Geçmişimi bir toprağın altına gömerken o günler de bıraktığım herkesten koşarak uzaklaşmıştım. Giderken büyük bir bomba patlatmış ve hepsinin benden nefret etmesine neden olmuştum. Ben, beni seven kim varsa onların içlerine benim için öfke tohumları...
Yeni bölüme hoş geldiniz bebeklerim, keyifli okumalar dilerim.
Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın.
#Bölüm Şarkıları#
Simge, Prens & Prenses
Taylor Swift, I Did Something Bad
* * * * *
Hayat, umutsuzluğun öte yanında başlar.
Jean Paul Sartre
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Her şeye rağmen bugün yeniden gülümsemeyi öğrendim, devam edebilmek için bir adım attım. Fakat içimdeki isteklere karşı gelemiyorum yine. Burada olsun istiyorum, burada olsun ve sarsın beni kollarınla. Dudakları kulaklarıma güven verici sözler söylesin istiyorum. Ondan nefret ediyorum ama onun kollarındaki güveni hiçbir yerde bulamıyorum. Varlığından nefret ediyorum ama varlığının hissettirdiklerini arıyorum her gün.
Sabah uyanıyorum ve senin kalbimin üzerine bıraktığın özlem kalbimde alev alıyor. Gün içinde o küçük alev büyüyor, kocaman bir yangına dönüyor. Özlem içimdeki bir yangın ve hiçbir su, yangını söndüremiyor.
Dün doğum günümdü, dileklerden nefret etmeme rağmen evde bulduğum mumu yakıp bir dilek diledim. Dileğimin kabul olup olmayacağını bilmiyorum çünkü pastanın üzerine dikmemiştim mumu. Umarım olmuştur.
Seni dilemedim Kaya, kollarını diledim. Kollarındaki güveni bir kez daha hissedebilmeyi, sana baktığımda oluşan huzuru bir kere daha tadabilmeyi diledim. Her ne kadar özne sen olsan da, istediğim yüklemi gerçekleştirebilmek.
Şayet bir gün dileğim kabul olursa gelecekte o günü zaferim sayarım.
Sana sarıldığım, sana dokunduğum gün zaferim olur.
23.06.2016
Kaybettim.
Öyle sert çakıldım ki yere tüm kemiklerim kırıldı sanki. Öyle bir acı hissettim derinlerde. Kalbim yavaşladı, hızlandı. Titredim, kaskatı kesildim. Hem çok hissettim hem hiçbir şey hissetmedim. Geçmişimde bir lamba yandı,geleceğimde bir lamba patladı. Hem sevindim hem de çok üzüldüm. Kaya beni öptü ve hayatım boyunca hissedeceğim her duyguyu sadece birkaç saniyede hissettim. Bu bir yıkımdı, depremdi, kaybedişti.
Hatırlıyorum günlüğüme kazıdığım o istekleri ve hepsi gerçekleşti ama ben kazanmış sayılmadım, çok kaybettim. Huzuru bekledim, geçmişte öyle olurdu çünkü. Hissettiğim boynuma dolanan huzursuzluktu. Güveni bekledim; hissettiğim sırtımdaki bıçaklar, kalbimdeki kırıklıklardı. Yaşattığı, yaşadığım her şey gözlerimin önüne geldi. Hem çok hızlı gerçekleşti her şey hem de çok yavaş.
