Geçmişimi bir toprağın altına gömerken o günler de bıraktığım herkesten koşarak uzaklaşmıştım. Giderken büyük bir bomba patlatmış ve hepsinin benden nefret etmesine neden olmuştum. Ben, beni seven kim varsa onların içlerine benim için öfke tohumları...
Yeni bölüme hoş geldiniz bebeklerim. Umarım severek okuyacağınız bir bölüm olur. Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın. Sizi seviyorum.
#Bölüm Şarkısı#
Evden Uzak, Gör Duy Hisset
Lia Shine, Beni Bana Bırak
* * * * *
"Cennet iyi insanların ayakları altındaysa, cehennem kötü insanların içindeydi. İçten yanan ateş, cehennemin sadece ilk adımıydı."
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Sinirli biri değildim ama bazı anlarda kendime hakim olamazdım. Sinirlerim birden açığa çıktığında kendimi durduramaz önüme çıkan kişiyi yutardım. Bana yapılan hiçbir şeye sinirlenmezdim ama sevdiğim birine ya da bir eşyaya zarar verildiği zaman kendini kaybederdim. Gökçe haklıydı, ben kendim dışında herkese ve her şeye öfkeli ve her an patlamaya hazır biriydim. Ve tam şu an da onu yapacaktım.
Gökhan eğlenir gözlerle bana bakarken onun bakışlarının aksine Kayaların bakışları korku doluydu. Günlerdir içimde biriken öfke birden açığa çıkmış ve beni yutmaya başlamıştı. Beni yutan öfkeyle bende şimdi onları yutacaktım.
Gökhan ile aramızda beş adım kadar kalmışken Okan önüme geçti. "Sakin ol." dedi ama ben onu duyamayacak kadar öfkeliydim. Kolunu tutup önümden çektim.
Boğazıma oturan duygu yaktı geçti bedenimi. Aramızda üç adım kalmışken üstüne doğru atıldım ama birinin kolları beni durdurdu. "Sen nasıl benim arabamı parçalarsın it herif?" diye bağırdım her yeri inleten sesimle. Beni tutan kişinin kollarından kurtulup, Gökhan'a doğru tekrardan atılmaya çalıştım ama kim tutuyorsa çok sıkı tutuyordu. "Seni göt lalesi sen nasıl benim arabamın camlarını indirirsin?" Doğu, Gökhan'ı tuttuğu eliyle onu arkasına doğru çekti. "O beyzbol sopasını götüne sokacağım, it herif." tekrar kollarından kurtulmaya çalıştım. Yine kurtulamadım. Beni tutan kişiye baktığımda karşılaştığım bir çift ela göz ilk başta beni duraksattı. Duygularım anında hafiflemeye başladığında onun ela gözleri bana ifadesiz bakıyordu. Şu an ona yenilemezdim. "Bırak beni." dedim emir kipiyle. "Hemen, kollarını benden çek."
"İlk önce sakin ol." dedi o da bana karşı emir kipi kullanarak. Benim aksime diğerleri o kadar sakindi ki... Onların öfkesini de sanki kendime çekip almış gibiydim.
"Delinin teki arabanın camlarını aşağıya indirmiş, kaputa darbe indirmiş ve ben," gözlerim kocaman açıldı ve sinirden gülmeye başladım. "sakin olayım öyle mi?"
"Delinin teki mi?" dedi Gökhan, Doğu'nun arkasından. Yalandan dudaklarını büzüp, üzülmüş gibi yaptı. "Üzülürüm bak öyle dersen."
