sa muka ko. Napangiti ako nang masalubong ang tingin ni Austin-my boyfriend.

"You really love rain, don't you?" He smiled.

I nodded. I put my hands on his neck while his hands is on my waist. We're currently dancing in the rain, kanina pa kaming basang-basa sa ulan pero masaya pa rin kami. Sa totoo lang, lagi akong naliligo sa ulan. Pakiramdam ko kasi ay malaya akong umiyak dahil sinasabayan ako ng nito. Pero mas nagiging espesyal ito tuwing kasama ko ang boyfriend ko.

"Belle, kapag ba sinabi kong iwan mo ako ay gagawin mo?" Tanong nito sa akin na kina-kunot ko ng noo.

"Austin, anong klaseng tanong 'yan? Siyempre hindi. You're my man at kahit anong mangyari ay hinding-hindi kita iiwan" Puno ng senseridad na sagot ko.

"Kahit nasasaktan ka dahil sa akin?" Tugon nito na nakapag pasakit ng dibdib ko.

"Ni-minsan hindi ko inisip na iwan ka, kahit ang sakit-sakit na ng sitwasyon natin. I won't leave you, not unless you want me to" Nagba-badya na sa pagtulo ang mga luha ko pero kahit pumatak naman ito ay hindi niya makikita dahil sa ulan.

"Belle, alam kong nahihirapan ka na sa nangyayari sa relasyon natin. Maintindihan ko kung mapag-desisyunan mo na akong iwan" Saad nito. Kumalas ako sa pakikipag-sayaw sa kaniya pero hinila niya ako at niyakap pa ng mas mahigpit.

Hindi ko na mapigilan ang tuluyang pag-luha, umiyak ako ng umiyak sa dibdib niya.

"I love you, to the point that i can't see myself loving other man" I sobbed. "Only you"

Narinig ko ang impit na pag-iyak nito. Umaalog-alog na rin nag balikat nito na nakapag-pakumpirma dito.

"I don't deserve you, Belle. Alam kong oras na mawala ako ay sobra kang maapektuhan" He hugged me tighter before he kissed my lips. Like it's our last.

"Love-"

Huminga siya ng malalim bago humiwalay sa akin. Inilayo niya ako sa kaniya. Nakita ko ring namumula na ang magkabila niyang mata.

"I don't love you anymore" Mahina nitong sabi na dahilan ng panghihina ng mga tuhod ko.

Now, his joke isn't funny.

"Love, stop this prank" Nanghihina kong tugon. He love pranks kaya siguro isang prank lang din ito-

"Who told you that it's a prank?" Seryoso nitong tanong.

"Love, please" Nanghihina kong pagsusumamo.

"I fall out of love, Belle. Dapat pala dati ko pa sinabi sa'yo"

"No! Sinasabi mo lang 'yan dahil sa isang rason!" Yes, there's a reason. "H-hinalikan mo ako! Niyakap mo ako and i feel that you love me"

"Belle, ginawa ko lang 'yon para hindi naman gano'n kasakit ang break up natin" Nakangisi nitong sabi.

"Umalis ka na" Saad niya. Tinalikuran niya ako at akmang aalis na pero hinila ko ang kamay niya.

"Austin, stop pushing me away, please" Malungkot kong pakiki-usap pero tinabig niya lang ang kamay ko.

"Belle, ano bang mahirap intindihin sa salitang hindi na kita mahal?" E, sa 'yon ang totoo, eh" He said. No, it's not true. His eyes can't lie.

"A-austin, h'wag mo naman akong iwan, oh! Hindi kita iniwan hanggang sa pinaka- worst na nangyari sa buhay mo. H'wag namang ganito" Nanghihina kong sabi. I can't breathe because of this fckng tears of mine.

"Belle, tantanan mo nga ako. Umuwi ka na" Sa isa pang pagkakataon ay tinanggal niya nag pagkakahawak ko sa kaniya. Nag-lakad na siya agad papalayo sa akin.

"Don't go tonight
Stay here one more time
Remind me what it's like" Pag-awit ko.

Nakita ko namang huminto siya sa pa-lakad. I'm singing our favourite song. Hindi ko inakalang kakantahin ko ito sa sitwasyon namin na ganito.

"And let's fall in love one more time
I need you now by my side
It tears me up when you turn me down
I'm begging please, just stick around" Pagtu-tuloy ko.

Umaasa akong lilingunin niya ako. Na babalik siya at yayakapin ako. Umaasa akong hihingi siya ng tawad sa pag-sabi ng mga bagay na nakapag-pasakit sa akin.

Pero mali ako.

Tuluyan siyang umalis, sumakay siya sa kotse niya at iniwan ako.

"I'm sorry, don't leave me, I want you here with me
I know that your love is gone" Pagpapatuloy ko sa kanta habang tanaw ang sasakyan niyang palayo.

"I can't breathe, I'm so weak, I know this isn't easy
Don't tell me that your love is gone
That your love is gone" pagtatapos ko, hindi ko na makita ang sasakyan niya senyales na malayo na siya.

I love you, love.

Kina-umaga-han ay nagising ako sa sakit ng ulo ko, dahil siguro ito sa pag-iyak ko kagabi. Bumangon ako at nahagilap ang isang puting sobre sa gilid ng kama ko. Binuksan ko ito, bagay na nakapag-pasakit na naman ng dibdib ko. Hindi ito kagaya ng naramdaman ko kagabi kasi sa oras na 'to, wala ng salita ang makakalarawan ng sakit na nararamdaman ko.

Dear, Belle.

If you're reading this alam kong sa oras na 'to ay lumalaban ako o wala na ako. 'Yong kagabi, nagsinungaling ako. Mahal na mahal kita, love. No'ng oras na 'yon ay nararamdaman ko 'yong sakit sa loob ng katawan ko. Nakailang treatment na ako para mapagaling ang lukemia ko pero hindi tumatalab. Sinamahan kitang maligo sa ulan kasi alam kong ayon ang last na makakasama kita. Sinabi ko ang mga bagay na 'yon kagabi dahil ayokong makita mo pa akong mahina sa huling hininga ko. Alam kong sobra kang naapektuhan sa nangyayari sa akin. I'm setting you free. Be happy without me. I still want to see the pretty smile of yours while I'm in heaven, if doon ako mapupunta haha. I love you, Belle. Mahal kita hanggang sa kahuli-hulihan kong hininga.

-Austin

ONE SHOTSOù les histoires vivent. Découvrez maintenant